نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

خانومی که خدا او را محجبه قرار داد تا بی‌حیا و بی‌عفت و پلشت نشود و مانند یک پارچه‌ی نجس در سطل زباله قرار نگیرد، باید مدام خدا را شکر کند و ممنون مادرش باشد. شیر پاک به او داده که حیا و عفت دارد. یک پیام از نامحرم تا حالا به او نرسیده و خیلی پاک زندگی کرده است.

رفقا! هنوز ما کار داریم و نمی‌دانیم فساد چه هست! صبر کنید فسادی خواهد آمد که اگر آن موقع کسی ماند مؤمن است. الان فساد نیست و هنوز عده‌ای حیا دارند. فساد می‌خواهد بیاید و آن حیا برداشته شود.

خدا می‌خواهد امتحان بکند تا فرد مسیر را انتخاب کند. خدا هر کسی را راه نمی برد؛ افراد خاص را می‌خواهد راه ببرد. آن موقع میان اینها می‌خواهند ناب را انتخاب کنند.

در مسابقات المپیک هر آدم ضعیف و ناتوانی را که نمی‌برند، ممکن است فرد خوب بدود اما فقط برای مسابقه‌های محلی خوب است و در هیچ مسابقه‌ی باشگاهی او را راه نمی‌دهند، حالا می‌خواهد به المپیک برود! اول ضربان قلب و تنفس و میزان استرس و روحیه‌اش را در نظر می‌گیرند که این فرد اصلاً به درد می‌خورد یا نه!
باید سی، چهل تست بدهد تا عبورش دهند.

(سَبَّلنا فی سُبُل اِحسانِهِ لِنَسْلُکَها بِمَنّهِ الی رضوانه) (صحیفه‌سجادیه/دعای۴۴/فراز۲)؛
هیچ‌کس خودش نمی‌رود و به خودی خود خوب نمی‌شود. به کسی منت نگذارید که من آدم خوبی هستم و دیگران بد هستند. شما خودت خوب نشدی،
(بِمَنِّهِ)؛ به منت خدا در این راه آمدی و اگر بخواهد، این را از تو می‌گیرد. لذا با تحقیر، دیگران را نگاه نکن! اگر خدا به تو پول داده می‌خواهد که آقا بشوی و به صد نفر پول برسانی. اگر این کار را نکردی این را از تو می‌گیرد و به کس دیگری می‌دهد. خدا دارد آقایی را تقسیم می‌کند. مانند چرخ‌وفلک می‌ماند که یکی بالاست و دیگری پایین، حالا شخصی نصف راه است و می‌خواهد بالا برود او را می‌چرخاند و اگر راه را درست رفت می‌گویند این آقاست و آن بالا نگهش می‌دارند. آقاست چون مواظب  پدر و مادر، خواهر و همسرش بوده است و در مقابل هرکس وظیفه‌اش را درست انجام داده و این‌جور نیست که اگر مواظب همسرش بود مادرش را فراموش کند و یا اگر مواظب مادرش شد همسرش را نبیند.

پس ما خودمان نمی‌رویم، شما خودت اینجا نیامدی. بلکه شما را آوردند. فکر نکن با یک تلفن اینجا آمدی! تلفن بهانه بود. می‌توانست آن موقع شارژ نداشته باشد و جواب ندهد. چرا ماه قبل نیامدی؟ این ماه آمدی؟ ماه بعد هم معلوم نیست بیایی!
(بِمَنِّهِ اِلیٰ رِضْوانِه)؛
ما را دارند می‌آورند و ممنون خدا باید باشیم.

به شما چیزی را یاد می‌دهم که با آن همه‌ی بارتان را ببندید؛
هر چیزی را که دیدی بگو این مال خداست که به من داده یک لیوان آب دستت دادند بگو این از خداست که به من دادند، یک آرامش دیدی بگو از خداست و اگر این را گفتی می‌ماند و اگر از خودت دانستی می‌رود. این را یاد بگیر. حتی الحمدالله هم نگفتی عیبی ندارد ولی بگو این از خداست و از من نیست. این معنی واقعی الحمدالله است.

هر خوبی و خیری برای خداست اما خدا الآن برای تو این‌جور قرار داده است. هر خرابکاری که هست به گردن بگیر و مرد باش بگو من خرابکاری کردم، مسئولیتش را قبول کن و تاوانش را هم بده. اگر قرار است آبرویت برود، بگو باشد برود. بعد به خدا بگو زیادی آبرویم نرود. عیبی ندارد، خدا همان دو مثقال را برمی‌دارد نمی‌گذارد آبرویت برود ولی قبول کن.
(حَمْداً یَتَقَبُّلهُ مِنّا)؛
خود این حمد را هم خدا باید بپذیرد.
(وَ یَرْضی بِه عَنّا)؛
و از ما راضی بشود.

(وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَان)(فراز۳)؛
حالا می‌خواهم تندتر بروم و به چیزهایی که در ماه رمضان است برسم. خدا را شکر که قرار داد؛
(مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ)؛
شهره‌ی آن، ماه رمضان است و ماه رمضان
(سُبُل)؛ و از جمله‌ی راه‌هاست
(شَهْرَ الصِّیَامِ)؛ شهر نگه‌داری
(وَ شَهْرَ الاِسْلامِ)؛ ماه طاعت
(وَ شَهْرَ الطّهور)؛ ماه پاکی؛ همه مشغول نماز و عبادت‌اند
(وَ شَهْرَ تَمْحیص)؛ شهر امتحان است.

در این ماه چه‌کار کنیم؟!
امام سجاد_علیه‌السلام_می‌فرمایند:
(اللهُمَّ‌صَلِّ‌عَلیٰ‌مَحَمَّدٍوَآلِه).
به رفقا بگویم بنده عمرم را گذاشتم روی این مسائلی که بفهمم چه کار باید بکنم و دنبال بهترین کار رفتم، بهترین کار چیه؟ بزرگان زیادی را دیدم که آخرین آنها آقای بهجت و آقای بهاءالدینی_رحمة‌الله‌علیهم_بودند. این را به شما می‌گویم من هفده، هجده سال پیش، در رفت و آمدی که پیش یک آقایی داشتم، فقط زانو زدم و سرم را پایین انداختم و حرف گوش کردم آخرش به این کلمه رسیدم که هیچ چیز صلوات بر محمدوآل‌محمد نمی‌شود. به صلوات بچسبید. هیچ چیز مثل صلوات نمی‌شود. یک دانه هم شد بفرستید.
حضرت فرمود: اگر کسی یک صلوات بر من بفرستد خدا صد صلوات برای او می‌فرستد. خداست، خدا که در وقت کم نمی‌آورد، اشتباه هم نمی‌کند. خودتان را به صلوات ببندید.

صلوات انواعی دارد: ربّ‌صَلِّ‌عَلیٰ‌مُحَمَّد، اللهُمَّ‌صَلِّ‌عَلیٰ‌مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمّد.
هر صلواتی که بلد هستید مشغول فرستادنش شوید. آنقدر که آب دهانتان مثل شربت شیرین شود. این اثر صلوات است.

امیرالمؤمنین_علیه‌السلام_با پیغمبر_صلی‌الله‌علیه‌وآله_به بیرون از مدینه رفتند، یک دسته زنبور رو به روی پیغمبر_صلی‌الله‌علیه‌وآله_وِزوِز می‌کردند. امیرالمؤمنین_علیه‌السلام_پرسید: یارسول‌الله! اینها چه می‌گویند؟ (زبان حشرات و حیوانات را پیغمبر_صلی‌الله‌علیه‌وآله_بلد هستند.) حضرت فرمود: یاعلی! می‌گویند ما عسلی درست کردیم که دوست داریم شما آن را با امیرالمؤمنین_علیه‌السلام_بخورید. حضرت رفت و آن عسل را آورد، باز ملکه زنبورها وِزوِز کرد. حضرت تا آمد بخورد، گفت: یارسول‌الله! من قبل از خوردن از ملکه زنبورها سؤالی دارم، بپرسید که شهدِ گل‌ها که تلخ است چطور این عسل شیرین است؟ زنبور جواب داد: یارسول‌الله! به ما وحی شده است که با هر نیش زنبور، یک صلوات بر محمدوآل‌محمد بفرستیم.

(وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ إِجْلالَ حُرْمَتِهِ)(فراز۶)؛
پس مدام بگو خدایا من بفهمم در این عالم چه کاره هستم.
فضیلت ماه رمضان چیست؟
(وَ إِجْلالَ حُرْمَتِهِ)؛
ماه رمضان حرمت دارد و حرمتش را نگه دارم.
(وَ التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِيهِ)؛
خودم را در این ماه از آن چیزی که خدا حرام دانسته است حفظ کنم.
(وَ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ)؛
خدایا کمکمان کن که روزه بگیریم. به چی؟
(بِكَفِّ الْجَوَارِحِ)؛
چشممان هم روزه باشد. ببینید در این چشم روزه بودن است. ناموسِ شیعه، ناموسِ اهل‌بیت_علیهم‌السلام_است. به ناموس شیعه کسی طمع نکند. خدا برای حلال بودن، راه قرار داده و آن صیغه است. با خواندن آن، حلال می‌شود و حجت دیگر بر همه تمام است که اگر بخواهند بدون این صیغه ارتباط برقرار کنند حرام می‌شود. خدا ازدواج را قرار داده، از زن خواستگاری می‌کنند و او هم بله را می‌گوید و قبول می‌کند و برایش مهریه تعیین می‌کنند (اینها هم این‌جوری نیست) خدا حلال را قرار داده و بنده هم حلال را حرام نکند.
(عَنْ مَعَاصِيكَ وَ اسْتِعْمَالِهَا فِيهِ بِمَا يُرْضِيكَ)؛
از خدا بخواهید که در کارهایی که او راضی هست باشید.

یک سنگ در توالت می‌رود و یک سنگ هم در مسجد می‌رود. این دو سنگ با هم فرق دارند. امکان ندارد سنگ مسجد در توالت برود. یک هندوانه تلخ و یکی شیرین است. این چیه؟ این یک چیزی هست و آن هم یک چیز؛

وقتی کسی از خدا و از اهل‌بیت_علیهم‌السلام_برید، تلخ می‌شود. خرما شیرین است، حضرت فرمود: ولایت ما را خرما قبول کرده که اینقدر شیرین و خوشمزه است. می‌دانید که هم آب و هم غذا است. الان عرب‌ها در تابستان بیشتر خرما مصرف می‌کنند، چون آب بدنشان تمام می‌شود. خیلی مهم است! خرما چند درصد انسولین دارد. مخصوصا خرما‌ی خارک. خرما‌ی خارک زرد که ریز است، برای بچه‌هایی که دندان مشکل درمی‌آورند خوب است. عرب‌ها خرما‌ی خارک را به صورت گردنبند درست می‌کنند و به گردن بچه می‌اندازند، بچه هم خودبه‌خود این را در دهان می‌گذارد و آن را می‌مکد. دندان‌ها راحت در می‌آید.

(حَتَّى لا نُصْغِىَ بِأَسْمَاعِنَا إِلَى لَغْوٍ، وَ لا نُسْرِعَ بِأَبْصَارِنَا إِلَى لَهْوٍ)؛
ببینید امام سجاد_علیه‌السلام_چه می‌گویند! مواظب گوش خود باش که هر چیزی را نشنود! خانم‌ها! خدا به شما ثواب‌های عجیب‌وغریبی می‌دهد، مواظب باشید بین شما کسی اهل غیبت نباشد که همه چیز را از شما می‌گیرد. در هر دسته‌ای از خانم‌ها، سه، چهار زن این‌طوری هستند که زبانشان زبان غیبت است! از آنها دوری کنید که اینها شیطان هستند. چجوری شیطان هستند؟ خودشان می‌دانند، اهل دروغ هستند. اینها شیطانند باید مواظب بود. جلسه‌ی امام حسین_علیه‌السلام_می‌آیند و زیاد هم گریه می‌کنند. اینها را باور نکنید کسی که امام حسین_علیه‌السلام_را دوست دارد، زبانش به دروغ و غیبت نمی‌چرخد، مگر اینکه توبه و شیطان را از وجود خودش بیرون کند.

(وَ حَتَّى لا نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ)(فراز۷)؛
دستمان به خطا نرود،
(وَ لا نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ)؛
آنجایی که نباید رفت، نرویم.
(وَ حَتَّى لا تَعِىَ بُطُونُنَا إِلا مَا أَحْلَلْت)؛
در شکم‌هایمان جز حلال، چیزی نریزیم،

(وَ لا تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلا بِمَا مَثَّلْتَ)؛
زبانمان همان چیزی باشد که خدا می‌خواهد،
(وَ لا نَتَكَلَّفَ إِلا مَا يُدْنِى مِنْ ثَوَابِكَ)؛
کاری که در آن ثواب نیست را رها کنیم.
(وَ لا نَتَعَاطَى إِلا الَّذِى يَقِى مِنْ عِقَابِكَ)؛
و جز به کاری که ما را از عقاب تو حفظ نماید نپردازیم.
انشاالله.

ماه رمضان راه است، یک سبیل است. همین که شما اراده کرده‌اید که وارد ماه رمضان شوید، خدا دستتان را می‌گیرد. یک سفارش به شما بکنم، هر شب ۳۰ تا اناانزلنا بخوان و اگر توانستی آن را به صد تا برسان. نتوانستی هر شب همان سی تا را تا شب قدر بخوان و شب قدر آن را صد تا کن. کسانی که صد تا خواندند تا شب قدر هزار تا بخوانند. با اناانزلنا و صلوات، ماه رمضان را طی کنید. این دو ذکر به شما در همه‌ی کارهایتان توان می‌دهد که راه خدا را قشنگ بروید.

رفقا! ماه رمضان، شب‌های ماه رمضان، شبِ قدر، شبِ حضرت زهرا_سلام‌الله‌علیها_ست. لیلةالقدر، لیله فاطمه_سلام‌الله‌علیها_است. خداست و فاطمه_سلام‌الله‌علیها_، هیچ‌کس دیگر نیست.

خوب به حرف من گوش بدهید!
امشب شب قدر، خدا و فاطمه_سلام‌الله‌علیها_است. فاطمه_سلام‌الله‌علیها_، لیله و خود خدا هم قدر است که می‌خواهد اندازه‌گیری کند. هرکس محبتش به فاطمه_سلام‌الله‌علیها_بیشتر است، بهره‌ی بیشتری از شب قدر می‌برد. اگر مانع نداشته باشد، خدا بهره‌اش را به امام زمان_عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف_می‌دهد که به او بدهد. دیگر از این واضح‌تر؟!

پس به دو چیز در کل ماه رمضان توجه کنید:
۱_امام زمان_علیه‌السلام_
۲_حضرت فاطمه‌زهرا_سلام‌الله‌علیها_

دقت کنید! مانع این است که من شک کنم به اینکه خدا بخواهد به من چیزی بدهد و مرا ببخشد، گمان بد به خدا پیدا کنم. ببیند شیطان می‌آید و همان را القا می‌کند، نگذار شیطان به تو بد کند. حالا ما بد هستیم، بد که خوبی ندارد و اگر خوب بودیم که خُب، دیگر خوب بودیم. خداست! خوب‌ها هم به برکت خدا خوب هستند.

این را گوش کنید! پیغمبرخدا_صلی‌الله‌علیه‌وآله_فرمود: هیچ‌کس با عملش وارد بهشت نمی‌شود و هرکس را خدا بخواهد بهشت می‌برد؛
گفتند: یارسول‌الله! شما هم؟
حضرت دستشان را روی سرش گذاشت، با صوت بلند فرمود: محمد هم با فضل خدا بهشت می‌رود.

و‌صلی‌الله‌علی‌محمد‌و‌آله.