ولایت خدا بر اساس محبت امیرالمؤمنین-علیه‌السلام-
«اِجْعَلُوا قَصْدَکُمْ اِلَیْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَی السُّنَّةِ الْواضِحَةِ»
«هدف و قصد خویش را نسبت به محبّت و دوستی ما بر مبنای عمل به سنّت و اجرای احکام الهی قرار دهید.»
«أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الْرَّجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا وَ حَبِيبُ قُلُوبِنَا أبوألقاسِمِ مُصْطَفیٰ مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِين ألمَعصومین وَ لَعنةُ اللهِ عَلَی أعدائِهِم أجمَعینِ مِنَ الان إلی قیامِ یَومِ الدّین»
«اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ وَتَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاةِ اِلى طاعَتِکَ وَالْقادَةِ اِلى سَبیلِکَ وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ»
صلواتی برای امام عصر-علیه‌السلام- مرحمت کنید.
خدای متعال ولایت خودش را بر اساس محبت امیرالمؤمنین -علیه‌السلام- گره زده. سخط خودش را در بغض امیرالمومنین -علیه‌السلام- قرار داده. اگر ما به این معنا برسیم و حقیقت این حرف را درک بکنیم؛ تمام امور اخلاقی، تمام امور دنیایی و تمام امور اخروی خودمان را بر اساس آنچه که خدا می‌خواد، شکل دادیم. اگر این اتفاق نیفتاد و من در عوض به شاخه ها پرداختم، دونه دونه دنبال حل رذائل اخلاقی بودم؛ عمر من تمام میشه و قدمی از قدم برنداشتم.
اصرار خدا و تکلیف کردن به پیغمبر‌اکرم -صلیاللهعلیهوآلهوسلم- در مورد معرفی ولایت علی -علیه‌السلام- علت داشت.
«وان لم تفعل فما بلغت رساله»
«اتممت لکم واکملت کلم ورضیت لکم »
و اینکه پیغمبر -صلیاللهعلیهوآلهوسلم- آنقدر مواظبت کردند و سفارش کردند که با علی -علیه‌السلام- دشمن نشید، با بچه‌های علی -علیه‌السلام- دشمن نشید، این‌ها همه علت داشت.
علت این بود: نقطه اصلی که همه چیز با آن مرتبطه اینجاست. اگه این درست بشه، بقیه هم درست میشه.
مثال می‌زنم، اگه اعصاب دستت سالم بود و حس داشت، با ورزش قوی میشه ولی دستی که حس نداره، قوی نمی‌شه.
یا مثلا به یک عاقل میشه آموزش داد ولی کسی که عقل نداره، آموزش نمی‌بینه.
حالا اینجا هم، همینه. اگه ولایت در دل یک نفر باشه، شما می‌تونی او را به کمالات دعوت کنی. اما وقتی ولایت اهل بیت و امیرالمؤمنین -علیهم‌السلام- در او نیست، دعوت به چی می‌کنی!؟
حتی نماز هم که یک عبادته و از طرف خدا جعل شده، بدون ولایت علی -علیه‌السلام- نماز نیست! خود خدا می‌گه! مگه میشه نماز از خاصیت بیفته!؟ بله. نمازی هم که اصل عبادته بدون ولایت علی -علیه‌السلام- هیچی نیست.
اهل بیت -علیم‌السلام- چیزی کم ندارند. عیش واقعی در پذیرش ولایت آن‌هاست.
حضرت فرمودند: کسانی که ولایت را قبول ندارند، از لحظه تکبیره‌الاحرام نماز تا آخر‌نماز، خدا مشغول لعن آن‌ها میشه، چون ولایت علی -علیه‌السلام- را ندارند.
این خیلی مهمه! اصل اینه. اگه چیزی اصل شد، شما اصل را نگاه کن.
خانم! آقا! اگه دیدی بچه‌ت عاقله، دیگه به بقیه کارهاش کار نداشته باش. بچه‌ای که عاقله، گلیم خودش را از آب بیرون می‌کشه. اگه دیدی بچه‌ت محبت اهل بیت -علیه‌السلام- را داره دیگه اصلا غصه هیچی را نخور. ولی اگه دیدی عقلش ضعیفه یا ولایتش ضعیفه، به چیز دیگه‌ای دلت را خوش نکن.
حضرت فرمودند: اگه جلوی یک نفر سه مرتبه گفتی؛ حسین حسین حسین و دیدی که این آدم، به حضرت ارادت داره و حالش عوض میشه، شک نکن که بالاترین درجه‌ی ایمان را دارد. باید معارف شیعه را دوباره باز خوانی کنیم. خیلی چیزها و حرف‌ها قاطی آن شده طوری که اصل کاری بین آن‌ها پنهانه.
امام زمان -علیه‌السلام- فرمودند:
«اِجْعَلُوا قَصْدَکُمْ اِلَیْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَی السُّنَّةِ الْواضِحَةِ»
«هدف و قصد خویش را نسبت به محبّت و دوستی ما بر مبنای عمل به سنّت و اجرای احکام الهی قرار دهید.» (بحارالانوار/ج۵۳/ص۱۷۹)
درزمان غیبت این سه تا کار را بکنید:
حواستون به ما باشه،
مودتتون را زیاد کنید،
ببینید ما چی کار کردیم، شما هم همان کار را بکنید. (عمل به سنت)
چقدر آسونه! همین سه تا کار را از ما خواستند.
امیر المومنین -علیه‌السلام- برای جنگ صفین حرکت کرده بودند که می‌بینند یکی از اصحاب ایستاده و قرائت قرآن شخصی را گوش می‌کنه، با ناراحتی او را گرفتند و کشان کشان با خودشون بردند. این صحابه گفت که آقا ! این‌ها که کار بدی نمی‌کردند، قرآن می‌خوندند. حضرت فرمودند: حالا با من بیا، توی جنگ علت کارم را بهت می‌گم.
موقع جنگ دیدند که این قاری قرآن توی صف معاویه بود و به درک واصل شد. سرجنازش رفت و گفت این همان آدمیه که قرآن می‌خوند.
حضرت فرمودند: قرآن این‌ها را هم گوش نکنید.
رسول خدا -صلیاللهعلیهوآلهوسلم- فرمودند: «رُبَّ تالِ القرآنِ و القرآنُ يَلعَنُهُ
چه بسا قرآن خوانى كه قرآن لعنتش مى‌كند.» (بحار الأنوار/ج ۹۲/ص ۱۸۴/ح۱۹)
پس حواست را از پر اکندگی جمع کن. از فکر و خیال بیخودی بیرون بیا. وقتی شما محبت اهل بیت
سلیمانی: و چهارده معصوم -علیهم‌السلام- توی دلت هست، مودت ذی القربی را داری، کافیه. خودت را سرمایه‌دار فرض کن. هیچی کم نداری. اگه بغض دشمنان اهل بیت -علیهم‌السلام- توی دلت باشه، هیچی کم نداری. حالا برو و بقیه‌ش را درست کن. ببین چه راحت درست میشه. خدا پیغمبرش را توبیخ می‌کنه؛
«يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ
اى پيامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، ابلاغ كن؛ و اگر نكنى پيامش را نرسانده‌اى. و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه مى‌دارد. آرى، خدا گروه كافران را هدايت نمى‌كند.» (مائده/۶۷)
پیغمبر! اگه راجع به علی -علیه‌السلام- کوتاه بیای، هیچ کاری برای ما نکردی. یعنی چی؟! یعنی پیغمبر-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- هیچ کاری برای خدا نکرده!؟ بله.
«یَا اَحمَد! لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُكَ»
ای پیامبر! اگه علی نبود اصلا تو را خلق نمی‌کردم، من علی-علیه‌السلام- را داشتم.
رسول خدا-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- به معراج رفته با خود خدا صحبت کرده. تا جایی هم جلو رفته که جبرائیل هم نتونسته از آن‌جا به بعد بره. با خود خدا رودر‌رو صحبت کرده، وقتی از معراج پایین آمد، علی -علیه‌السلام- را دید.
امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- فرمود که یا رسول‌الله! می‌خواهید من قضایای معراج را به شما بگم. صحبت‌هایی که با خود خدا کردی را به شما بگم.
این قضیه را پیغمبر-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- به سلمان گفت که علی از همه چیزی که بین من و خدا بود، خبر داشت.
به خودتون ببالید. ببینید آن‌ها چه کسانی را قبول دارند!؟ یک‌سری آدم‌های پلشت مثل معاویه، عمر وعاص، هارون، متوکل، مأمون و… پلشت ترین آدم‌ها بودند. سگ‌باز، میمون‌باز، قمار‌باز و… بودند.
ولی شما اینجا را نگاه کنید ببینید که ما چه کسانی را قبول داریم!؟ خیلی مهمه. این عزتمندی آدم‌هاست. عزت این نیست که شما مثلا به تخت جمشید ببالی. چه عزتی تو تخت جمشید هست؟! خیلی باید حواست رو جمع کنی.
روزی امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- روی پشت‌بام نشسته بودند و خرما می‌خوردند، سلمان هم پایین بود و دیده می‌شد. حضرت روی پشت‌بام بود، کوتاه هم بود، خرما می‌خوردند و هسته‌ها را توی سر سلمان پرت می‌کردند. امیرالمومنین-علیه‌السلام- هیچ کارش بیهوده نیست.
سلمان هی نگاه می‌کرد که ببینه این هسته‌ها از کجا به سرش می‌خوره؟ سلمان هم یک پیرمرده، بعضی‌ها سنش را تا سیصد سال هم گفتند. از آن‌طرف امیرالمومنین-علیه‌السلام- هم یه جوان بیست و چهار و پنج ساله بود. سلمان بلند شد، ناراحت شد و گفت: یا علی! با پیرمرد که این‌جوری شوخی نمی‌کنند؟ شما که جوانی چرا با من پیرمرد شوخی می‌کنی؟حضرت فرمودند: من جوانم و تو پیری!؟
حضرت گفتند که دشت ارژن را توی منطقه فارس یادته؟ سلمان یدفعه خشکش زد و گفت تو از من پیرتری یا من پیرترم!؟
گفت که یا علی بقیه‌ش را هم بگو.
حضرت گفتند که یادته لخت شدی و رفتی توی آب، می‌خواستی شنا کنی، دیدی هیچ کس نیست. یادته؟ یک شیر آن‌جا اومد، پاش را روی لباس‌هات گذاشته بود، ترسیدی؟! یادته آن اسب سوار با شمشیر اومد و چه بلایی به سرش آورد؟
سلمان گفت: آره.
حضرت فرمودند: آن اسب سوار من بودم. حالا سن تو بیشتره یا من!؟
بعد گفت: یاعلی! این حرف‌ها همه‌ش درسته، یه نشونه‌ی دیگه هم بده.
حضرت از توی آستینش گلی را درآورد، یک گل سالم! و گفتند که این همان گلی است که به عنوان تشکر به من دادی.
پیغمبر-صلیاللهعلیهوآلهوسلم- به جبرائیل گفت که من خیلی علی-علیه‌السلام- را دوست دارم و می‌بینم که تو هم خیلی علی-علیه‌السلام- را دوست داری. تو از کجا علی-علیه‌السلام- را می‌شناسی!؟
من پیغمبرم و او را می‌شناسم، توی جبرائیل از کجا علی-علیه‌السلام- را می‌شناسی که آنقدر دوستش داری!؟
گفت: یا رسول الله! اگر علی نبود من از جبرئیل بودن می‌افتم، پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- فرمود: چرا؟ گفت: خدا یه سؤال از من کرد و من نتونستم جواب بدم، امیرالمومنین-علیه‌السلام- اومد تو گوشم جواب رو گفت و من جبرئیل موندم و از اون موقع نوکر علی-علیه‌السلام- هستم.
خودِ حضرت فرمود: جبرئیل و میکائیل و اسرافیل، این فرشتگان مخصوص پروردگار جز اطاعت علی و بغض بر دشمنان علی-علیه‌السلام- عمل دیگه‌ای ندارن.
علی-علیه‌السلام- ۲۸۵ تا لقب داره. رفقا، ما شیعه هستیم، یادتون باشه! شیعه نباید کم معرفت باشه. شما باید علی شناس باشی، باید بتونی علی-علیه‌السلام- رو معرفی کنی؛ تو هر جلسه‌ای نشستی به یه بهانه‌ای اسم از علی-علیه‌السلام- بیار.
یه نسخه‌ی خیلی خوب و با ارزش بهتون می‌دم که با انجام دادن اون به عالی‌ترین درجات برسین، درجاتی که اولیاء خدا حسرت بخورن! این نسخه رو رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- یاد داد؛ حضرت فرمود: موقعی که می‌خوای بخوابی، گناه‌هایی که از صبح انجام دادی رو یاد کن، بگو استغفرالله. کارهای خوبت هم یاد کن و بگو الحمدالله. بگو الحمدالله جلسه اومدیم، الحمدالله بلند‌گوها رو وصل کردیم، الحمدالله شربت دادیم، الحمدالله دستگیری کردیم، الحمدالله برای خونه نان خریدیم و… . بعد حضرت فرمود: بعد از استغفار و شکر بگو: «اشهد ان علیا ولی الله»؛ با اقرار به شهادت دیگه تو صحیفه‌ی شما هیچ گناهی باقی نمی‌مونه و گناهان شما تبدیل به حسنات میشه!
حضرت فرمود: هر موقع معصیت کردی، بعد از معصیت بگو «اشهد ان علیا ولی الله»، چرا؟ چون اون معصیتی که انجام دادی ولایت رو داره از شما می‌گیره، با نام علی-علیه‌السلام- ولایتت دوباره وصل میشه. ببینید معصیت می‌خواد ولایت از شما قطع بشه.
خب گفتم که امیرالمومنین-علیه‌السلام- ۲۸۵ تا لقب داره، چند تاش رو بگم تا شما حظ ببرید؛ (سید المسلمین، امام المتقین، غرالمحجلین، یعسوب الدین، ولی المتقین، امیر کل مؤمن، رکن الایام، خاتم الوصیین، الاکبر فارق هذه الامه، عمودالاسلام، سیدالمؤمنین، وزیر رسول الله، اول من وحد الله، موضع سرالله، مصباح الدجی، عیبة علم رسول، باب رسول الله، وصی رسول الله، خلیفة الله ارضه، منارالهدی، مولی البریه، ابوهذه الامة، ولی المؤمنین، صفی رسول الله، حبیب رسول الله، صراط المستقیم، افضل الوصیین، احب الاوصیاء، ارحم الناس بالرعیة، حبل الله، خلیل الله، امام کل مؤمن ومؤمنة، أرأف الناس، أشجع الناس، النباء العظیم، أعلم الناس).
رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- فرمود: ای سلمان! همه‌ی ما انبیا از آدم تا خاتم، هر وقت گرفتار شدیم علی-علیه‌السلام- نجات‌مون داد. رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- به امیرالمومنین-علیه‌السلام- فرمود: یا علی! یکی از این سه تا رو انتخاب کن؛ یا ۶ هزار گوسفند بهت بدم یا ۶ هزار دینار بهت بدم یا ۶ هزار کلمه بهت بدم؟ حضرت فرمود: ۶ هزار کلمه به من بده. رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- فرمود: ۶ هزار کلمه رو در شیش کلمه بهت می‌گم. (شما هم این شیش کلمه رو بنویسین و قاب بگیرین و یه جایی تو خونتون بذارید، الان زمانی هست که این شیش کلمه به دردمون می‌خوره تا اگه یه موقع بپرسین در زمان غیبت چی‌کار باید کرد، بفهمین)
رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- فرمود: علی جانم، وقتی دیدی مردم دنبال مستحبات هستن، تو دنبال واجبات باش. الان متدینین خیلی دنبال مستحبات هستن؛ اعتکاف، جمکران، دعای ندبه، کمیل، ولی از واجبات جا موندن، از واجبات خبری نیست! مستحبات هم جواب نمی‌ده، مستحبات فرع است، اصل رو ول کردی رفتی سراغ فرع؟! انرژی‌ات رو باید تو واجباتت بذاری، این خیلی مهم است!
یا علی، وقتی همه دنبال دنیا هستن، تو دنبال آخرت باش. الان مردم همه دنبال دنیا هستن، کاری به آخرت ندارن، آخرت پس چی؟! هیچی! مگه میشه هیچی؟! شما برای دنیایی که معلوم نیست چند سال توش زنده باشی داری این‌قد می‌دویی! اون‌وقت برای آخرتی که اصلا زمان توش تصور نداره، می‌گی هیچی؟! وقتی این‌قد برای دنیا می‌دویی، انصاف داشته باش و یه سهمی هم برای آخرتت بذار.
یا علی، وقتی مردم مشغول عیب دیگران هستن تو مشغول عیب خودت باش. الان همه دنبال شمارش عیب دیگران هستن که ببینن کی چه عیبی داره! حضرت فرمود: تو مشغول عیب خوت باش.
یا علی، مردم دارن دنیاشون رو واکس می‌زنن؛ مشغول قشنگ کردن دنیا هستن، مثلا شخص مبل عوض می‌کنه، ماشین عوض می‌کنه، تلفن عوض می‌کنه و… ، شما هم همین‌جوری مشغول آخرتت باش، آخرتت رو زینت بده؛ از این به بعد یه عطر هم تو جیبت باشه، موقع نماز خوندن بزن تا ثواب نمازت رو بالا ببره. یادت باشه بعد از نماز زود بلند نشی بری، یه سجده هم بعد از نمازت برو. یه خورده واکس به آخرت بزن؛ سر سفره بسم الله الرحمن الرحیم بگو، الحمدالله بگو، نماز صبح رو یه خورده بهتر بخون، با دست راست غذا بخور، یه آدم مؤمن رو تحویل بگیر.
یا علی، مردم دنبال زیادی عمل هستن، می‌خوان عملشون زیاد بشه، ولی یا علی تو عملت رو خالص کن. همین هفده رکعت نماز برای من کافی است، من عبادت دیگه نمی‌خوام انجام بدم، ولی همین هفده رکعت نماز رو خوب انجام بده!
وقتی مشهد رفتی مدام نگو این دعا رو نخوندم، اون دعا رو نخوندم، فلان دعا رو هم بخونم، نه! شما اون‌جا قشنگ پنج دقیقه، یه ربع بشین یه زیارت قشنگ انجام بده و بیا، زیارتت رو خالص کن.
یا علی، مردم توسل‌شون به خلق هست، توسل‌شون به هم‌دیگه است؛ این از اون می‌خواد کمک بگیره، اون از این می‌خواد کمک بگیره! یا علی تو توسلت فقط به خالق باشه، خلق رو ولش کن.
پس شیش تا مسئله شد؛ اگه مردم دنبال مستحبات هستن، تو دنبال واجبات باش. اگه مردم دنبال دنیا رفتن، تو دنبال آخرت باش. اگه مردم مشغول عیب این و اون هستن، تو دنبال عیب خودت باش. وقتی مردم دنبال زینت دادن دنیا هستن، تو دنبال زینت دادن آخرت باش. وقتی مردم دنبال زیاد کردن عمل هستن، تو دنبال خالص کردن عمل باش و زمانی که مردم دنبال خلق هستن، تو دنبال خالق خودت باش.
رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌واله‌وسلم- فرمود: «إن الله خص جبرئیل و میکائیل و إسرافیل بطاعة علی و البراءة من أعدائه و الاستغفار لشیعته»
«خداوند، جبرئیل و میکائیل و اسرافیل را به اطاعت از علی-علیه‌السلام- و برائت از دشمنانش و استغفار برای شیعیانش مخصوص گردانیده است.» (بحارالانوار/ ج۴۰/ ص۹۶)
خدای متعال این فرشتگان رو به اطاعت از علی-علیه‌السلام- مخصوص کرد.
وصلی‌الله‌علی‌محمدوآله.
ـــــــــــــــــــــــــــ
شب‌جمعه: ۹۴/۲/۱۰