نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

امام باقر-علیه‌السلام-: «ان لله تعالی علما خاصا و علما عاما; فاما العلم الخاص فالعلم الذی لم یطلع علیه ملائکته المقربین و انبیائه المرسلین و اما علمه العام فانه علمه الذی اطلع علیه ملائکته المقربین و ابنیائه المرسلین و قد وقع الینا من رسول الله-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم-» (التوحید، ص 138، ح 14)«خداوند دو نوع علم دارد: یکی علم خاص و دیگری علم عام؛ علم خاص او علمی است که حتی ملائکه مقرب درگاهش و انبیاء – که فرستاده او به سوی بندگانند – از آن بی‌اطلاع اند، اما علم عامش همان علمی است که ملائکه مقرب و پیامبران مرسل از آن مطلع‌اند و همان علم از ناحیه پیامبر اکرم-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم- به ما رسیده است.»توضیح حاج آقا: چه‌طور ما به علم خدا هیچ دسترسی نداریم، ائمه-علیهم‌السلام- هم به علم خاص خداوند مثل ما دسترسی ندارند، نسبت ما به علم پروردگار این است که ما نسبت به علم عام خداوند هم چیزی نمی‌دانیم، اما ائمه-علیهم‌السلام- می‌دانند، همان‌طور که آن‌ها هم علم خاص خدا را نمی‌دانند؛ خدایی خدا همین‌جاست دیگر! نه حتی علم خدا، بلکه علم امیرالمومین-علیه‌السلام- هم خاص خود حضرت است، حیطه‌ی خود ایشان است، برای همین امام حسن-علیه‌السلام- می‌فرماید که این عبادت‌های پدرم است؛ همین‌طور امام حسن مجتبی-علیه‌السلام- یک چیز خاص برای خودش دارد.