فراز12-9
فراز9-12
«اَللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ مَوَاضِعَ أُمَنَائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا وَ أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِكَ لاَ يُغَالَبُ أَمْرُكَ وَ لاَ يُجَاوَزُ الْمَحْتُومُ مِنْ تَدْبِيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ وَ لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِكَ وَ لاَ لِإِرَادَتِكَ حَتَّى عَادَ صِفْوَتُكَ وَ خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينيَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلاً وَ كِتَابَكَ مَنْبُوذاً وَ فَرَائِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِكَ وَ سُنَنَ نَبِيِّكَ مَتْرُوكَةً» (۹)
«خداوندا اين مقام ارجمند كه از آن جانشينان و برگزيدگان توست و اين مرتبه امناء تو كه از درجات بلندى است كه به آنان اختصاص دادهاى مورد غصب و دست‌برد قرار گرفته است و تو خود چنين تقدير فرمودهاى، فرمان تو هرگز مغلوب واقع نمىشود، و از تدبير حتمى تو هرگز تجاوز نمىشود، هر گونه و هر كجا كه تو بخواهى انجام مىشود. و تو خود خواستهاى كه آن‌چه بدان داناترى محقق گردد و تو هرگز در آفرينش و خواستههايت مورد اتهام نيستى. و سرانجام برگزيدگان و جانشينان تو مغلوب و مقهور و مورد غضب قرار گرفتند و مىبينند كه فرمان تو تبديل يافته و كتاب تو مورد دست‌برد قرار گرفته و احكام تو از راه‌هاى شريعت تو منحرف گشته و سنت‌هاى پيامبرت ترك شده است.»
«اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ مَوَاضِعَ أُمَنَائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا»خدایامقام امامت را تو برای خلفاء و برگزیدگانت و کسانی که امنای تو هستند در درجه‌ی اعلی انتخاب کردی ولی دشمنان آن را نپذیرفتند. این مقام را گرفتند و به یغما بردند«وَ أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِكَ» در حالی که تو آن را جزو مقدراتت قراردادی، آن را امضا و آنان را هدایت کردی ولی آنان قبول نکردند «لَا يُغَالَبُ أَمْرُكَ» اما امر تو مغلوب نمی‌شود «وَ لَا يُجَاوَزُ الْمَحْتُومُ مِنْ تَدْبِيرِكَ» و امر محتوم تو هرگز تغییر نمی‌کند و امامت را این‌گونه قرار داده‌ای که اگر مردم نخواستند، آن را از میان مردم برداری«كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ» اراده وخواست فقط برای توست، کسی غیر از تو اراده‌ای ندارد «وَ لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِكَ وَ لَا لِإِرَادَتِكَ»کسی نمی‌تواند تو را زیر سؤال ببرد «حَتَّى عَادَ صِفْوَتُكَ وَ خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينَ»دشمنان اهل‌بیت-علیهم‌السلام- کاری کردند که خدائی که قدرت در دست اوست، تدبیر حتمی برای اوست و هیچ اراده‌ای در مقابل او نیست، نعمت امام را از میان مردم ببرد، خدا می‌داند چه‌قدر شقاوت در وجود دشمنان اهل‌بیت-علیهم‌السلام- بوده است! «يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلًا»معصومین-علیهم‌السلام- می‌‌دیدند دشمنان، حکم تو را از حق به ناحق تبدیل کرده‌اند «وَ كِتَابَكَ مَنْبُوذاً» و کتاب تو را کنار زده‌اند و به آن عمل نمی‌کنند«وَ فَرَائِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِكَ وفرائض» واجباتت کنار گذاشته شده «وَ سُنَنَ نَبِيِّكَ مَتْرُوكَةً» و سنت‌های پیامبرت متروک شده است.
«اَللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ مَنْ رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ» (۱۰)
«خدايا دشمنان پيامبر-صلى‌الله‌عليه‌و‌آله- و آل او را از گذشتگان و آيندگان و همه كسانى را كه راضى به فعل آن‌ها هستند و رهروان راه آن‌ها و پيروانشان را مورد لعن و نفرين خود قرار ده.»
«اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ» خدایا همه‌ی دشمنان اهل‌بیت-علیهم‌السلام- را لعنت کن و لحظه به لحظه بر عذاب آن‌ها اضافه کن و ما را در لعن‌هایی که خاصان درگاهت انجام می‌دهند، شریک کن. «وَ مَنْ رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ» وکسانی که به فعل دشمنان اهل‌بیت –علیهم‌السلام-راضی هستند و از آن‌ها پیروی می‌کنند را نیز لعنت کن.
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ كَصَلَوَاتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ وَ النُّصْرَةَ وَ التَّمْكِينَ وَ التَّأْيِيدَ لَهُمْ» (۱۱)
«خدايا بر محمد-صلى‌الله‌عليه‌و‌آله- و آل او درود فرست، همانا تو ستايش شده و بزرگى، همانند درود و بركت و سلامى كه براى برگزيدگانت يعنى حضرت إبراهيم و آل إبراهيم داشتهاى و در گشايش و بشارت و يارى و قدرت بخشيدن و تأييد در حق پيامبر-صلى‌الله عليه‌و‌آله- و آل او شتاب كن.»
خدایا صلوات فرست برمحمد -صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم- و آل محمد-علیهم‌السلام- . این عبارت یعنی لعن که در فراز پیش آمد در مورد تبری بود، و عبارت صلوات در این فراز هم در مورد تولی است و این دو باید با هم باشند، مانند زیارت عاشورا که هم لعن دارد و هم سلام.«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» خدایا صلوات فرست بر محمد -صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم- و آل محمد-علیهم‌السلام- «إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، كَصَلَوَاتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ» مانند صلوات و برکات و تحیاتت که بر بندگان برگزیده‌ات مثل ابراهیم و آل ابراهیم می‌فرستی «وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ» خداوندا امر فرج را تعجیل کن و آن فرج بزرگ را برای ما برسان «وَ النُّصْرَةَ وَ التَّمْكِينَ وَ التَّأْيِيدَ لَهُمْ»
«اَللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيدِ وَ الْإِيمَانِ بِكَ وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ وَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ مِمَّنْ يَجْرِي ذَلِكَ بِهِ وَ عَلَى يَدَيْهِ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ» (۱۲)
«خداوندا مرا از يكتا پرستان و مؤمنان به خودت و از تصديق كنندگان به پيامبرت-صلى‌الله‌عليه‌و‌آله- و ائمه معصومين-عليهم‌السلام- كه پيروى از آنان را واجب دانستهاى قرار ده، از كسانى قرار ده كه آن توحيد و ايمان به وسيله و به دست آنان محقق مىگردد. دعايم را مستجاب كن اى پروردگار عالميان.»
خدایا ما را اهل توحید، اهل ایمان و اهل تصدیق پیامبر -صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم- وائمه‌ی معصومین-علیهم‌السلام- قرار بده، این‌ها همان کسانی هستند که تو برنامه‌ها را به واسطه‌ی آن‌ها جاری می‌کنی.