سوره کهف/106-103
❇️بسم الله الرحمن الر حیم❇️
🌸قلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرينَ أَعْمالاً (103)
الَّذينَ #ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ #صُنْعاً (104)
أُولئِكَ الَّذينَ كَفَرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِهِ #فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً (105)
ذلِكَ جَزاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِما كَفَرُوا وَ اتَّخَذُوا آياتي وَ رُسُلي #هُزُواً (106) 🌺
💠#نفع و #ضرر #مومن 💠
🔶ما در هر امری که می‌خواهیم وارد شویم ابتدا سوالاتی از خود می‌پرسیم، که بدون پاسخ به آن‌ها انگیزه‌ای برای انجام پیدا نمی‌شود؛ مثلا در غذا خوردن، می‌گوییم خاصیتش چیست؟ جهت مسافرت را می‌پرسیم، برای چه به مسافرت می‌رویم؟ آن‌جا چه کار می‌خواهیم بکنیم؟ و … . گاهی نگرانی ایجاد می‌شود و ما را از انجام کار باز می‌دارد؛ خدا هم از همین قاعده استفاده می کند.
🔷 ما نفع و ضررها را خوب می‌فهمیم. لذا وقتی گفته می‌شود، عده‌ای کافر شدند و به دنبال طاغوت رفته، خدا را رها کردند، چقدر منافع را از دست دادند؟ چقدر ضرر پذیرفتند؟ این را باید محاسبه عینی کرد، نه ذهنی. مثلا کسی که با اقوامش قهر می‌کند، منافع و مضار این قهر را باید بررسی کند؛ در این صورت می‌فهمد که ارتباط با فامیل چقدر خوب است. خدا هم در این آیات همین مطلب را یادآوری می کند، یعنی با یادآوری نفع و ضرر، آن معرفت لازم را در مومن ایجاد می‌کند. درست است که حرف از بهشت و جهنم است، اما در واقع صحبت از نفع و ضرر برای مومن است.
می‌فرماید: «فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ» یعنی یک ضرر بزرگ به او رسید.
🌹فلا نُقيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً (105)🌹
یعنی ارزشی ندارد، و روشن است که ما نمی‌خواهیم این‌طور بشود.
مثلا طلبه‌ای زیاد می‌خوابد، به او می‌گوییم شما قرار است در آینده، عالم این جامعه شوی از این سو که از طلبگی کنار نمی‌روی، از طرفی هم علم نداری، لذا مردم مجبورند به شما که بسیاری از لهویات و لغویات را درونت داری مراجعه کنند؛ این ضرر است!
🔷شخصی می‌گوید: من ازدواج نمی‌کنم و مجرد می‌مانم و راحت هستم؛ چنین کسی نفع و ضررش را نمی‌فهمد.
اول باید به او نفع و ضررش را فهماند! می گوید بچه‌دار نمی‌شوم تا راحت باشم؛ دکتر نمی‌روم تا به من نگوید بیمار هستی؛ این‌ها نفع و ضررشان را نمی‌فهمند.
«عملوا الصالحات» از خود کلمه صالحات، انسان نفع را می‌فهمد، این یک کد است. همچنین مانند بهشت و تقوا و …؛ ما معنای تقوا را نمی‌دانیم، اما می‌دانیم که تقوا چیزی است که خداوند همه خیرات را در آن قرار داده است.
🌻قلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرينَ أَعْمالاً🌻
⚜️می‌خواهید بگویم پرخسران‌ترین افراد کیست؟ کسی که تلاش کرده، اما عملش گم شده است؛ مانند کسی که شب تا صبح راه رفته است، اما به‌جای حرکت به سمت مشهد به سمت همدان رفته است. این همان کسی است که سعی کرده است، اما «ضلّ».
💠#زیرک کیست؟💠
🔶ما در دنیا، هر امری را که انجام می‌دهیم در «دنیا» هستیم؛ مثل کسی که به حمام برود اما می‌گوید من خیس نمی‌شوم. دنیا، همین‌طوری دنیا هست، حال شما می‌خواهید یک چاشنی دیگر هم به آن اضافه کنید؟!
یک نکته تربیتی این‌جا متذکر می‌شوم: مثلا شما با یک نفر دعوایتان شده است و می‌خواهید به او توهین کنید، واژگان توهین شما صد عدد ناسزا است؛ اما یک بچه سه تا فحش بلد است. شما با صدتا توهین و فحش به او بی احترامی می کنید؛ به عکس برای احترام کردن، شما صدتا واژه دارید، لذا احترام شما یک احترام ویژه و دیگر است. اگر یک بچه وارد دنیا می‌شود و می‌خواهد از آن استفاده کند، فرق می‌کند با یک عاقل که وارد دنیا می‌شود، فرد عاقل صدتا فوت و فن برای استفاده از دنیا بلد است؛ یعنی تمام عیار وارد دنیا می‌شود. وارد شدن ما به دنیا خطرناک است، یک امر را حق خود می‌کنیم و انجامش می‌دهیم!! آقای بروجردی می‌گفت: طلبه‌ها فرد را، ابتدا فاسق می‌کنند، بعد غیبتش را جایز اعلام می‌کنند. حضرت فرمود شما هر قدر زیرک‌تر باشید، آفتش بیشتر است. اسب هر قدر چموش‌تر باشد، خطرش بیشتر است؛ مگر این‌که به همان اندازه عاقل باشد.
حضرت فرمود: زرنگ، کسی است که گناه نکند. زرنگی این است که نقشه‌های شیطان را ناکارآمد کنیم و از گناه فرار نماییم. در دنیا باید مواظب باشیم.
🌸«أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً »آن‌ها به‌خاطر زرنگیشان این‌طور فکر کردند.
آن‌ها آیات را فراموش کردند.
به شما گفته شد قانع باشید,گ، اما از آن عبور کردید؛ به شما گفته شد که وقتی وارد وادی طلبگی شدید باید از خیلی امور کناره‌گیری کنید، اما همه آن‌ها را با خود آورده‌اید.
«وَ اتَّخَذُوا آياتي وَ رُسُلي هُزُواً»
🔷124000 پیامبر آمده است، اما فرد همه دستورات آن‌ها را به بازی می‌گیرد؛ مانند مصوبه مجلس، که چقدر خرج شده است تا یک قانون تصویب شود و تعرفه از آن گرفته شود، اما یک کانتینر قاچاق می‌رود و همه این قوانین را به بازی می‌گیرد. مثل فردی که دروغ می‌گوید، این دروغ حاصل شاکله وجودی اوست؛ مانند کسی که موقع غذاخوردن دهانش صدا می‌دهد، این به‌خاطر غذا نیست، بخاطر دهانش است.
حضرت فرمود قسم راست نخورید، زیرا یاد می‌گیرید و قسم می‌خورید و ناخودآگاه در امر دروغ هم قسم می‌خورید.
♦️
♦️♦️
♦️♦️♦️♦️
♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️