«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَ اللَّهَ لَا يَدَعُ الْأَرْضَ إِلَّا وَ فِيهَا عَالِمٌ يَعْلَمُ الزِّيَادَةَ وَ النُّقْصَانَ فَإِذَا زَادَ الْمُؤْمِنُونَ شَيْئاً رَدَّهُمْ وَ إِذَا نَقَصُوا أَكْمَلَهُ لَهُمْ فَقَالَ خُذُوهُ كَامِلًا وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَالْتَبَسَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَمْرُهُمْ وَ لَمْ يُفَرَّقْ بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِل.» (بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج 23، ص 21) ابو بصير از حضرت صادق عليه السّلام نقل كرد كه فرمود خداوند زمين را خالى از عالمى كه عارف بزيادى و نقصان باشد نميگذارد اگر مؤمنين چيزى به دين اضافه کند آنها را متوجه نمايد و اگر چيزى كم كنند بر ايشان تكميل نمايد. و فرمود دين را كامل بگيريد و اگر اين گونه نبود امر بر مؤمنين مشتبه مى گرديد و فرقى بين حق و باطل نميگذاشتند. منظور از عالم در مرتبه اول, امام زمان(عجل الله) است و در مرتبه دوم, کسانی هستند که از امام زمان(علیه السلام) بهره برده اند. در این زمان خیلی تلاش می شود که مردم را نسبت به فقه و دین بدبین کنند, اما امام زمان(علیه السلام) نظر و عنایت می کند و این دیدها اصلاح میشود. رساله مراجع که الان مدوّن و جمع آوری شده, در هیچ زمانی به این شکل وجود نداشته. این رساله علم است . علمی که در اختیار شما قرار گرفته. حاصل زحمت تمام فقها در سالهای متمادی در دسترس شماست و امام زمان(عجل الله) عنایت کرده است تا احکام شما اصلاح شود. امام زمان(علیه السلام) به شیخ عباس قمی توجه کرده تا مفاتیح نوشته شود و عرفان شما هم اصلاح شود. قرآن را هم حضرت حفظ کرده لذا این که می بینید در ضروریات اختلافی نیست, بخاطر لطف امام زمان(علیه السلام) است.ترجمه