تاثیر اشک بر امام حسین-علیه‌السلام-
سوال: این دسته از روایات را که می‌فرمایند یک قطره اشک در مصیبت امام حسین-علیه‌السلام- تمام گناهان را پاک می‌کند، توضیح بفرمایید.
جواب: معجزه‌ی دستگاه امام حسین-علیه‌السلام- این است که مردم را تازه می‌کند و تحویل خدا می‌دهد. یعنی این فردی که زیاد گناه کرده است، نه فقط در ظاهر، در باطن هم دیگر نمی‌تواند برگردد؛ دیگر به نماز هم میل ندارد؛ بلکه میل به جنایت و بدی و شقاوت دارد؛ حال این فرد در دستگاه اباعبدالله-علیه‌السلام- گریه می‌کند و واقعا بخشیده می‌شود. همین که بخشیده می‌شود، به طرف خوبی باز می‌گردد و خودش را اصلاح می‌کند. اگر ما بگوییم که در دین ما چنین ویژگی‌ای هست، کجای این اشکال دارد؟
به علاوه روایات مطالب بسیار بالاتری را مطرح می‌کنند؛ مثلا در روایت دارد که – اگر خدا اجازه دهد (که البته اجازه نمی‌دهد)- و یک قطره اشکِ بر امام حسین-علیه‌السلام- در جهنم ریخته شود، آتش آن خاموش می‌شود. این چه اشکالی دارد؟
خدا هم اسباب غفران را برای کسانی که طالبش باشند، و هم اسباب عذاب را برای کسانی که عذاب را دوست دارند قرار داده است. در روایت آمده است که رسول خدا-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم- وارد جهنم شدند و جهنم خاموش شد. جهنمی‌ها گفتند: چه اتفاقی افتاده است؟ جواب آمد: پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم- وارد شده است. آن‌ها گفتند: ما همان آتش را می‌خواهیم؛ به پیامبر بگویید از این‌جا بروند. این‌ها همین آتش را می‌خواهند. فردی هم که غفران بخواهد، خدا غفران را برایش قرار داده است. اگر شما تاثیر اشک بر امام حسین-علیه‌السلام- را در غفران خداوند انکار کنید، باید تاثیر استغفار را هم در آمرزش گناهان انکار کنید؛ باید غفاریت خدا را هم ردّ کنید، باید توبه را هم انکار کنید!
این‌که مقدار این اشک چه‌قدر باشد، ما چه می‌دانیم؟ اگر می‌گفتند دو قطره اشک برای خاموش شدن جهنم کافی است، ما هم می‌گفتیم دو قطره؛ اما چون فرموده‌اند یک قطره، ما هم می‌گوییم یک قطره. از هل‌بیت-علیهم‌السلام- نقل شده كه فرمودند:«من بكى او ابكى فينا مائة فله الجنّة، و من بكى او ابكى خمسين فله الجنة، و من بكى او ابكى ثلاثين فله الجنّة، و من بكى او ابكى عشرين فله الجنّة، و من بكى او ابكى عشرة فله الجنّة، و من بكى او ابكى واحدا فله الجنّة، و من تباكى فله الجنة»(غم نامه كربلا / ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف/ ص36)