qadiriye.ir

نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

پخش زنده

امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- می‌خواهد مؤمن با انجام واجبات بهترین باشد

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

عوذُبِاللّهِ‌مِنَ‌الشَّیطانِ‌الْرَّجیم
بِسْمِ‌اللَّهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِيمِ
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا وَ حَبِيبُ قُلُوبِنَا وشفیع ذنوبنا أباألقاسِمِ المُصْطَفیٰ مُحَمَّد وَ آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِين ألمَعصومین وَ لَعن الدائم عَلَی أعدائِهِم أجمَعینِ مِنَ الان إلی قیامِ یَومِ الدّین»
«اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ فِي سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة.»
صلواتی برای امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف-بفرستید.

امام علی-علیه‌السلام- فرمود:
“الْعَمَلَ الْعَمَلَ، ثُمَّ النِّهَايَةَ النِّهَايَةَ، وَ الِاسْتِقَامَةَ الِاسْتِقَامَةَ، ثُمَّ الصَّبْرَ الصَّبْرَ، وَ الْوَرَعَ الْوَرَعَ. إِنَّ لَكُمْ نِهَايَةً فَانْتَهُوا إِلَى نِهَايَتِكُمْ وَ إِنَّ لَكُمْ عَلَماً فَاهْتَدُوا بِعَلَمِكُمْ وَ إِنَّ لِلْإِسْلَامِ غَايَةً فَانْتَهُوا إِلَى غَايَتِهِ وَ اخْرُجُوا إِلَى اللَّهِ بِمَا افْتَرَضَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَقِّهِ وَ بَيَّنَ لَكُمْ مِنْ وَظَائِفِهِ، أَنَا شَاهِدٌ لَكُمْ وَ حَجِيجٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَنْكُمْ. أَلَا وَ إِنَّ الْقَدَرَ السَّابِقَ قَدْ وَقَعَ وَ الْقَضَاءَ الْمَاضِيَ قَدْ تَوَرَّدَ”
“عمل صالح عمل صالح، سپس آينده‌نگرى آينده‌نگرى و استقامت استقامت، آن‌گاه، بردبارى بردبارى و پرهيزكارى پرهيزكارى؛ براى هر كدام از شما عاقبت و پايان مهلتى تعيين شده، با نيكوكارى به‌دان‌جا برسيد. همانا پرچم هدايتى براى شما بر‌افراشتند، با آن هدايت شويد، و براى اسلام نيز هدف و نتيجه‌اى است به آن دسترسى پيدا كنيد، و با انجام واجبات، حقوق الهى را ادا كنيد، كه وظائف شما را آشكارا بيان كرده و من گواه اعمال شما بوده و در روز قيامت از شما دفاع مى‌كنم و به سود شما گواهى مى‌دهم. آگاه باشيد آن‌چه از پيش مقرّر شده بود، به وقوع پيوست، و خواسته‌هاى گذشته الهى انجام شد” (نهج‌البلاغه/ خ۱۷۶)
امیرالمومنین-علیه‌السلام- فرمود مشغول وظیفه‌تون باشید و اون رو به انجام برسونید، وسط کار رهاش نکنید، استقامت کنید. در روایت داریم وقتی که یه مومن از دنیا می‌ره به اندازه‌ی دو‌تا قبیله‌ی بزرگ، شیاطینی که براش نقشه می‌کشیدند و آزارش می‌دادند بیکار می‌شن! این شیاطین خیلی سر به سرتون می‌ذارند، مثلا می‌گن این‌جا نری، ولش کن نتیجه نداره، چه کسی نتیجه دیده، خسته‌ت می‌کنه. این شیاطین باهات کار دارند و روی فکرت دارند کار می‌کنند. فرمودند بعد از خواب‌های پریشان این دعا رو بخونید: “بِسمِ الله الرَّحمٰن الرَّحیمِ اَعوذُ بماٰ عَاذَتْ بِهِ مَلائِکَةُ اللهِ الْمُقَرَّبونَ و اَنْبِیاءُ اللهِ الْمُرْسَلونَ و عِبادُ اللهِ الصَّالِحوُنَ مِنْ شَرِّمَا رَاَیْتُ مِنْ رُۆْیایَ”
“به نام خدایی که مهربان عام و مهربان خاص است! پناه می‌برم به آن‌چه که فرشته‌های مقرب خداوند و پیامبران، فرستاده الهی و بندگان صالح خدا به آن پناه بردند از شرّ خوابی که دیدم”
در روایت داره که شیطان از راه خون وارد می‌شه و توی مغزت می‌یاد، باهات حرف می‌زنه، وسوسه‌ت می‌کنه، چرا؟ چون شما آدم مهمی شدی. شیطان که با آدم‌های بی‌خود کاری نداره، با آدم‌های مهم کار داره. چون راه امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو می‌خوای بری، می‌خوای نماز بخونی، می‌خوای روزه بگیری، کار بزرگ می‌خوای انجام بدی، مدام شما رو وسوسه‌ می‌کنه، مثلا یه خانم می‌خواد محجبه بیرون بیاد، ولی می‌گه نه ولش کن و بی‌حیایی رو در جامعه زیاد می‌کنه، بی‌غیرتی رو زیاد می‌کنه، بعد می‌بینی پدر بچه معلوم نیست کیه، حروم‌زاده به دنیا می‌یاد. پس مشغول وظیفه‌ت باش و در این راه استقامت کن. استقامت رو هم از کارهای کوچیک شروع کن، مثلا موقع غذا خوردن “بسم‌الله” رو بگو، این استقامته. فردا هم بگو، پس فردا هم بگو، بگو تا عادت کنی، حتی به این عادت کن که داخل جایی می‌خوای بشی با پای راست وارد بشی. ظاهراً راست و چپ هیچی نیست، ولی شما با این کار داری می‌گی که به حرف خدا مقیدی و داری تبعیت می‌کنی. این‌که شما ناخنت رو پنجشنبه، جمعه و از سمت چپ بگیری، یعنی داری تبعیت می‌کنی، داری حرف گوش‌کن می‌شی. این‌که در نماز تابع امام جماعت باشی و محاسنت رو نگه داری، یعنی داری حرف گوش‌کن می‌شی. شما فکر نکن که باید یه کار بزرگ انجام بدی تا تبعیت حساب بشه، نه! شما با یه سلام داری تبعیتت رو نشون می‌دی. این‌که نمی‌ذاری یه دونه برنج اسراف بشه یا بچه‌ت رو می‌بوسی داری تبعیت نشون می‌دی. شما اگه با همسرت خوب صحبت می‌کنی، این یعنی تبعیت. پس در این راهی که اومدید صبوری کنید، جزع و فزع برای چی؟ اگه شما بد خوابیدی و اذیت شدی، باید همه بفهمند؟ خب نگو!
“إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا”
“به راستى كه انسان سخت آزمند [و بى‏‌تاب] خلق شده است.”
” إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا”
“چون صدمه‏‌اى به او رسد عجز و لابه كند” (معارج/ ۱۹_۲۰)
انسانِ که این‌طوریه، ولی وقتی تربیت شد می‌شه آدم!
“وَلَقَدۡ كَرَّمۡنَا بَنِيٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ كَثِيرࣲ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِيلࣰا”
“بى‌گمان، ما فرزندان آدم را ارج نهاديم و آن‌ها را در خشكى و دريا [بر مركب‌ها] سوار كرديم و به آن‌ها از انواع پاكيزه‌ها روزى داديم و [نيز] آنان را بر بسيارى از كسانى كه آفريديم، برترى خاصى بخشيديم” ( اسراء /۷۰)
پس قرار نیست ما انسان بمونیم؛ یعنی اگه فرد بدون آداب، بدون عقیده، بدون تربیت، بدون رفتار، بدون ایمان باشه، اون آدم نیست، بلکه انسانه! اما وقتی تربیت شد، می‌شه آدم، اون‌وقت خنده‌ و گریه‌ش هم روی حسابه.
امیرالمومنین-علیه‌السلام- فرمود: “الصَّبْرَ الصَّبْرَ، وَ الْوَرَعَ الْوَرَعَ” این رو حضرت می‌فرماید و دو بار هم داره تکرار می‌کنه.
بذار این‌هایی که با ما نیستند جفتک بندازند، بذار بزنند و برقصند، بذار مشغول سگ‌بازی‌شون باشند، بذار خواهر و مادرشون معلوم نباشه کیه، بذار این‌ها توی پلشتی بمونند. ولی یادت باشه که شما راه خدا رو بری، چون شما انتخاب شده‌ای، برکات برای شماست. الان حظی که از روزه گرفتن به شما می‌دند که به اون‌ها نمی‌دند. شما با روزه، هم داره بدنت سالم می‌شه، هم داری طاعت انجام می‌دی، هم مورد توجه خدا قرار می‌گیری، هم یه شب قدر برات در نظر گرفتند که مساوی هزار ماهه و هم نگاه خدا بهت هست. به اون‌ها هم شیطان نگاه می‌کنه، ولی به شما می‌خواد امام حسین-علیه‌السلام- نگاه کنه که نگاه حضرت، نگاه خداست، خب حالا این نگاه با نگاه شیطان فرق نداره؟ فرق داره! شما هی این فرق رو یادآوری کن و مقاومت کن. اون آقا برای یه جام نود دقیقه در بازی می‌دوه، نفسش می‌گیره، ولی می‌گه تیم ما نباید ببازه، به خاطر یه جام داره اون‌طوری تلاش می‌کنه‌. من هم باید برای گرفتن جام تقوا که می‌خوان بهم بدند تلاش کنم تا نگاه خدا رو داشته باشم. بعد اون‌وقته که حمایت‌های خدا هم هست، آرامشی که بهت می‌دند‌. ببینید برای شما یه روزی، پایان عمرتون هست. یه روزی این اوضاع تموم می‌شه و اون پایانِ خیلی چیز عجیبیه، چه‌طوری تمومش کردی؟ الان این شهدا چه‌طوری تموم کردند؟ بله کی می‌گه سختی نیست، خیلی هم سخته، ولی یه روز این سختی تموم می‌شه.
“فَانْتَهُوا إِلَى نِهَايَتِكُمْ” پس به اون سوت پایان هم توجه کن! حالا که عمرت تموم شد، با چی تموم شد؟ با گرفتن مدال تقوا یا نه؟ پس در همین مسیری که هستیم، همین‌طوری ادامه بدیم و این راه رو بریم‌. بله این راهی که داریم می‌ریم اُفت و خیز داره، ولی باید مقاومت کرد. حضرت آقا-حفظه‌الله- می‌فرمودند که بالاخره ما این مسیر رو داریم می‌ریم.
“وَ إِنَّ لَكُمْ عَلَماً فَاهْتَدُوا بِعَلَمِكُمْ” برای شما پرچم هدایت برافراشتند و کسی رو جلو‌دار شما قرار دادند، پس مدام به اون نگاه کنید و جلو برید. امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- داره بهتون می‌گه بیاید. رفقا! امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- به کم راضی نیست که شما مقامت این بشه، حضرت می‌خواد شما بهترین باشید، حتی اگه لازم باشه یه خرده گوشِت رو بگیره، کارهات‌ رو به هم بریزه که شما یه خرده هوشیار بشی، از این کار حضرت باکی نداره. یه موقع پس‌گردنی بخواد بهت بزنه، می‌زنه، چون می‌خواد آگاهت کنه، می‌خواد روشنت کنه، می‌خواد مسیر رو بهت بده. حضرت عَلَم شماست، پرچمه، مسیره! امام حسین-علیه‌السلام- مسیره، آیا حضرت کوتاه اومد؟ نه! زن و بچه‌ش کوتاه اومدند؟ نه! تازه اون چیزی که خدا از اون‌ها می‌خواست، برای ما که نمی‌خواد. برای ما همینه که نماز صبح‌مون قضا نشه، صبح بلند بشیم نماز بخونیم، به همین سادگی. یا یه خانم حیا، عفت و حجابش رو حفظ کنه، چیز سختی که از ما نمی‌خوان. بذار اون هم سگ‌بازی و قمار‌بازی‌ کنه و پارتی بگیره. پس مسیر رو با عَلَم جلو برو؛ یعنی با امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف-!
“وَ إِنَّ لِلْإِسْلَامِ غَايَةً” این تسلیم شدن، پایان داره. امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- داره پایان رو نشون می‌ده، می‌گه قله رو نگاه کن داری می‌ری. بله تا به قله برسی خستگی داره، اما وقتی رسیدی دیگه خستگی‌ات درمی‌یاد. بعد از اون بالا نگاه می‌کنی می‌بینی چه‌قدر راه اومدی، یعنی چه‌قدر نماز خوندی، چه‌قدر هیئت رفتی، چه‌قدر گریه کردی، چه‌قدر خیر رسوندی و خوبی کردی، چه‌قدر زندگی خوبی داشتی. پس میزون راه برو، میزون راه رفتن یعنی چی؟ یعنی اگه موقع ازدواجته، ازدواج کن. اگه موقع فرزند‌دار شدنت هست اقدام کن، تکالیفت رو انجام بده و جلو برو. نذار یه جایی یه مکثی بشه که نتونی جلو بری.
“فَانْتَهُوا إِلَى غَايَتِهِ وَ اخْرُجُوا إِلَى اللَّهِ بِمَا افْتَرَضَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَقِّهِ” حواستون باشه حق خدا رو انجام بدید، خدا واجبات رو ازتون می‌خواد، امر داره می‌کنه. ببینید یه فرمانده، فرمانده شده که حرفش پیش بره، خدا هم می‌خواد حرفش پیش بره، امرش برات جا بیفته، ببین چه‌قدر مهمه! شیطان هم همینه، شخصی به امام صادق-علیه‌السلام- گفت من نمی‌تونم گناه رو ترک کنم، حضرت فرمود یه راه ساده بهت می‌گم: یه بار شیطان رو نافرمانی کن، یه بار! بعد حضرت فرمود این متکبر رو اگه کسی یه بار نافرمانی کنه، دیگه باهاش کاری نداره، چون بدش می‌یاد کسی حرفش رو گوش نکنه، ببین چه‌قدر مهمه! از بزرگان این‌هایی که می‌بینید چشم برزخی‌شون باز شده، این‌ها یه کار رو درست و شسته رُفته انجام دادند.
“بَيَّنَ لَكُمْ مِنْ وَظَائِفِهِ” خدا برای شما واضح کرد که وظایف شما چیه. وظیفه‌ی دینی شما معلومه که چیه، اگه بازاری هستی معلومه توی بازار چه‌کار باید کنی، اگه مسافرت رفتی، اگه حمام رفتی وظیفه‌ت معلومه. اگه سر سفره بودی، اگه می‌خواستی بخوابی وظیفه‌ت معلومه. اگه نماز خواستی بخونی معلومه باید وضو بگیری، رو به قبله بایستی و الله‌اکبر بگی. اگه خواستی ازدواج کنی، قانون ازدواج معلومه چیه. کجای دین معلوم نیست؟ هیچ‌جا! این خیلی معجزه‌ست که خدا تکالیفش رو دقیق برای ما معلوم کرده. الان ما در راهنمایی رانندگی خیلی جاها رو نمی‌دونیم باید چه‌کار کنیم، مثلا الان رسیدیم به یه پنج راه، حالا چه‌کار کنیم، حق تقدم با کیه؟ ده بار هم بخونیم یادمون نمی‌مونه، ولی الان دستوراتی که خدا از ما می‌خواد رو می‌دونیم چیه، واجبات رو می‌دونیم چیه و می‌دونیم باید به واجب خدا عمل کنیم. پس خدا دستوراتش رو برای من و شما روشن کرده، گفته دروغ نگید من از دروغ خوشم نمی‌یاد، کسی دروغ بگه با من نیست، حتی اگه نماز شب هم بخونه و هر روز هم کربلا بره، با من نیست. رفقا! یه دونه دروغ هم نباید در پرونده‌مون باشه. این چیزهایی که به شما می‌گم معارفه. ببینید کلام در سیره‌ی اهل‌بیت-علیهم‌السلام- سه‌تا و در بقیه‌ی مردم دو‌تاست، مردم می‌گن حرف یا راسته یا دروغه‌، ولی ائمه-علیهم‌السلام- این‌ رو قبول ندارند. ائمه-علیهم‌السلام- می‌گن کلام یا راسته یا دروغه یا مصلحته؛ سه‌تا کلمه‌ست، راست، دروغ و مصلحت، توریه هم نه! حالا اون مصلحت گاهی راسته، گاهی دروغ. مصلحت یعنی مومن می‌فهمه، مثلا شما یه چیزی رو دیدی، از شما می‌پرسند شما دیدی این‌جا بود؟ می‌گی نه، شما آدم راستگویی هستی، ولی می‌بینی اگه بگی، الان این‌جا یکی رو به ناحق می‌زنند‌، این می‌شه مصلحت، الان جاشه بگی ندیدم. یوسف-علیه‌السلام- جام طلا رو داخل بار برادرهاش می‌ذاره و کلک می‌زنه، چرا؟ چون یه کار مهم‌تری باید انجام بده، چون باید برادرش رو نگه داره. حالا کجا جای دروغ نیست؟ مثلا وقتی دارند من‌ رو جریمه می‌کنند یا یه موقع بحث نمره‌ی امتحانیه یا موضوع استخدامه، این‌جاها دیگه جای دورغ نیست. پس باید بفهمم و یه جاهایی مصلحت رو در نظر بگیرم و حواسم جمع باشه. ببینید رفقا کسی که اهل راستگویی هست، مصلحت رو بهش حالی می‌کنند، ولی کسی که اهل دروغه نه! اگه کسی دورغ بگه مزه‌ی دین و ایمان رو نمی‌چشه، مزه‌ی نماز رو بهش نمی‌دند، همه‌ش سردرگمه، اصلا کارش پا نمی‌گیره، مثلا درخت میوه‌ش میوه نمی‌ده، یا سرما درختش رو می‌زنه، یا میوه می‌ده، ولی می‌گنده، پس از ما صدق می‌خوان. بعد حضرت فرمود: “أَنَا شَاهِدٌ لَكُم” ما ائمه-علیهم‌السلام- مواظب شما هستیم، ولی به شرطی که شما راه رو بپذیرید. ببینید ما همه در حصن ائمه-علیهم‌السلام- هستیم، هر کدوم از ما هم یه جور داریم عمل می‌کنیم، یه نفرمون داره خوب و کامل عمل می‌کنه، یه نفر هم اعمالش نقص داره، خب باشه، ولی همه‌ی ما در حصن و یه جا هستیم. الان ما رو با پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم- مقایسه کنند، ما چی داریم؟ اصلا قابل مقایسه نیست، ولی ما هم مثل پیغمبر-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم- در حصن هستیم. ما با صوفیه یه جا نیستیم، با دراویش و بهائی‌ها یه جا نیستیم، با ناصبی‌ها و یهودی‌ها یه جا نیستیم، با مومنینیم. درسته من در اعمالم کسری دارم، ولی نباید این تمسک رو از دست بدم. یه کاری نکنیم که اهل‌بیت-علیهم‌السلام- بگن این از ما نیست. مثلا اگه عاق پدرت بشی می‌گن این از ما نیست، دیگه از این حصن بیرونی. نباید عاق پدر بشی، نباید مادرت ازت ناراضی باشه. ما همه در یه کشتی هستیم، حالا یه نفر در این کشتی نماز شب داره می‌خونه‌، در طول سال هم روزه‌ست، یه نفر هم نماز صبحشم داره قضا می‌شه، باشه اون که نمی‌خواد نمازش قضا بشه، ولی همه در یه کشتی هستیم، این یادتون باشه، این همون حبل خداست، این تمسکه، این همون «كَلِمَةُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ حِصْني فَمَنْ دَخَلَ حِصْني اَمِنَ مِنْ عَذابي» هست.
پس من در راهم. بنده بیست و خورده‌ای سال خدمت آقای بهجت-رحمة‌الله‌علیه- بودم، یک بار هوس نکردم آقای بهجت بشم، به هیچ‌وجه! خدای متعال یه آقای بهجت داره، دو‌تا آقای بهجت نداره یا دوتا آقای بروجردی-رحمه‌الله‌علیه- نداره. خدا سهم منم بهم می‌ده، شما نگو من مثل فلانی بشم، شما کارت رو انجام بده.
“وَ حَجِيجٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَنْكُمْ. أَلَا وَ إِنَّ الْقَدَرَ السَّابِقَ قَدْ وَقَعَ” همه چیز از قبل مقرر شده، نوشته شده. هر چیزی اجل داره، الان آمریکا اجلش رسیده، اجل که سر رسید، خودش باعث نابودی خودشه و دیگه لازم نیست کسی نابودش کنه. در آمریکا فقط امسال هزار تا قطار از ریل خارج شده، آمار خودشونه. اصلا معنا نداره یه دونه‌ش هم اون‌جا معنا نداره، این‌قدر که اون‌جا مطالب دقیق و علمی هست. آمار کشته‌های کروناشون چه‌قدره؟ اصلا چیز عجیبیه، این یعنی افول! ما که زورمون به آمریکا نمی‌رسه، ولی خدا می‌دونه چه‌کار کنه. الان این آتش‌سوزی‌هایی که در آمریکا می‌شه، این کارخونه‌ها و بانک‌هاشون که داره ورشکست می‌شه، این‌ها همه بوی اوفول می‌ده. بریتانیای کبیر یه زمانی بریتانیای کبیر بود، اما الان چی؟ اتحاد جماهیر شوروی کو؟ الان فقط یه روسیه‌ست که هنوز با یه کشور کوچیکی مثل اوکراین درگیره، حالا شما می‌گید این‌قدر حامی داره، خب ما هم هشت سال جنگیدیم، حامی داشتیم؟ خدا اگه بخواد کوچیکش کنه، کوچیک می‌کنه.
“وَ الْقَضَاءَ الْمَاضِيَ قَدْ تَوَرَّدَ” حضرت می‌فرماید از قبل برای ما مقرر شده، نوشته شده، منتها ما چون از نوشته خبر نداریم، نمی‌دونیم عاقبت‌مون چیه؟ مثل یه معلم که می‌دونه در کلاسش کدوم شاگرد اوله و کدوم روفوزه‌ست، ولی بهشون هم نمی‌گه. معلمه دیگه می‌دونه، تجربه داره، معلم نوشته و این نوشته پیش خودشه که این شاگرد اوله، در آخر سال هم بهشون نشون می‌ده. خدا هم برای ما نوشته که هر کدوم در چه مرتبه‌ای هستیم، ولی به ما نگفته. لذا نمی‌دونیم و طبق اون نوشته داریم می‌‌ریم. مثلا نوشتند شما امشب نورالشهدا باشید، فردا معلوم نیست این‌جا باشید.
پس امیرالمومنین-علیه‌السلام- می‌فرماید شما به وظیفه‌ت عمل کن. شما رو دارند راه می‌برند، مثل اینه که شما در قطار نشستی، داری غذا رو می‌خوری، بعد هم می‌خوابی، بعد هم بلند می‌شی با موبایلت کارهات رو انجام می‌دی، یه دفعه می‌گن رسیدیم مشهد و پیاده بشید. ببینید نوشته شده که این قطار شما رو مشهد می‌بره، با این‌که شما خوابیدی، با این‌که شما کارهای خودت‌ رو داشتی انجام می‌دادی و کاری برای مشهد نکردی، ولی چون در قطار مشهد نشستی شما رو مشهد بردند. الان هم چون در قطار خدا نشستی، دارند شما رو می‌برند. حالا هر کاری هم انجام بدی، تنبل‌بازی دربیاری، باز هم شما رو می‌برند.
همه چیز حساب شده‌ست، شما حتی نمی‌دونید فردا چی می‌خواید بخورید، ولی خدا می‌دونه که قراره چی بخورید. حالا یا کتک می‌خورید یا فسنجون، از خدا بخواه که اگه کتکه عوض کنه بشه نوازش. امام سجاد-علیه‌السلام- فرمود خدایا اگه من اسمم جزو اشقیاء هست، اسمم رو جزو سعداء و سعادت‌مندان بنویس، حضرت داره یاد می‌ده. امام باقر‌-علیه‌السلام- داشت از دنیا می‌رفت، دیدند حضرت ناراحته، پرسیدند آقا چرا ناراحتی؟ امام با اون مقام فرمود نمی‌دونم جهنمی هستم یا بهشتی! امام باقر‌-علیه‌السلام- معلوم نیست بهشتیه؟! ولی نه، حکم دست خداست، هر چی بنویسه‌‌ همونه؛ این خیلی قشنگ‌تره، لذا حالتی دارم که خدایا من‌ رو بهشت ببر.
یه نکته به رفقای خودم بگم: روزی فردات رو امروز از خدا بخواه؛ بگو خدایا علمم رو فردا زیادتر کن، هدایتم رو بیشتر کن، رزقم رو زیاد کن. بگو خدایا سلامتیم رو فردا بهتر قرار بده، فردا آبروم رو بیشتر کن. هر روز، رزق روز بعد رو از خدا بخواه. هفتگی و ماهانه و سالی هم نداریم، اسمش روزی هست.
“أَعُوذُ بِمَا عَاذَتْ بِهِ مَلاَئِكَةُ اَللَّهِ مِنْ شَرِّ هَذَا اَلْيَوْمِ”
“من پناه برم بدان چه فرشته‌هاى خدا پناه برند، از شرّ اين روز تازه” (کافی/ ج‌۶/ ص۲۲۳)
می‌گه آقا ما که همه‌‌ی کارهامون رو کردیم، دیگه چرا ان‌شاءالله؟ بله برای فردا هم باید ان‌شاءلله بگید. فردا که این ان‌شاءاللهِ محقق شد، بگو ماشاالله! این رو یاد بگیر، این‌ها فوت و فن راه رفتنه. در آموزش شنا مربی یه چیز می‌گه، در فوتبال یه چیز می‌گه، در کشتی یه جور دیگه‌ست، در دینداری هم یه جور دیگه‌ست.
گدای خوبی باش! بگو خدایا حالم رو فردا بهتر کن، بگو فردا این خانمِ من خوش اخلاق‌تر بشه، خیلی بد‌اخلاق شده، نمی‌دونم چی حواسش رو پرت کرده. خانم هم بگه خدایا شوهر من‌ رو یه خرده بهترش کن. دعای دیگران در حق من زودتر مستجابه، حضرت این آیه رو تلاوت کرد:
“إِنَّ الَّذينَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلائِكَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتي كُنتُم توعَدونَ”
“به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است” (فصلت/۳۰)
پس من به تکالیفم، به وظیفه‌م عمل می‌کنم، مسیرم رو می‌رم، الحمدلله هم می‌گم. ببینید خدا الطافش رو بر ما کامل کرده، اون موقع که ما نمی‌خواستیم همه چیز به ما داد. چیزهای اصلی رو ما نخواستیم خدا بهمون داد؛ چشم داد، گوش داد، پا داد، عقل داد. اگه خدا این‌ها رو نمی‌داد و می‌گفت از من بخواید، بعد هم مستجاب نمی‌شد که بیچاره بودیم، نمی‌شه که!

وصلی‌الله‌علی‌محمد‌وآل‌محمد

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۸ فروردین ۱۴۰۲، هیأت رزمندگان کرج، نورالشهدا