نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

یأس از خدا، صفت کافران

❓سوال: مدت پانزده سال است که حاجتی دارم و هر جا که موقعیت دعا پیش آمده از خدا خواسته‌ام و چون جواب نگرفته‌ام در این یک مورد کاملا از خدا قطع امید کرده‌ام، حال با توجه به این آیه‌ی شریفه که «از خدای متعال کسی ناامید نمی‌شود مگر آن‌که از قوم کافران باشد» آیا من هم مشمول این آیه هستم یا نه؟

👈پاسخ: حتما هستید! شک نکنید! اولا این چه حاجتی است که شما پانزده سال است دارید برایش وقت می‌ گذارید و تازه هنوز هم به شما نداده‌اند! دوم آن‌که این چه حاجتی است که دارد شما را از خدا جدا می‌کند؟!

یک موقع می‌گویم: شیطان مرا از خدا جدا می‌کند؛ یک موقع می‌گویم: پول مرا از خدا جدا می‌کند؛ یک موقع می‌گویم: دعا دارد مرا از خدا جدا می‌‌کند! این خیلی خطرناک است؛ هر چیزی که من را از خدا جدا می‌کند، شر است.

حضرت-علیه‌السلام- فرمود که هر عملی که شر است ولی در نهایت شما را به بهشت می‌برد، شر نیست بلکه خیر است، اما هر خیری که دارد شما را به جهنم می‌برد، خیر نیست، شر است.

از خدا بترسید! بگذارید به صورت کلی‌تر بگویم؛ حاجت را طوری شکل ندهیم که حتما بشود؛ حتما فقط برای خداست. ما باید معلق بگذاریم، خدایا من می خواهم، ولی پانزده سال که هیچ، سی سال هم وقت بگذار! چه اشکالی دارد! ولی بخواه. خدای خود را قادر بدان! خدا را حکیم بدان! خدا را نسبت به خودت محیط بدان! ولی الان این حاجت شما را برآورده نکرده! اصلا امتحان شما همین است. همچنان که موارد زیادی را هم خدا برآورده کرده است. بدانید یأس از پروردگار، صفت کفار است. یأس هم بدانید که مثقال و کیلو ندارد، یأس، یأس است!

حمیدبن قحطبه وقتی شصت سید را سر برید، دیگر روزه نمی‌گرفت، وقتی خبر را به امام رضا-علیه‌السلام- دادند فرمودند: یأس این فرد به خاطر گناهش، بالاتر از قتل آن شصت سید است. خدا می‌تواند، قتل آن شصت سید را یک جوری جمع می‌کند، ولی راجع به یأس نه! اصلا نگذاریم یأس بیاید.

بعضی چیزها را ما می آوریم؛ مثلا یک آرزویی برای خودت درست می‌کنی، وقتی که برآورده نمی‌شود، ایجاد یأس می‌کند. لذا هر چیزی که مقدمه‌ی یأس می‌شود اشکال دارد.