نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

پیامبر اکرم-صلی الله علیه واله- فرمودند: من بعد از خودم از سه چیز بر امتم می ترسم (نه از صد چیز). قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه واله:‏ ثَلَاثَةٌ أَخَافُهُنَّ عَلَى أُمَّتِي مِنْ بَعْدِي- الضَّلَالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ وَ مَضَلَّاتُ الْفِتَنِ- وَ شَهْوَةُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْج‏.. (بحار،ج۲۲،ص۴۵۱) در حدیثی سه خصلت دیگر موجب نگرانی حضرت رسول بیان شده است: یکی آن که قرآن را به غلط تأویل کنند و معانی و تفاسیر آن را نادرست و به دلخواه و مطابق سلیقه و گرایش خود معنی کنند، دیگر آن که در پی لغزش عالمان باشند تا از رهگذر مطرح ساختن اشتباهات علما، به فتنه گری و تشویش اذهان بپردازند، سوم آن که با فراوان شدن مال و ثروتشان دچار اسراف و اتراف و طغیان و خوشگذرانی شوند. هوا وقتی غبارآلود شود، چشم ظاهری کار نمی‌کند و باید چشم باطن باز شود. سر و صداها زیاد شده است. اگر تاریخ را خوانده باشیم، می بینیم که شرائط الان خیلی شبیه زمان عمر و عاص و معاویه و قرآن بر سر نیزه کردن است. عمر و عاص چه چیزی در وجود ما دید که به این فکر افتاد اگر قرآنها را بر سر نیزه کند می‌تواند ما را فریب دهد. و شهوة البطن و الفرج؛ من این طور می‌فهمم که آن دو امر اول، وابسته به امر سوم است. چون ما نمی‌خواهیم بعد از معرفت، گمراه شویم؛ اماعلاقه به اموری، انسان را با خود می‌برد ، ایمان انسان را از بین می‌برد و حاضر به معامله می‌شود. خیلی از کسانی که طرفدار بزرگان هستند، کیسه دوخته‌اند. شعارهایی که الان در فیضیه داده شد، ظاهر خیلی خوبی دارد و حق هم هست؛ اما باید مواظب باشیم که چرا این طور شد؟ چرا تیری که باید دشمن را نشانه می‌گرفت، خودِ ما را هدف قرار داده است؟ هیچ ضمانتی نیست که ما هم این طور نشویم. در خیلی موارد، حواسها پرت می‌شود. برخی سابقه‌ی سیاسی را ملاک می‌دانند. اما من می‌گویم حتی طرفداران نظام هم باید افراط و تفریط نکنند و درست صحبت کنند. ما هم باید به آنها تذکر دهیم اگر آنها پذیرفتند و تعدیل شدند، امور دیگر هم اصلاح می‌شود. اگر قبل از این که به خانه حضرت زهرا- سلام الله علیها- حمله کنند، پنجاه نفر اعلام طرفداری از حضرت می‌کردند و دشمن می‌فهمید که امیر المومنین-علیه السلام- قدرت و طرفدار دارد، سراغ خانه‌ی حضرت-علیه السلام- نمی‌رفتند. اگر امثال ابن عباس وظیفه‌شان را در قبال امام حسین-علیه السلام- و کربلا درست تشخیص می‌دادند و عمل می‌کردند کار به آنجا نمی‌کشید. آقای بهجت (ره) می‌فرمود مگر کل ما چند نفر هستیم که به جان هم افتاده‌ایم؟ اگر مردم در نهم دی 1388 به خیابان نمی‌آمدند، الان تانکهای آمریکا قم و سایر شهرها را محاصره کرده بود. اگر مردم وارد نمی‌شدند باید هزینه‌ی هزار برابر می‌دادند تا جبران می‌شد. الان هم هر کسی باید وظیفه‌ی خود را بفهمد. این سه امر ما مشکل دارد یعنی مواسات ومعادات وموالات ما درست نیست؛ ما امیرالمومنین-علیه السلام- را نمی‌شناسیم، اگر می‌شناختیم دچار این مشکلات نمی‌شدیم.