۱۳۹۴/۱۰/۲۶شاگرد:«فَإِنَّهُ قَالَ اَلصَّادِقُ-عَلَيْهِاَلسَّلاَم-ُ: كُلُّ أُمَّةٍ يُحَاسِبُهَا إِمَامُ زَمَانِهَا وَ يَعْرِفُ اَلْأَئِمَّةُ أَوْلِيَاءَهُمْ وَ أَعْدَاءَهُمْ بِسِيمَاهُمْ وَ هُوَ قَوْلُهُ «وَ عَلَى اَلْأَعْرٰافِ رِجٰالٌ يَعْرِفُونَ» وَ هُمُ اَلْأَئِمَّةُ يَعْرِفُونَ «كُلاًّ بِسِيمٰاهُمْ» فَيُعْطُوا أَوْلِيَاءَهُمْ كِتَابَهُمْ بِيَمِينِهِمْ، فَيَمُرُّوا إِلَى اَلْجَنَّةِ بِلاَ حِسَابٍ، وَ يُعْطُوا أَعْدَاءَهُمْ كِتَابَهُمْ بِشِمَالِهِمْ فَيَمُرُّوا إِلَى اَلنَّارِ بِلاَ حِسَابٍ؛ فَإِذَا نَظَرَ أَوْلِيَاؤُهُمْ فِي كِتَابِهِمْ يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمْ هٰاؤُمُ اِقْرَؤُا كِتٰابِيَهْ`إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلاٰقٍ حِسٰابِيَهْ فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رٰاضِيَةٍ أَيْ مَرْضِيَّةٍ.»(تفسير نور الثقلين/ ج ۵/ ص ۴۰۷)«عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ-عَلَيْهِالسَّلاَمُ- قَالَ: إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ بَعَثَ اَللَّهُ تَعَالَى اَلْأَيَّامَ وَ يَبْعَثُ اَلْجُمُعَةَ أَمَامَهَا كَالْعَرُوسِ ذَاتَ كَمَالٍ وَ جَمَالٍ تُهْدَى إِلَى ذِي دِينٍ وَ مَالٍ فَتَقِفُ عَلَى بَابِ اَلْجَنَّةِ وَ اَلْأَيَّامُ خَلْفَهَا فَيَشْفَعُ لِكُلِّ مَنْ أَكْثَرَ اَلصَّلاَةَ فِيهَا عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ اِبْنُ سِنَانٍ فَقُلْتُ كَمِ اَلْكَثِيرُ فِي هَذَا وَ فِي أَيِّ زَمَانِ أَوْقَاتِ يَوْمِ اَلْجُمُعَةِ أَفْضَلُ قَالَ مِائَةُ مَرَّةٍ وَ لْيَكُنْ ذَلِكَ بَعْدَ اَلْعَصْرِ قَالَ وَ كَيْفَ أَقُولُهَا قَالَ تَقُولُ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ مِائَةَ مَرَّةٍ.»«در روز قيامت، خداوند روزها را در قالب صورتهایی مبعوث ميكند، پيشاپيش اين ايام صورت روز جمعه همانند عروسی زيبا و صاحب کمال قرار دارد، که به فرد متدين و صاحب مال اهداء میشود. پس كنار درب بهشت میايستد و تمام ايام پشت سر او قرار میگيرند، سپس کسانی را که در اين روز بر پيامبر-صلیاللهعلیهوآله- و آل پيامبر صلوات زياد فرستادهاند شفاعت میکند. راوي از امام میپرسد: درود زياد به پيامبر چه مقدار است؟ و انجام آن در کدام وقت از روز جمعه فضيلت بيشتری دارد؟امام فرمود: كسی كه در روز جمعه بعد از نماز عصر صد مرتبه بگويد: «اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم».(بحار الأنوار/ ج ۸۷/ ص ۹۱)استاد:اینجا بحث شفاعت است. چهطور هم پیغمبر-صلیاللهعلیهوآله- شفیعه، هم ائمه-علیهمالسلام- شیفیعاند، هم عبادتها شفیعاند، هم خدا شفیعه. جمعه هم شفیعه، یعنی چی؟!اونها دارن شفاعت میکنن، شفاعت جمعه دیگه چیه؟ مگه چند تا شفاعت میخواهیم؟!حضرت میفرمایند، که نحنُ الأيام. شفاعت دیگه چیه؟شفاعت به معنای جفت است، شفیع! یعنی فردی که تو جمعه این اعمال رو انجام داده ما کنارش میآییم، چهقدر در ما برکات هست؟ این برکات هم در وجود او ایجاد میشه. اونجا داری میری شفاعت پیغمبر اکرم-صلیاللهعلیهوآله- مییاد برای اون کار، شفاعت موسیبنجعفر-علیهالسلام- مییاد برای این کار.اینجا حوری میخواهی، اونجا قصر میخواهی، اونجا ورود به بهشت میخواهی، اینجا….این شفاعتها هر کدوم کار خودش رو انجام میده. یعنی یه نفر ممکنه جمعه رو مواظبت کرده، شفاعت امام هم شامل حالش بشه، دیگه جمعه رو بهش نمیدن که. جمعه هم یه چیزی بهش میده به اعتبار اون، با شرط قبول ولایتِ، والا ولایت نباشه که هیچی، ظاهراً این باشه. مثلاً میری توی کتاب فروشی، کتاب میخری میگی آقا اونها رو هم میخوام، میگه برا اونها هم باید پول جداگانه بدی. هر کس بهرهمندیاش به اندازهی خودشه دیگه، داریم که خطبه خواندن با یک امامه، تزویج با یک امامه، جا دادن با یک امامه، عبور دادن با یک امامه. مثل اینکه طرف وارد قبر میشه یک نور برای نمازه، وقتی نور نماز رو نداره، روزه جای نماز رو پر نمیکنه.اونجا دیگه کُفرستان نیست که، درجاته. این نیست که هر کس تو بهشت اومد پس همهی درجات رو بهش میدن. شفاعت امیرالمؤمنین-علیهالسلام- هم بهش رسیده در همون حد.مثلاً الان بیست امتیاز امیرالمؤمنین-علیهالسلام- براش قائل شده به ازای این بیست امتیاز از جمعه هم اینقدر بهره بهش میدن، از اونجا هم اینقدر بهره میدن. شفاعت امیرالمومنین-علیهالسلام- که شامل حالش شد دیگه میخواستند بهش بدند ولی این رو انجام نداده بود.یه چیزی رو ما اشکال داریم که باید تو ذهنمون این درست بشه و از خدا بخواهیم بهمون بده که حل میشه، همش با هم یک کلمه است؛ متاع بودن دنیا و کوچیک بودنش رو خدا برامون حاصل کنه، اون عظمت عُقبا رو هم خدا بهمون بده که بفهمیم اونجا چهقدر عظیمه اینجا هم چهقدر کوچیکه. الان مشکل ما اینه.ص۱خانم یاری: این رو ما نداریم، مثلاً الان این آمریکاییها دارن تاخت و تاز میکنن، بکنن چیه؟!همهی این دنیا هم مال اونها، خدا میگه من سقف خونهشون هم طلا میکردم، فضه میکردم؛ اگر شما طاقت میداشتید من موقعیت عجیبی به اینها میدادم. مغزشون رو فولاد قرار میدادم.الان برای شما مهمه که آمریکاییها چرا اینجوری زندگی میکنن ما اینجوری. چون نمیدونی دنیا چیه. الان مثل این میمونه که شما بری ببینی یه بچهای پنجاه تا اسباب بازی داره، برای شما عجیب باشه این پنجاه تا اسباب بازی داره!فرض کن الان شما یه پراید داشته باشی، اون الان پنجاه تا اسباببازیش یه چرخ پراید شما میشه؟ ولی پنجاه تاست! ببین تو اسباببازیهاش موتور داره، خونه داره، ما هیچی نداریم. شما امیرالمومنین-علیهالسلام- رو داری. والله من قسم میخورم به شما چون ایمان ما رو میخواستن حفظ بکنن این محیطها رو به ما دادنها والا با بودن امیرالمومنین-علیهالسلام- هر روز قطعه قطعهمون هم میکردند به ما ظلم نشده بود. ما طاقتمون همین قدره بیشتر از این نمیفهمیم.فقط برای یه امیرالمومنین!! نه دوازده امام، نه حضرت زهرا، نه خدا، نه قم، نه طلبگی، نه…. این همه برکات بعد بیایی بگی اینها چی دارن؟بابا هیچی ندارن، این همین اسباببازی هست، ولی هفتادتا هشتادتا چیز پلاستیکیِ هی دارن باهاش بازی میکنن. یه کلیپی اومده طرف روی تراکتورِ. این طرف نشسته انگار رو تراکتورِ. نگو این تراکتور اسباببازیِ. این جای دوری نشسته فیلم رو گرفتن اینا فکر میکنن روی تراکتورِ. بعد مییاد این تراکتور رو بازی میده. یعنی ذهن شما این بود که این الان تراکتور رو حرکت میده، پا شد از اونجا اومد این تراکتور رو تکان داد، اینه!مثل حالت رحم و این دنیا. تازه ما از ضیق عبارت داریم اینجوری تشبیه میکنیم. این رو از خدا بخواهید «عَظُمَ الْخَالِقُ فِی أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِی أَعْیُنِهِمْ» «کسی که به عظمت الهی پی برد، خداوند در باطنش بزرگ و مخلوق در نظرش کوچک میشود.» (نهج البلاغه/ خطبهی۱۹۳)ولو یک روز از عمرمون مونده، از این دنیا میخواهیم بریم، اون روز آخر این رو بهمون بدند.بعد دیگه آدم از همه چیز میگذره همه چیز براش حل میشه. الان علتی که برای من حل نشده اینه. هی میگم عجب فلانجا رو گرفتن، عجب آدم!…عجب!… چه جور مسلط هستند به دنیا!بابا جایی نیست که! تسلطی نیست، خدا قرار داده، مسلط به پیغمبر بودن، مسلط به علی بودن ما کی هستیم؟! معاویه مگه کیه؟ ولی خدا قرار داده که معاویه تا معاویه هست مسلط باشه، هر روز هم امیرالمومنین-علیهالسلام- رو میبرد و میآورد امیرالمومنین-علیهالسلام- میدونست باز چیزی نیست.ص۲