نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

امام باقر-علیه‌السلام- فرمودند: «إِذَا سَجَدَ أَحَدُكُمْ فَلْيُبَاشِرْ بِكَفَّيْهِ اَلْأَرْضَ لَعَلَّ اَللَّهَ يَدْفَعُ عَنْهُ اَلْغُلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ ».«هنگامى که یکى از شما سجده مى‌کند، دو کف دست را بر زمین قرار دهد، شاید خدا در قیامت غل و زنجیر را از او باز دارد.» (بحارالانوار/ج ٨۵/ ص‍١٣٢)حاج آقا: وقتی به سجده می‌رید، این کف دست‌تون رو قشنگ روی زمین بذارید «لَعَلَّ اَللَّهَ يَدْفَعُ عَنْهُ اَلْغُلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ» تا روز قیامت دست‌هاتون رو با غل نبندند. مناسبتش چیه؟! دستت که رو زمین باشه، زنجیر رو ازش نمی‌تونند رد کنند و داخل بیارند و ببندند، چون زنجیر حالت حلقه داره، باید از یه جا رد کنند و اون رو بکشند، وقتی کف دست روی زمین باشه، دیگه اون غل رو نمی‌تونند تو دست بندازند. ده وجه می‌شه گفت، ما یکی‌اش رو گفتیم، نگفتیم همینه، گفتیم یه وجه‌اش اینه. قریب به ذهن!