حسنات، مانع سیئات!
سوال: با اینکه کارهای خوب و حسنات انجام می‌دهیم، اما بعدش هم گناه می‌کنیم، چرا آن خوبی‌ها مانع گناه نمی‌شود؟
جواب: نه، اتفاقا بالعکس است. شما چطور کار خوب انجام می‌دهی؟! آدمی که میل به بدی‌ها دارد استثنائاً کار خوب انجام می‌دهد، چرا آن طرف را می‌گویید شما؟ «إن الحسنات یذهبن السیئات» شما باید اینقدر حسناتت زیاد شود که غلبه پیدا کند، هیچ بدی‌جلویش نگذارد. مثلا دارم می‌گویم، شما در حرف زدن اینقدر کلمات خوب باید داشته باشی که یک دانه هم فحش از تویش در نیاید! اگر یک خط در میان یک فحش در آن است، این دیگر قطعا این‌جوری نمی‌شود. این‌ها را به هم ربط ندهیم؛ خوبی یک برنامه برای خودش دارد، بدی هم یک برنامه برای خودش دارد.
مثلا دارم می‌گویم، همین آدمی که الان می‌گوید من بدم، از دیوار کسی بالا نمی‌رود این خوبی‌اش است، ولی ممکن است دست در جیب کسی بکند، این بدی‌اش است، این بدی را باید حل کند، با راه خودش.