نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

تبیین مسیر قرب برای بانوان

سوال من به عنوان یک خانم چگونه زندگی کنم تا امام زمان(عج) از من راضی باشد؟ و یا حتی توفیق زیارت ایشان را پیدا کنم؟

پاسخ: ما به عنوان مسلمان و بعد به عنوان مومن الزاماتی بر عهده داریم. در امر اسلام تابع شرع هستیم و در امر ایمان، امر ولایت را قصد داریم پیاده کنیم. در امر ولایت برای یک خانم صدیقه‌ی طاهر(س) الگو است. حضرت زهرای مرضیه(س) الگو است. انسان آن شاخص های حضرت را به اندازه‌ی خودش در وجودش پیاده و اعمال کند.

یکی از آن شاخص ها خانه‌داری است. من فکر می‌کنم اگر خانم‌ها خانه را بپذیرن که البته نوعا خانم‌ها اینگونه نیستن. من تقوا را در زن عجین می‌دانم با خانه داری و پذیرش خانه! نه اینکه در خانه کار کند، نه! بپذیرد که در خانه باشد.

من تقوا را در این تعریف می‌کنم؛ زنی که می‌پذیرد بیشتر در خانه باشد با تقواتر است. مثل مرد، مرد وظیفه دارد نفقه دهد، تقوای مرد در دادن نفقه تعریف شده است. اگر مردی نماز شب بخواند اما نفقه ندهد، با تقوا نیست. در مسئولیت و ریاست، مثلا وزیر است، تقوای وزیر این است که به مسئولیت‌اش احاطه داشته باشد و چیزی از دست‌اش در نرود! نماز شب خواندن وزیر که به درد نمی‌خورد. اگر نماز شب می‌خواند باید وظایف‌اش را هم خوب انجام دهد. یک کافر وزیر باشد اما وظایفش هم به درستی انجام دهد، مردم انچه را به عهده‌اش هست را ببینند در حال انجام دادن است، اما یک مسلمان راببینند که از زیر کار در می‌رود، حتما آن یکی را ترجیح می‌دهند.

زن وقتی بپذیرد که مقر فرماندهی و مسئولیت‌اش خانه است، همه چیز حل خواهد شد. یعنی این زن می‌پذیرد که بچه داشته باشد، می‌پذیرد که بچه‌داری کند و می‌پذیرد در خانه شوهر داری کند، کارهایی که در منزل هست را به عهده می‌گیرد. همان طور که مرد هم  باید بیرون منزل وظایف‌اش را بر عهده بگیرد. زنی که به هر دلیلی دوست دارد بیرون برود، حتی اگر برای انجام یک عمل شرعی یا ضروری بیرون برود، حتی اگر برای امر به معروف و نهی از منکر بیرون برود، این ضرورت بعد از آن ضرورت است. یعنی ابتدا باید بپذیرد که خانه یک ضرورت است و یک مکان الکی نیست، نگوید برای من ضرورت شده است! نه!! اول باید در نظر بگیرد که خانه یک ضرورت است و بعد برنامه‌اش را بچیند.

اگر یک زن اینگونه بود همان تعبیر صدیقه‌ی طاهره(س) است که فرمودند: «فی قعر بیته» این خیلی تعبیر عجیبی است، می‌توانست حضرت بگوید، فی بیته؛ اما گفت فی قعر بیته: یعنی آن انتهای خانه! نه حتی تا دم درب، چون تا دم درب آید نزدیک است بیرون رود. «فی قعر بیته» یعنی نهایت کارهایی که بر عهده‌اش هست، این را ملاک قرار دهد.

البته الان این را به هیچ زنی نمی‌توان گفت. چون خیلی فاصله است، خیلی فاصله است با تقوا، خیلی ضرورتها تراشیده شده است. زمینه ها را خودشان برای خودشان درست کرده‌اند؛ و به همین دلیل است که یا مرد باید تحمل کند، یا توافق می‌کنند و یا از حقوق‌شان صرف نظر می‌کنند و به یک مقداری راضی خواهند شد.

همین است اما آن مقداری که زن می‌خواهد درجه بگیرد نزد خدا و تقوا به او بدهند این است و چیزی جز این نیست و اگر این را پذیرفت مورد رضایت امام زمان(عج) خواهد بود. بعد آن تشرف و ملاقات امام زمان(عج) هم بعید نیست، جزء آرزوهای مؤمن است و امام زمان(عج) هم آن را ان شالله اجابت خواهند کرد.