نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

روایت: «… إِنَ‏ إِبْلِيسَ‏ لَعَنَهُ‏ اللَّهُ‏ فِي‏ ذَلِكَ‏ الْيَوْمِ‏ يَطِيرُ فَرَحاً فَيَجُولُ الْأَرْضَ كُلَّهَا بِشَيَاطِينِهِ وَ عَفَارِيتِهِ فَيَقُولُ يَا مَعَاشِرَ الشَّيَاطِينِ قَدْ أَدْرَكْنَا مِنْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ الطَّلِبَةَ وَ بَلَغْنَا فِي هَلَاكِهِمْ الْغَايَةَ وَ أَوْرَثْنَاهُمُ النَّارَ إِلَّا مَنِ اعْتَصَمَ بِهَذِهِ الْعِصَابَةِ فَاجْعَلُوا شُغُلَكُمْ بِتَشْكِيكِ النَّاسِ فِيهِمْ وَ حَمْلِهِمْ عَلَى عَدَاوَتِهِمْ وَ إِغْرَائِهِم بِهِمْ وَ أَوْلِيَائِهِمْ حَتَّى تَسْتَحْكِمُوا ضَلَالَةَ الْخَلْقِ وَ كُفْرَهُمْ وَ لَا يَنْجُو مِنْهُمْ نَاج‏ … » (كامل الزيارات، النص، ص 265). ترجمه: ابليس لعنه اللَّه عليه در روز عاشورا از خوشحالى به پرواز درمى‏آيد پس یارانش را از تمام نقاط فرا خوانده، به آنها مى‏گويد: اى جماعت شياطين! طلب و تقاص خود را از فرزند آدم گرفتیم و در هلاكت ايشان به نهايت آرزوى خود رسيدیم و آتش دوزخ را نصيب ايشان نموديم؛ مگر كسانى كه به اين جماعت اهل بيت پيغمبر- علیهم السلام- بپيوندند. از اين رو سعى كنيد نسبت به ايشان در مردم تشكيك ايجاد كرده، آنها را به دشمنى ايشان واداريد تا بدين وسيله گمراهى مردم و كفرشان مسلّم و محقق شود و هیچ کس از ایشان نجات نیابد. توضیح: خدا یک کانون هدایت راه انداخته است؛ یک روز با پیامبر- صلی الله علیه و آله- نورافشانی می‌کند، یک بار با امیرالمؤمنین- علیه السلام- ، یک بار با صدیقه طاهر-سلام الله علیها-، یک بار با امام حسن-علیه السلام- و یک زمانی هم با اباعبدالله-علیه السلام- این کار را می‌کند؛ هدایت می‌کند و آن را در عالم انتشار می‌دهد: ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة. شما این جلسه را ببینید؛ ظاهرا چند نفر برای روضه دور هم جمع شده اند؛ اما باطن این جلسه امر دیگری است. در روایت دارد که فرشته‌ها و کروبین فوج فوج به این جلسات می‌آیند و برمی گردند. فرشته های دیگر به آنها می‌گویند: شما چقدر نورانی و معطر شده اید و تغییر کرده اید. این فرشتگان جواب می‌دهند: ما در چنین جلساتی حاضر شده ایم. آنها می‌گویند: این جلسات کجاست تا ما هم در آنها شرکت کنیم. می‌گویند: اگر این جلسات تمام نشده بود که ما نمی آمدیم. می‌گویند: لا اقلّ بگویید جایش کجاست تا ما به همان قدمهایی که در آن جلسات گذاشته اند، به کفشهای آنها و جاهایی که نشسته‌اند و بلند شده اند، خودمان را متبرک کنیم. واقعیت این جلسات این‌چنین است. لذا در روایت دارد که اباعبدالله- علیه السلام- در عرش به سه گروه نگاه می‌کند: اصحاب خود، زائرانش و کسانی که برای عزای اباعبدلله دور هم نشسته اند. بنابر این، شیطان که می‌خواهد گمراهی ایجاد کند و مانع حج رفتن مردم و نماز خواندن آنها و مسجد رفتنشان شود، جا دارد یکی از کارهایش ایجاد تشکیک در دستگاه امام حسین-علیه السلام- باشد؛ و واقعا دارد این کار را می‌کند و بطور فراوان و فراگیر به این جلسات حمله‌ور شده است. اما از آن طرف هم، چون خدا دارد این دستگاه را نگه می‌دارد، هر روز رونقش بیشتر می‌شود. می‌بینید که مراسم شیرخوارگان، زنهای عاشورایی به عنوان یادبود حضرت زینب، مراسم علی اکبر، روز عطش، روز تاسوعا، روز عاشورا، تعزیه ها، ایستگاههای صلواتی، روضه های خانگی، غذاها و شربتها و چایها که داده می‌شود، پیاده روی اربعین و … نشان می‌دهد که خدا دارد از این دستگاه حمایت می‌کند. پس شیطان از آن سو باید تشکیک کند و خدا هم از این طرف باید تحکیم کند. نکته‌ای که اینجا باقی می‌ماند و الان هم خیلی اهمیت پیدا کرده، این است که اشکالات گرفته شده به برخی از مداحیها و عزاداریها – که خود مؤمنین هم آنها را قبول دارند و وارد می‌دانند- نباید زمینه لطمه زدن به جلسات اهل بیت-علیهم السلام- و تضعیف آنها شود. نباید همه جلسات را با یک بیان خطاب کنیم و بگوییم همه آنها اشکال را دارند؛ نه! بلکه یک هیأت است که اشکال دارد و افراد آن با اغراض خاصی که دارند می‌خواهند ضربه بزنند. ما حق نداریم آن را ملاک قرار دهیم؛ بلکه باید دستگاه اهل بیت-علیهم السلام- را تقویت کنیم. جلسات هر چه بیشتر باشند بهتر است؛ چون برکاتی در آنها هست. مگر خدا نماز را قرار نداد که صبح و ظهر و شب خوانده شود؟ خوب اگر قرار بود مردم خسته شوند، باید از نماز خسته می‌شدند. حالا اگر هر روز جلسه عزاداری برقرار باشد – با توجه به این‌که همه در این جلسات شرکت نمی کنند- چه ایرادی دارد؟ همان طور که نماز تاثیر دارد، جلسه امام حسین- علیه السلام- هم تاثیر دارد و این قابل انکار نیست. پس این شیطان است که دارد تشکیک می‌کند و ما باید این جلسات را تقویت کنیم – که الحمدلله این کار به خوبی دارد انجام می‌شود.