جویای کار با وجود بیماری
سوال: آقایی سوال کردند به دلیل مشکلات جسمیای که دارند به ایشان کار نمیدهند، مسائل بیماریشان هست، مشکلات اقتصادیشان هم هست و هرچه بیشتر دعا میکنند، مشکلاتشان هم بیشتر میشود، گفتند واقعا چه کنم که اوضاع من سر و سامان بگیرد؟
جواب: این حرف غلط است! شما الان یک جعبه خیار، یک جعبه گوجه یک جایی بگذاری بایستی بالای سرش، درآمد است دیگر! چرا فکر میکنی شما حتما باید کار اداری داشته باشی! بعضی چیزها دعایی است، بعضی چیزها دوایی است. به قول آقای بهجت-رحمهاللهعلیه- گاهی تنبلی، مفت خوری، به آدم مزه میدهد، هی پول مفت به او دادند! حالا هم میبیند شما یک فلاکس دستت بگیر با دو تا استکان یا یک بسته لیوان یک بار مصرف و قند چایی، این همه کاسب از کنار مغازهشان برو یک چایی بده، خدا برکت میدهد، خدا عنایت میکند، خدا لطف میکند، خیلی جاها الان یک نظافتچی میخواهند، یک جایی نگهبان میخواهند. آنجایی که الان میگویند بیکاری است، منظور یک استخدام است! میگویند آمار بیکاری زیاد است، اینها میخواهند استخدام شوند و الّا الان در زمینههای فراوانی دارند اعلام نیاز میکنند، جاهای مختلف دارند اعلام میکنند میگویند ما برای فلان کار، کارگر ساده میخواهیم! پس این نیست که شما بنشینی هی دعا کنی، دوا میخواهد؛ دوایش این است که باید بروی این کارها را انجام دهی. یک جا بایست واکس بزن، ما در سن جوانی و بعدش همین طور بودیم، فراوان از این کارها کردیم و درآمد زایی کردیم، ما دوران دبیرستان اصلا محتاج خانواده نبودیم، آلاسکا میفروختیم در تهران، نان بستنی میفروختیم، میرفتیم بازار یک جنسی میآوردیم در خانه میفروختیم، سود زیادی هم میکردیم. تابستان میشد میرفتیم در مغازه نجاری، خشکشویی و… کار میکردیم. این نیست که آدم فکر کند که کار پشت میز نشینی است! کار عزت دارد برای آدم! عقل آدم را زیاد میکند. هی مینشیند میگوید کار نیست! بله این کار نیست.