پخش زنده
جایگاه و اهمیت درخواست از خدا و اهل‌بیت علیهم‌السلام در زندگی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الْرَّجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ»
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا وَ حَبِيبُ قُلُوبِنَا أبوألقاسِمِ مُصْطَفیٰ مُحَمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِين ألمَعصومین المکرمین»
«اللّهُمَّ الْعَنْ أبَاالشُّرُورِ وَ أتْباعَهُ فِی کُلِّ لَحْظَهٍ مِنَ الأزَلِ إلَی الأبَدِ، بِعَدَدِ ما أحاطَ بِهِ عِلمُک»
«اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ وَتَجْعَلُنا فیها مِنَ الدُّعاةِ اِلى طاعَتِکَ وَالْقادَةِ اِلى سَبیلِکَ وَتَرْزُقُنا بِها کَرامَةَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ»
صلواتی برای امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- مرحمت بفرمائید.
ما نباید خودمون رو افرادی عادی بدونیم. خدا یه خصوصیاتی به ما عطا کرده که اگه اون خصوصیات رو نفهمیم یا فراموش کنیم و خودمون رو فردی عادی بدونیم، راه اهل‌بیت-علیهم‌السلام- رو نمی‌تونیم بریم، لذا برای ادامه‌ی مسیر کم می‌یاریم. ببینید این لیاقت‌های ذاتی ماست که در ما اثر گذاشته. الان چرا شما محبت امام رضا-علیه‌السلام- رو دارید؟ مگه این محبت کشکیه؟! آدم گاهی محبت به پدرش رو از دست می‌ده، به دلایلی به پدرش محبت نداره یا بالعکس گاهی فرد به بچهش محبت نداره با این‌که طبیعیه که این محبت رو داشته باشه. حالا خدای متعال از باب لطفش چه چیزهایی که به من ارزانی کرده، ولی من این لطف رو نمی‌بینم، وقتی ندیدم، خب عادی‌انگاری می‌کنم، مثل بقیه زندگی می‌کنم. الان خیلی‌ها زندگی حیوانی رو می‌پسندند؛ با حیوانات بیشتر جور هستند تا انسان‌ها، چرا؟ چون وجود خودشون رو فراموش کردند. وقتی شما وجود خودت رو فراموش کردی، به جای این‌که فرزند بیاری و با یه فرزند زندگی کنی و حظش رو ببری، می‌ری یه حیوان رو توی خونه می‌یاری و اتفاقا فکر می‌کنی همون حظ رو داری می‌بری! من وجودم یه طوریه که حرام به من نمی‌سازه، خب وقتی حرام می‌خورم، دیگه نماز نمی‌خونم، ذکر به زبانم جاری نمی‌شه، مشهد نمی‌تونم برم، از مومن خوشم نمی‌یاد. ربا‌خواری و حرام به مومن نمی‌سازه! ائمه-علیهم‌السلام- چه‌قدر تلاش کردند خبرهای غیبی به ما رسوندند. امام صادق-علیه‌السلام- این‌قدر خبر غیبی برای ما آورده، یعنی خبری که مال ما نبوده، مال غیب بوده، به برکت امام صادق-علیه‌السلام- به دست ما رسیده. چرا من با وجود چهارده معصوم-علیهم‌السلام- برای خودم با دیگران فرقی قائل نیستم و مثل بقیه زندگی می‌کنم؟ اصلا انگار نه انگار که من ائمه-علیهم‌السلام- رو دارم.
در یه تعبیری حضرت فرمود شما همین الان در بهشت هستید، خب کسی که بفهمه توی بهشته با کسی که نفهمه، یه جور زندگی می‌کنه؟ امام صادق-عليهالسلام- مىفرمايند: “إِنَّ اَللَّهَ خَلَقَ مُحَمَّداً مِنْ طِينَةٍ مِنْ جَوْهَرَةٍ تَحْتَ اَلْعَرْشِ وَ إِنَّهُ كَانَ لِطِينَتِهِ نَضْحٌ – فَجَبَلَ طِينَةَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مِنْ نَضْحِ طِينَةِ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ كَانَ لِطِينَةِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ نَضْحٌ فَجَبَلَ طِينَتَنَا مِنْ نَضْحِ طِينَةِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ كَانَ لِطِينَتِنَا نَضْحٌ فَجَبَلَ طِينَةَ شِيعَتِنَا مِنْ نَضْحِ طِينَتِنَا فَقُلُوبُهُمْ تَحِنُّ إِلَيْنَا – وَ قُلُوبُنَا تَعَطَّفُ عَلَيْهِمْ تَعَطُّفَ اَلْوَالِدِ عَلَى اَلْوَلَدِ وَ نَحْنُ خَيْرٌ لَهُمْ وَ هُمْ خَيْرٌ لَنَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَنَا خَيْرٌ وَ نَحْنُ لَهُ خَيْرٌ”
“خداوند محمد را از طينت و سرشتى كه از گوهرى در زير عرش بود، خلق فرمود، و طينت محمد را تراوشى بود كه خداوند طينت اميرالمؤمنين را از همان تراوش طينت رسول خدا خلق نمود و طينت اميرالمؤمنين را از نيز تراوشى بود كه خداوند طينت ما را از باقيماندهى طينت اميرالمؤمنين خلق كرد، و براى طينت ما نيز تراوشى بوده كه خداوند شيعيان ما را از همان تراوش طينت ما خلق فرموده است. دلهاى شيعيان ما مشتاق ما هستند و دلهاى ما نيز به مانند مهربانى و شفقت پدر به فرزند، به آنان توجه دارد. ما براى شيعيان‌مان بهترينها هستيم و شيعيان ما براى ما بهترينها هستند، رسول خدا نيز براى ما بهترين است و ما هم براى او بهترينها هستيم».( بصائرالدرجات/ ص ۱۴)
“وَ نَحْنُ خَيْرٌ لَهُمْ وَ هُمْ خَيْرٌ لَنَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَنَا خَيْرٌ وَ نَحْنُ لَهُ خَيْرٌ” قلوب شما منعطف به ماست. اصلا شما بخوای نخوای، می‌گی حسین-علیه‌السلام-. بخوای نخوای، می‌گی امام رضا-علیه‌السلام. چه‌طور ابراهیم-علیه‌السلام- دعا کرد گفت خدایا یه کاری کن قلوب مردم متوجه خونه‌ی خدا بشه؛ همین دعا باعث شد که قلوب ما متوجه امیرالمومنین-علیه‌السلام- شده. دوستیِ ما نسبت به امیرالمومنین-علیه‌السلام- و حضرت زهرا-سلاماللهعلیها- عادی نیست.
یعنی اگه ببینیم کسی می‌خواد چیزی بگه یا خدشه‌ای به این حضرات وارد کنه، ساکت نمی‌شیم و خرخره‌ی اون رو می‌جویم. این دوست داشتنِ به خاطر اضافه‌ی گِلی هست که از اهل‌بیت-علیهم‌السلام- به ما رسیده و مال ما نیست. خب حالا ما همچین سرمایه‌ای داریم که با این سرمایه هدایت شدیم. با این سرمایه‌ست که توجه خدا به توست. با این سرمایه‌ست که جای شما توی بهشته، با گل زیادی ائمه-علیهم‌السلام- که آدم رو جهنم نمی‌برند، امکان نداره ببرند! بعد حضرت فرمودند: “قُلُوبُنَا تَعَطَّفُ عَلَيْهِمْ تَعَطُّفَ اَلْوَالِدِ عَلَى اَلْوَلَدِ”
ما این‌قدر شما رو دوست داریم، این‌قدر به شما مایل هستیم مثل پدری که به بچهش مهربانی داره. من و شما شاید گاهی امام رضا بگیم، ولی حضرت هر روز از ما اسم می‌بره. امام سجاد-علیه‌السلام- می‌فرماید من روزی صد بار تک تک شما رو یاد می‌کنم، روزی صد بار براتون استغفار می‌کنم، حالا چه‌جوری؟ خودش می‌دونه. حضرت فرمود دوشنبه و پنجشنبه نامهی اعمالتون پیش ما می‌یاد، بعد ما دعا می‌کنیم که این نامه همین‌جوری توی اعمالتون ثبت نشه. بعد جالبه که نامهی اعمال ما هر روز پیش امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- می‌ره. علت این‌که شما الان می‌بینی این مقدار دین داری، فکر نکن مال این دو رکعت نماز و این دو تا حسین حسینته، نه! دعا پشت سرته، بهت توجه هست؛ خب به این دلگرم باش، نه به چیزهای دیگه!
بعد حضرت فرمود: “نَحْنُ خَيْرٌ لَهُمْ وَ هُمْ خَيْرٌ لَنَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لَنَا خَيْرٌ وَ نَحْنُ لَهُ خَيْرٌ”
ما برای شما خیریم و شما هم برای ما خیر هستید. شما امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- دارید، چرا اعتماد نمی‌کنید؟! مثلا شما در جمکران می‌خوای توجه امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- رو به خودت جلب کنی، در صورتی که نمی‌دونی خود حضرت شما رو اون‌جا برده. اون‌جا هر کسی رو راه نمی‌دند، شما رو به عنوان زائر امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- اون‌جا بردند، پس بدون سر سفره‌‌ی اهل‌بیت-علیهم‌السلام- هستی. به عیسی-علیه‌السلام- گفتند از خدا بخواه یه مائده‌ی آسمانی بفرسته، سوال کرد چرا؟ گفتند چون ما اطمینان نداریم که خدا همچین کاری می‌تونه انجام بده. ببینید چه‌قدر مردم کم عقلی بودند! خب سفره اومد، ولی فایده نداشت. گفتند یه شتر از توی این کوه بیرون بیاد، شتر هم اومد، باز فایده نداشت، هدایت نشدند، دوباره همون آش و همون کاسه. موسی-علیه‌السلام- صبح یه کرامت نشون داد و با اون عصا که زمین می‌زد شصت تا میوه از توش در اومد. گفتند انار می‌خوایم، انار می‌اومد. چشمه‌ی آب می‌خواستند چشمه‌ی آب می‌اومد. شربت می‌خواستند شربت در می‌اومد، اما آخرش گاو و گوساله‌پرست شدند! رفقا خدا با ما یه کار دیگه داره، رو ما حساب کرده. والله دارم می‌گم و عقیده‌م اینه که آناً فَاناً مایحتاجمون رو داره می‌ده. گفتند امسال برف و بارون نمی‌یاد و خسکسالیه، بی‌خود گفتند. مگه دست من و شماست؟ شما سال ۵۳ یا ۵۴ رو برید از گوگل سرچ کنید، هشت متر برف اومد، خب خدا همون خداست. الان شما برو نماز بارون بخون. آقای بهجت-رحمه‌الله- می‌فرمود یه بار نه، ده بار، بیست بار برید نماز بارون بخونید. ما که کافر نیستیم، یهودی نیستیم، زرتشتی نیستیم. ما فاطمی هستیم، ما زهرایی هستیم، ما دلمون برای حضرت زهرا-سلاماللهعلیها- سوخته و گریه کردیم. برای محسن گریه کردیم، برای علی‌اصغر و… گریه کردیم؛ همه‌ی این‌ها پیش خدا یه پس‌اندازه، سعی کن پیش خدا پس‌انداز داشته باشی، قدر خودت رو بدون. هر چه‌قدر خودت رو بشناسی، گمانت رو درست کنی و به اهل‌بیت-علیهم‌السلام- حسن‌ظن داشته باشی، والله مشکلت رو حل می‌کنند. شما فکر می‌کنید که آقای بروجردی-رحمه‌الله- همین‌جوری آقای بروجردی شد؟ نه، به اندازه‌ی همتش تونست از اهل‌بیت-علیهم‌السلام- بروجردی شدن رو بگیره.
آقای گلپایگانی-رحمه‌الله- اگه همتش یه خرده بیشتر بود مثل سلمان می‌شد. آقای بهاءالدینی-رحمه‌الله- اگه یه ذره همتش بیشتر بود مثل مقداد می‌شد. آقای بهجت-رحمه‌الله- هم همین‌طور. همت! نه این‌که من فلان قدر مطالعه کردم یا فلان قدر مطلب دستمه، نخیر! یه دفعه مشاعرت رو ازت می‌گیرند به طوری که بچه‌ت رو هم نمی‌شناسی. عینک روی چشمته، ولی داری دنبال عینکت می‌گردی. ببینید وضعیت ما اینه، به چی داریم توجه می‌کنیم؟ خدا می‌گه با من هم کار داشتی، به ولیِّ من توجه کن! به حضرت زهرا-سلاماللهعلیها- توجه کن. به امام زمان-عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف- بگو آقا دلمون می‌خواد یه خرده بیشتر امام زمانی باشیم. حضرت زهرا-سلاماللهعلیها- مادری می‌کنه، یه خرده دل بده، یه خرده به خودت راه نشون بده، یه خرده حقایق رو مرور کن، خدا بلده.
“يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ”
“ﺯﻧﺪﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰآﻭﺭﺩ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﺩگی‌اﺵ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦﮔﻮﻧﻪ [ ﺍﺯ ﮔﻮﺭﻫﺎ ] ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻰﺷﻮﻳﺪ” (روم/ ۱۹)
یه آقایی شب اومد در خونه‌ی ما، خیلی ناراحت و پکر بود گفت بیمارستان بودم، خانمم زایمان داره، دکتر گفته مادر و بچه در خطر هستند، ما نمی‌تونیم کاری براشون انجام بدیم، برو دعا کن. گفتم پاشو بریم حرم، رفتیم دیدیم آقای بهجت-رحمه‌الله- توی حرمه، بهشون گفتم که دکتر این‌جوری گفته، حاج‌آقا دعا کرد. فردا بین‌الطلوعین دیدم اون آقا با یه جعبه‌ی شیرینی منزل ما اومد و گفت هم بچه سالمه، هم مادرش زنده‌ست. دوباره صبح حرم رفتیم، آقای بهجت-رحمه‌الله- حرم بود، شیرینی رو گذاشتم جلوی حاج‌آقا و گفتم این شیرینیِ همون مادر و بچه‌ایه که دیشب بهتون گفتم. ایشون فرمود من هم دلم می‌خواست که مادر و بچه با هم زنده بمونند. ببینید آقای بهجت که هیچ، یه مومن معمولی هم از خدا بخواد و دعا کنه همینه. اگه یه نفر اومد بهت گفت دعا کن، نگو ما که دعامون قبول نمی‌شه و…، دعا کن، به حساب و اعتبار ائمه-علیهم‌السلام- دعا کن. خدا داره خدایی می‌کنه و می‌خواد شیعه رو بالا ببره، ولی شیعه کم کاره، همتش کمه، نمی‌یاد از خدا بخواد. برای رفع خشکسالی همه باید نماز بارون بخونند، توی این مملکت باید پونصد تا نماز بارون خونده بشه. پنج نفر، شیش نفر برن نماز بارون بخونند، دیگه ادا‌بازی نداره که، نماز بارونه، خدا رحمتش هست. الان شما ترکیه رو ببین که به چه فضاحتی افتاده؛ مردم توی صف هستند که نون ارزون گیر بیارند، نه مجانی، مجانی اون‌جا نیست، مواسات اون‌جا نیست، کمک مومنانه اون‌جا نیست. پول ترکیه به پایین‌ترین قیمت رسیده، ترکیه که مال خودشونه دیگه. اما ایران با وجود این‌همه دشمنی و تحریم، باز مواسات هست، کمک مومنانه هست. پس ببین اراده و برنامه‌ی خدا چیه؟ ببین خبرهای آینده از عربستان و تاجیکستان و قطر و بحرین و بقیه‌ی کشورها چیه؟ خبرهایی که یکی پس از دیگری اتفاق می‌افته. اگه من با خدا زندگی کنم، با خدا و اهل‌بیت-علیهم‌السلام- باشم و همت و درخواستم رو بیشتر کنم، برای من هم خبرهایی هست.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
: ۲۵ آذر ۱۴۰۰