فراز18-15
فراز18-15
«وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِى مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلَّ مَقَامِنَا، وَ ثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ يَوْمَ الْمَجَازِ عَلَيْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا، وَ نَوِّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا، وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ يَوْمِ الطَّامَّةِ» ( ۱۵ )
«و به حرمت قرآن هنگام عرضه اعمال بر حضرتت به خواری و بی‌مقداری ما رحمت آور، و آن‌گاه که پل دوزخ در زیر پای عبور کنندگان به لرزه در می‌آید، لغزش پای ما را به استواری بدل کن و پیش از برانگیخته شدن در رستاخیز، تاریکی گورهای ما را با آن، روشنایی بخش و از اندوه روز رستاخیز و بیم دشواری‌های آن روز سخت نجاتمان بخش.»
«وَ بَيِّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِى يَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ، وَ اجْعَلْ لَنَا فِى صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّا، وَ لا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَدا.» ( ۱۶ )
«و در آن روز که چهره‌ی ستمکاران سیاه شود، در روز حسرت و پشیمانی ما را روسفید گردان و دوستی ما را در سینه‌های مؤمنان قرار ده و زندگانی را بر ما سخت و دشوار نگردان.»
ببینید قرآن مثل ایمان و محبت اهل بیت-علیهم‌السلام- یک نقشی دارد ؛
شما پول را فرض کنید، وقتی شما با یک جمعی جایی می‌روید، اگرپول داشته باشید حتی اگر با آن‌ها بیگانه باشید ولی برایشان خرج می‌کنید. حالا اگر یک بار دیگر در رستوران به آن‌ها غذایی دادی، همان‌هایی که با تو بیگانه بودند یک‌دفعه باشما آشنا می‌شوند. حالا اگر این پذیرایی یک بار دیگر تکرار شود، دیگر احسان کامل شده و آن‌ها هم به شما وابسته می‌شوند، چه اتفاقی افتاد؟ ببینید پول چکار کرد! این‌ها که بی‌اعتنا بودند و شما را نمی‌شناختند ولی پول واسطه شد و محبت‌های مخفی آن‌ها را به طرف شما جلب کرد.
قرآن هم بلاتشبیه همین‌طور است، این‌ها یک ایمان‌های مخفی در وجود ما هست یک صفاتی در وجود ما هست، تا قرآن نخوانیم این صفات بیدار نمی‌شوند، این صفات حرکت نمی‌کنند و این صفات عملیاتی نمی‌شوند، کاتالیزورش و واسطه‌اش قرآن است. قرآن می‌آید و آن صفات را برجسته می‌کند و ما را پیش خدا و ملائکه مورد قبول قرار می‌دهد.
ببینید در عبارت بعدی می‌گوید:
( وَ نَوِّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا )：
منور کن بوسیله قرآن، قبل از این‌که قیامت شود ؛
این چه ربطی دارد، در قبر نوری هست که باید کلید آن را بزنی، باید قاری قرآن باشی وقتی قاری قرآن شدی، این نور به قبر منتقل می‌شود و باعث می‌شود.
( وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ يَوْمِ الطَّامَّة )：ِ
خیلی مهم است، خیلی مهم!
من دیشب آقای وحید را خواب می‌دیدم که می‌فرمود： این جلسات شما تمام تقواست، تمام تزکیه است، همه وجودتون، اموالتان و روحتان را تزکیه می‌کند. ببین محبت اهل بیت-علیهم‌السلام- چکار می‌کند. تمام تقواست، یک عنصر است دیگر.
برای همین است که خدا شمارا به این‌جا دعوت می‌کند والا خدا حکیم است. خیلی چیزها خودش دارد آنقدر چیزها خودش دارد.
وقتی صدیقه طاهره-سلام‌الله‌علیها- گریه می‌کند، رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌و‌آله- می‌آید و می‌فرماید： یا زهرا! ملائکه از تقدیس خدا بازماندند، چه خبراست که ملائکه جذب محبت اهل‌بیت-علیهم‌السلام- می‌شوند و از تقدیس باز می‌مانند. این همین‌طوری که نیست، یک عنصراست. قرآن هم همین است بخصوص قرآنی که یک مؤمن می‌خواند. مثل صدقه‌ای است که مؤمن می‌دهد. وقتی این پول را مؤمن می‌دهد مهم است. حالا اگر همین را کافر بدهد، برایش حساب نمی‌شود؛
( رُبَّ تال للقُرآن و القرآن يَلْعَنُه ) مستدرک الوسائل، ج١، ص ٢٩١ )
به میزان ایمانی که دارد، قرآن می‌خواند این قرآن یک چیز دیگر است لذا سیدالشهداء-علیه‌السلام- می‌بینید حدود ۱۴۰ منزل قرآن خوانده و آیاتش را هم ثبت کرده‌اند، که چه آیاتی خوانده است.
( وَ بَيِّضْ وُجُوهَنَا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فِى يَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ، وَ اجْعَلْ لَنَا فِى صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ وُدّا )：
به برکت این قرآن یعنی وقتی این محبت در دل من و شما و او بود، این اشتراک که توسط قرآن بدست آمده، همه‌ی ما را نورانی و هم‌فکر می‌کند، این‌جاست که همه‌ی ما یک چیز می‌فهمیم و به یک سمت می‌رویم و یک‌جور تربیت می‌شویم. اگر الان یک مانع در این جلسه باشه حتی یک مانع، همان یک مانع کافی است تا ما را از همه چیز باز بدارد، ولی وقتی همه اهل قرآن شدند همه با محبت اهل بیت-علیهم‌السلام- در جلسه آمدند، همه بهره می‌برند.
( وَ لا تَجْعَلِ الْحَيَاةَ عَلَيْنَا نَكَدا )：
این زندگی برای ما بیچاره‌گی نشود.
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ كَمَا بَلَّغَ رِسَالَتَكَ، وَ صَدَعَ بِأَمْرِكَ، وَ نَصَحَ لِعِبَادِكَ.» ( ۱۷ )
«بارخدایا بر محمد و بنده و فرستاده‌ات درود فرست همان‌گونه که رسالت تو را ابلاغ کرد و فرمانت را آشکار نمود و خیرخواه بندگانت بود.»
او رسول خدا را آورد، اگر ظرف و قابلیت در رسول خدا نبود، قرآن نازل نمی‌شد. اصلاً خدا این قرآن را به کوه نازل نمی‌کند که اگر می‌کرد آن اتفاق می‌افتاد ؛
( خاشعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَةِ اللّه ) این کار را نمی‌کند پس باید یک وجود مقدس باشد.
«اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَبِيَّنَا – صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَى آلِهِ – يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَقْرَبَ الْنَّبِيِّينَ مِنْكَ مَجْلِسا، وَ أَمْكَنَهُمْ مِنْكَ شَفَاعَةً، وَ أَجَلَّهُمْ عِنْدَكَ قَدْرا، وَ أَوْجَهَهُمْ عِنْدَكَ جَاها.» ( ۱۸ )
«بارخدایا پیامبر ما را که درود تو بر او و آل او باد، روز رستاخیز مقرب‌ترین پیامبران به حضرتت مقرر فرما و از همه بر شفاعت تواناتر و منزلتش را از همه والاتر و از همه آبرومندتر قرار ده.»
خدایا به برکت این خیراتی که حضرت برای ما آورد، آن‌جا این مقام‌ها را برای پیغمبر ما قرار بده.