فراز16-13
فراز13-16
« اللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلَّا حِلْمُكَ، وَ لَا يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلَّا عَفْوُكَ، وَ لا يُجِيرُ مِنْ عِقَابِكَ إِلَّا رَحْمَتُكَ، وَ لَا يُنْجِينِي مِنْكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ وَ بَيْنَ يَدَيْكَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ هَبْ لَنَا- يَا إِلَهِي- مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ، وَ بِهَا مَيْتَ الْبِلَادِ. »( فراز۱۳)
«بار خدایا خشم تو را تنها بردباریت برمی‌گرداند و سِخَط تو را تنها عفو تو باز می‌دارد و از عقاب تو تنها رحمتت امان می‌دهد و از کیفر تو تنها ناله و فغان به درگاهت و در پیشگاهت نجاتم دهد پس بر محمد و ال محمد درود فرست بار خدایا از سوی خود در کار ما گشایش نما با ان قدرتی که بندگان مرده‌ات را زنده می‌سازی و زمین‌های مرده را حیات می‌بخشی.»
خدایا فقط حلم تو مانع غضبت می‌شود و فقط عفو تو بازدارنده سخط (خشم) توست. عقاب تو را رحمتت امان می‌دهد.
وقتی حضرت می‌فرمایند که حلمت مانع غضب تو می‌شود, این معنا را منتقل می‌کند که شما در اعتقاداتت حلم خدا را در نظر بگیر.
شما باید معتقد به حلم خدا شوید همان طور که اعتقاد دارید خدا غضب دارد. مثل فردی که عصبانیت او را فقط دیدار دخترش فرو می‌نشاند؛ چه چیزی مانع غضب خدا می‌شود؟ غیر خدا هیچ چیز مانع غضب خدا نمی‌شود. لذا اگر به حلم خدا توجه کنید, غضب خدا دفع می‌شود. درست است که خدا سخط دارد اما عفو خدا را هم باید دید. اگر خدا آتش را آفریده است, آب را هم آفریده است.
فقط رحمت خدا, می‌تواند عقاب خدا را باز دارد. مثل این‌که با گریستن غضب یک فرد را دفع کنید و دل او را به رحم آورید.
وقتی کار به محمد و آل محمد رسید همه چیز عوض می‌شود.
« هَبْ لَنَا- يَا إِلَهِي- مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَاد »
خدا با همان قدرتی که اموات را زنده می‌کند, می‌تواند فرج حاصل کند و امر بسته را باز کند.
«وَ لَا تُهْلِكْنِي- يَا إِلَهِي- غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي، وَ تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي، وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي، وَ لَا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي، وَ لَا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي، وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَي »(فراز ۱۴)
«بار خدایا مرا از شدت اندوه هلاک مکن تا انکه دعایم را اجابت کنی، و مرا از اجابت ان اگاه نمایی، و تا اخر عمر طعم عافیت را در کامم بدار دشمنم را بر من شاد مکن او را وبال گردنم مساز و بر من مساط مگردان.»
امام معصوم -علیه‌السلام- در این فرازها به ما یک امری می‌آموزد: وقتی فردی را به مادرش قسم می‌دهی, آن فرد نظرش عوض می‌شود اما اگر به دایی‌اش قسم دهی, تاثیری ندارد. امام به ما می‌آموزد که خدایا نکند بقدری اجابت تو از من دور شود که من هلاک شوم. الان مردم به اندازه‌ای اجابت دعاهایشان را دور می‌دانند که تقریبا محال به نظرشان می‌رسد.
از خدا بخواهید که همان عافیت معصوم را به شما هم بدهد. از خدا بخواهید که دشمن شاد نشوید, خداوند ملائکه‌ای را قرار داده است که چیزهایی که شما می‌خواهید را به شما بدهند.
باید عافیت, دشمن شاد نشدن و مسلط نشدن او را با هم از خدا بخواهید. یک طلبه‌ای می‌گفت که من مشهد از امام رضا-علیه‌السلام- خواستم که زنی نصیب من شود که هشت تا خصوصیت داشته باشد, یادم رفت که بچه‌دار شدنش را هم بگویم؛ زنی با همان خصوصیات اما عقیم نصیبم شد.
به اندازه معرفتت می‌توانی از صندوق خدا بهره برداری؛ اللهم کن لولیک بدرد این حاجت می‌خورد؛ زیارت عاشورا هم باید بخوانید برای آن حاجت خاص, قرآن هم باید بخوانید برای حاجتی دیگر و … . برای هر حاجتی باید کد خاص آن را بدانید.
«َّ إِلَهِي إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي، وَ إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي، وَ إِنْ أَكْرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي، وَ إِنْ أَهَنْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي، وَ إِنْ عَذَّبْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي، وَ إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ، أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ، وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ، وَ لَا فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ، وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ، وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِيفُ، وَ قَدْ تَعَالَيْتَ- يَا إِلَهِي- عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً. »(فراز15)
«بار خدایا اگر به من رفعت بخشی چه کسی تواند بی‌مقدارم کند؟ و اگر بی‌مقدارم کنی چه کسی تواند به من رفعت دهد؟ اگر گرامیم بداری چه کسی می‌تواند خوارم سازد؟ و اگر خوارم سازی چه کسی توان گرامیم بدارد؟ اگر عذابم کنی چه کسی تواند بر من رحمت اورد؟ اگر هلاکم سازی چه کسی تواند که درباره بنده‌ات اعتراض کنم یا در مورد او از تو پرسش نماید؟ و من به خوبی می‌دانم که در حکم تو ستم و در عذابت شتاب راه ندارد چه کسی شتاب می‌کند که از فوت فرصت بیم دارد و کسی نیاز به ستم دارد که ناتوان باشد و تو ای خدای من از این امور بسیار برتری.»
این را باید با اعتقاد بخوانید کسی را که خدا بلند کند, فرد دیگری نمی‌تواند او را زمین بزند و به عکس؛ یعنی به خدا بگویید که شما را بلند کند و به زمین نزند.
یکی از افرادی که به معاویه ملعون پیوسته بود این‌طور استدلال کرده بود که اگر علی شکست می‌خورد, معاویه ما را نابود می‌کرد؛ اما اگر معاویه شکست می‌خورد, علی ما را می‌بخشید. پس دیدم به نفعم هست که به سپاه معاویه بپیوندم!
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ لَا تَجْعَلْنِي لِلْبَلَاءِ غَرَضاً، وَ لَا لِنَقِمَتِكَ نَصَباً، وَ مَهِّلْنِي، وَ نَفِّسْنِي، وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي، وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِبَلَاءٍ عَلَى أَثَرِ بَلَاءٍ، فَقَدْ تَرَى ضَعْفِي وَ قِلَّةَ حِيلَتِي وَ تَضَرُّعِي إِلَيْك»(فراز16)
« بار خدایا بر محمد و ال محمد درود فرست و مرا اماج بلا و هدف عقوبت‌هایت قرار مده و مرا مهلت ده اندوهم را بزدا و از لغزشم بگذرد و به بلاهای پیاپی گرفتار مکن که تو ضعف و بیچارگی و ناله‌ام به درگاهت را شاهدی.»
از خدا بخواهید که آماج بلاها قرار نگیرید؛ بلاها دارد می‌آید. اولا می‌فهمید که همه چیز دست خداست.
من به یک نفر می‌گفتم که این بلایی که به جانت افتاده, بزرگ نشمار؛ بگو خوب شد آن بلای بزرگتر به سرم نیامد.