فراز10
فراز10«اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ، وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ، وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الاحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ.»(۱۰)
«بارخدایا مشرکان را با مشرکان مشغول دار تا از دستبرد به مرزهای مسلمانان بازمانند و از نیرو و تعداد آنان کم نما تا از مسلمانان نکاهند و میانشان تفرقه افکن تا علیه مسلمانان هم‌دست نگردند.»
عرضم از این دو فراز صحیفه این است که شما دقیق به فرمایش معصوم نگاه کنید. اسباب ظاهری را حضرت قبول ندارد، اسباب ظاهری که به آن تکیه می‌کنند، حضرت از ذهن موحد پاک می‌کند که آن را به عنوان ابزار قبول نکند.
( اللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ )：
خدایا مشرکان را به خودشان مشغول کن. وقتی مشرکان به خودشان مشغول شدند حالا مومن مسلمانی که نیرو ندارد و تدبیر آن‌ها را هم ندارد کافی است. این نیست که مؤمن فکر کند و بگوید آن‌ها ظاهرا عِدّه دارند که در این شکی نیست؛ داشته باشند! خدای متعال خیلی دارد، که همین خیال، سبب می‌شود که اسلحه‌هایشان در مقابل هم قرار گیرد
( وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِم )：
طوری بشه که این‌قدر کم بشوند تا نقصان مسلمانان معلوم نشود، باعث نقصان این طرف نشوند.
پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌و‌آله- خواب دید توی جنگ است حالا واقعاً جمعیت لشکر دشمن زیاد بود و مسلمان‌ها کم بودند. خدا به پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌و‌آله- برعکس این را در خواب نشان داد همین باعث پیروزی شد.
( وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الاحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ )：
تفرقه دل‌هاشان یکی نشود، خدایا بینشان تفرقه بیانداز تا بر علیه مسلمان‌ها نشوند. وقتی که طرف شد و برای خدا کار کرد، تکیه به اسلحه وعده نکرد، حواسش پی خدا بود، همه‌ی آن‌ها را ظاهر دانست، تلاش هم کرد؛
( و اَعِدّوا لَهُمْ ماسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة ) همه این‌ها را از ما خواستند ولی نباید بر آن‌ها تکیه کرد. این حالتی است که مقام معظم رهبری نسبت به آمریکا دارد. برای خیلی‌ها سوال ندارد که اوباما گفته دستور کار روی میز است؟ همین‌طور است، ولی ایشون روی اطمینانی که دارد اسباب را لا اسباب می‌داند، لذا سببیت ندارد، ایشان روند را این می‌داند. چطور در اسرائیل جنگ ۳۳ روزه این‌طور شد؟ روند را این می‌داند.