طلبه‌ی مردم‌دار
سوال: این‌که گفته می‌شود طلبه باید مردم‌دار باشد، آیا درست است؟ حدود آن چیست؟
پاسخ: حتما درست است. حضرت-علیه‌السلام- فرمود اگر از مومنان یک وجب فاصله بگیرید، خداوند متعال ولایتش را از شما سلب می‌کند. مراد از مومنان، مردم نیست؛ زیرا قرآن درباره‌ی مردم می‌فرماید: «أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُون» (عنکبوت/63)، بلکه منظور کسانی هستند که اهل مسجد، عبادت و رعایت باشند. ما وظیفه‌ی تبلیغ را به عهده داریم و باید بین مردم برویم و کلام خداوند را به آن‌ها برسانیم. علامه طباطبایی-رحمه‌الله‌علیه- در سال 1358 می‌فرموند: الان زمانی است که طلبه باید یک روز درس بگیرد و روز بعد آن‌چه را که دیروز آموخته، به مردم تعلیم دهد. پس ما وظیفه‌ی حتمی داریم که مستقیما مطالب را به مردم بیاموزیم و آن‌ها را آگاه کنیم.
من در کربلا و صحن جدید نجف دیدم که حدود هزار نفر از مردم فرادی نماز می‌خوانند در حالی که بین آن‌ها حدود دویست نفر طلبه و عالم تراز اول حضور داشتند. من فهمیدم که علما در آن‌جا نقش خاصی ندارند؛ اما در ایران اکثر مردم یک روحانی را ببینند می‌دوند تا نمازشان را به جماعت بخوانند. اگر علما به بلاد مختلف بروند و حرف اسلام را منتقل کنند، مستقیما بر مردم تاثیر می‌گذارند.