نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّی أَسْأَلُكَ عَنْ مَسْأَلَةٍ…. قَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ وَ إِنَّ عِنْدَنَا الْجَامِعَةَ وَ مَا يُدْرِیهِمْ مَا الْجَامِعَةُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَا الْجَامِعَةُ قَالَ صَحِیفَةٌ طُولُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً بِذِرَاعِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ إِمْلَائِهِ مِنْ فَلْقِ فِیهِ وَ خَطِّ عَلِيٍّ بِيَمِینِهِ فِیهَا كُلُّ حَلَالٍ وَ حَرَامٍ وَ كُلُّ شَيْ‏ءٍ يَحْتَاجُ النَّاسُ إِلَيْهِ…. جُعِلْتُ فِدَاكَ فَأَيُّ شَيْ‏ءٍ الْعِلْمُ قَالَ مَا يَحْدُثُ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ الْأَمْرُ مِنْ بَعْدِ الْأَمْرِ وَ الشَّيْ‏ءُ بَعْدَ الشَّيْ‏ءِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ» «ابوبصیر گوید: خدمت امام صادق-علیه‌السلام- رسیدم و عرض کردم: قربانت گردم، از شما پرسشى دارم…. اى ابامحمد همانا جامعه نزد ماست، اما مردم چه می‌دانند جامعه چیست؟ عرض کردم: قربانت گردم جامعه چیست؟ فرمود: طوماریست به طول هفتاد ذراع، پیغمبر-صلى‌الله‌علیه‌و‌آله- به املاء زبانى آن حضرت و دستخط على-علیه‌السلام-، تمام حلال و حرام و همه احتیاجات دینى مردم در آن موجود است… فدایت شوم پس علم کامل چیست؟ فرمود علمى است که در هر شب و هر روز راجع به موضوعى پس از موضوع دیگر و چیزى پس از چیز دیگر تا روز قیامت پدید آید.» (اصول کافى/ ج۱/ ص۳۴۴/ روایت۱) کلام استاد: شما امروز باید یک موضوعی رو بفهمی این می‌شه علم. اونی که نوشته شده، علم نیست. الان یک مطلبی پیش اومده، باید بفهمی چه‌کار کنی، این می‌شه علم. حضرت فرمودند: «أَلْعِلْمُ نُورٌ یقْذِفُهُ اللّه فِی قَلْبِ مَنْ یشآء» «علم، نوری است که خداوند به قلب هر کس که بخواهد می‌افکند.» (بحارالانوار/ ج۱/ ص۲۲۴) نه اونی که روی کاغذ نوشته شده. علم پیغمبر اکرم-صلی‌الله‌علیه‌و‌آله- هم اثر علم نیست، علمی بوده که به حضرت داده شده. حالا ما هم علم می‌خوایم، شما یک موقع می‌بینی، مطلبی که تو این کتاب جلو چشمت هست مشکل شماست، سؤال شماست، ولی این رو نمی‌بینی و از اون رد میشی! در صورتی که جواب شما همین بوده. اگر قرار باشه به شما اون علم برسه این رو می‌بینی،یعنی یه خبر بهت می‌رسه.