نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

۹۴۳* این کلمات از خود امام زمان-علیه‌السلام- و برای خصوص زمان غیبت است.
«وَ لَوْ لَا مَا عِنْدَنَا مِنْ‏ مَحَبَّةِ صَلَاحِكُمْ‏»
رحمت ما باعث می‌شود بالای سر شما باشیم و از شما رو برنگردانیم. (فرازی از یکی از نامه‌های امام زمان-علیه‌السلام-)
ائمه-علیهم‌السلام- قرار است از پدر و مادر نسبت به ما مهربان‌تر باشند! مگر پدر و مادر از فرزندش رو برمی‌گردانند؟ فقط مواظب باشیم که یأس سراغمان نیاید؛ ارتباط بین ما و حضرت-علیه‌السلام- با یأس قطع می‌شود، اما با گناه و قضا شدن نماز قطع نمی‌شود.
امام رضا-علیه‌السلام- شنیدند که حمید‌بن‌قحطبه چون شصت سید را سر بریده، نماز را ترک کرده است. حضرت فرمودند: این یأس او از رحمت الهی، از آن گناه (به شهادت رساندن شصت سید) بزرگ‌تر است.
آیا ما شصت سید را سر بریده‌ایم؟ خواستیم مستحبی را انجام دهیم و رسوا شدیم، مهم نیست! نباید اجازه بدهیم یأس سراغ ما بیاید. نگذارید اعتقاداتتان از هم گسسته شود و تار و پود این فرش به‌هم بریزد.