پخش زنده
فراز7-5
فراز 7-5
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ خَلِّصْنِى مِنَ الْحَسَدِ، وَ احْصُرْنِى عَنِ الذُّنُوبِ، وَ وَرِّعْنِى عَنِ الْمَحَارِمِ، وَ لا تُجَرِّئْنِى عَلَى الْمَعَاصِى، وَ اجْعَلْ هَوَاىَ عِنْدَكَ، وَ رِضَاىَ فِيمَا يَرِدُ عَلَيَّ مِنْكَ، وَ بَارِكْ لِى فِيمَا رَزَقْتَنِى وَ فِيمَا خَوَّلْتَنِى وَ فِيمَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ، وَ اجْعَلْنِى فِى كُلِّ حَالاتِى مَحْفُوظا مَكْلُوءا مَسْتُورا مَمْنُوعا مُعَاذا مُجَارا.»( ۵ )
«بارخدایا بر محمد و آل او درود فرست، و از حسد رهایم ساز و از گناهان بازم بدار، و از محرمات دورم گردان، و در انجام معاصی جرأتم مده، خواهش و میلم را به آنچه نزد توست جهت ده، و خشنودیم را در آنچه از تو به من میرسد مقرر فرما، و روزیی که به من دادهای و عطایی که به من بخشیدهای و نعمتی که به من عنایت کردهای را برکت ده، در همهی حالات مرا محفوظ، در لمان، پوشیده، دست نایافتنی، در پناه و امان قرار ده.»
امام شیوه دعا کردن را به ما میآموزد،
خدایا مرا از حسد برهان, و …
ترک گناه به نفسه موضوعیت ندارد بلکه چون اطاعت امر خداست اهمیت پیدا میکند؛ خیلیها گناهان را ترک کردند اما این کافی نبود. امام از خدا میخواهد همانطور که پیامبر را از گناه حفظ کردی با ما نیز چنین کن؛ در یک چشم به هم زدن خدا یوسف را رها کرد, یونس را رها کرد و … .
جرات یک عمل نفسانی است و نیز حسد و معصیت و معرفت و … مخلوق خدا هستند و خدای متعال به هر کس که بخواهد اینها را میدهد؛ لذا یک نفر ظرف مدت دو سال در حوزه، تمام معرفت را مییابد و دیگری پس از هفتاد سال بیمعرفت باقی میماند. چنان که گرمی و سردی هوا, میل به غذا و … در اختیار ما نیستند, ورع و تقوا هم خارج از اختیار ماست و اگر خدا بخواهد به ما میدهد. خدا اگر اراده کند در همین جلسه علم انبیاء را میریزد. پس باید هر لحظه به این متوجه باشید که امور و اتفاقات از آن مبدأ اداره میشود و هیچ امری را منفک از آنجا ندانیم.
خدایا در تک تک لحظات عمرم و در هرچه که به من میدهی و….برکت قرار بده, امام در هر کلمهای مرادی دارد و امامت و کرامتش نمیگذارد که بقیه را نگوید： وَ اجْعَلْنِى فِى كُلِّ حَالاتِى مَحْفُوظا مَكْلُوءا مَسْتُورا مَمْنُوعا مُعَاذا مُجَارا.
شما الان در عافیت زندگی میکنید؛ درحالی که بسیاری از مردم به سختی خانهی خود را اداره میکنند.
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْضِ عَنِّى كُلَّ مَا أَلْزَمْتَنِيهِ وَ فَرَضْتَهُ عَلَيَّ لَكَ فِى وَجْهٍ مِنْ وُجُوهِ طَاعَتِكَ أَوْ لِخَلْقٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ إِنْ ضَعُفَ عَنْ ذَلِكَ بَدَنِى، وَ وَهَنَتْ عَنْهُ قُوَّتِى، وَ لَمْ تَنَلْهُ مَقْدُرَتِى، وَ لَمْ يَسَعْهُ مَالِى وَ لا ذَاتُ يَدِى، ذَكَرْتُهُ أَوْ نَسِيتُهُ.»(۶)
«بارخدایا بر محمد و آل او درود فرست، و به آنچه از طاعت برای خود و یا یکی از خلقت بر من واجب کردهای، توفیقم بخش. اگر چه جسمم از انجام آن ناتوان و نیرویم سست و قدرتم بر آن غالب نگردد، و مال و داراییم گنجایش آن را نداشته باشد، چه آن را به یاد داشته باشم یا فراموش کرده باشم.»
اگر از خدا بخواهی و خدا به عهده بگیرد, هر امر نشدنی ممکن خواهد شد, یعنی با وجود ضعیف بدن, توفیق انجام طاعات را از خدا بخواهی. در صحبتهای خود با خدا از او بخواهیم که برنامه امور ما را طوری بچیند که مورد رضایتش باشد.
«هُوَ، يَا رَبِّ، مِمَّا قَدْ أَحْصَيْتَهُ عَلَيَّ وَ أَغْفَلْتُهُ أَنَا مِنْ نَفْسِى، فَأَدِّهِ عَنِّى مِنْ جَزِيلِ عَطِيَّتِكَ وَ كَثِيرِ مَا عِنْدَكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ، حَتَّى لا يَبْقَى عَلَيَّ شَيْءٌ مِنْهُ تُرِيدُ أَنْ تُقَاصَّنِى بِهِ مِنْ حَسَنَاتِى، أَوْ تُضَاعِفَ بِهِ مِنْ سَيِّئَاتِى يَوْمَ أَلْقَاكَ يَا رَبِّ.»( ۷ )
«و حال آنکه اى پروردگار من! آن از اموری باشد که بر من شمردهای ولی من از آن غفلت کردهام، پس از عطای بزرگ و وفور آنچه نزد توست آن را از جانب من ادا فرما، که همانا تو توانگر و بزرگواری، آن سان که اندکی از آن طاعت و یا دین بر عهدهی من باقی نماند تا تو بخواهی به وقت دیدار و لقایت، از حسنات من کاسته و یا بر سیئاتم بیفزایی ای پروردگار من.»
در روایت دارد که اگر خدا به اندازه تمام عالم وجود, به یک نفر عطا کند, چیزی از خزانهاش کم نمیشود.
اگر در داد و ستد با خدا قرار بگیرید این مجرا باز خواهد بود. خدا با توجه به ظرفیت پیامبر به ایشان نعمت داده لذا پیامبر ثروتمندترین فرد چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ معنوی در عالم وجود است.