نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

سؤال: معروف است که طلبگی، سربازی و نوکری امام زمان است؛ ما که کاسب و شاغل هستیم، چطور می‌توانیم از این خیر بهرمند شویم؟

پاسخ: آخوندی مهم است، نه صِرف طلبگی. الان باید بگویید آخوندی سربازی امام زمان-علیه السلام- است. الان آخوندی کم است؛ اما طلبگی زیاد است. آخوند، امام جماعت هم می‌شود؛ اما طلبه شاید امام جماعت نشود. آخوند، همه اموری را که در جامعه به دین مربوط است، اگر به عهده اش باشد، می‌پذیرد. مراجع ما آخوند بوده اند.
شما به عنوان کاسب، حامی آخوند و علما باش؛ وجوهاتت را به موقع بده، در بیوت ایشان حضور پیدا کن؛ ایشان را در انجام اموری که عهده‌شان است و باید انجام شود، کمک کن. شما هم وقتی کنار یک عالم قرار گرفتی و کارهای او را انجام دادی، بهرمند می‌شوی.
خود ملبس شدن به لباس روحانیت، یکی از ملاکهای آخوند بودن است؛ طلبه ممکن است لباس نپوشد، اما آخوند امکان ندارد ملبس نشود. علامه طباطبایی در کتاب مهر تابان بیان می‌کند که از روزی که من لباس پوشیدم، مورد توجه امام زمان – علیه السلام-واقع شدم. این یک نکته مهم است. ما هم همین طور بودیم و از آن ساعتی که عمامه بر سر گذاشتیم فهمیدیم که حالتمان با کسی که عمامه ندارد فرق می‌کند و خیلی از امورمان متفاوت شده است.