فراز9-8
فراز 9و8
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لاَ تَجْعَلْنِي نَاسِياً لِذِكْرِكَ فِيمَا أَوْلَيْتَنِي وَ لاَ غَافِلاً لِإِحْسَانِكَ فِيمَا أَبْلَيْتَنِي وَ لاَ آيِساً مِنْ إِجَابَتِكَ لِي وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّي فِي سَرَّاءَ كُنْتُ أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَلاَءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ أَوْ جِدَةٍ أَوْ لَأْوَاءَ أَوْ فَقْرٍ أَوْ غِنًى» (8)
«پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و نگذار كه ياد تو از ياد برم و نعمت‌هاى تو را فراموش كنم و نپسند كه از احسان تو در مورد آن‌چه به من بخشيدهاى غفلت كنم، و روا مدار كه از روا ساختن و اجابت تو نسبت به خودم هر چند ديرتر مرا دريابد نوميد شوم خواه در آسايش باشم و خواه در رنج، خواه در سختى و خواه در خوش‌گذرانى، در تندرستى باشم يا در گرفتارى و بيمارى، نيازمند و بد حال باشم يا در نعمت، خواه در توانگرى باشم و خواه در درويشى، نيازمند باشم يا بى‌نياز»
نباید فراموش کنیم چیزی که به ما بخشیده شده، از ما خواسته شده و برای ما بسیار پرفایده است ذکر خداوند متعال است. نکند نعمت‌های خدا را فراموش کنیم. اگر غذایی می‌خوریم، عافیت داریم، علم داریم، به اهل‌بیت-علیهم‌السلام- محبت داریم همه و همه از جانب خداست.
زمانی که ذاکر خدای متعال نباشیم، شاکر احسان خداوند نباشیم چگونه می‌توانیم منتظر اجابت خداوند باشیم؟ گرچه اگر گاهی اجابت دعاهای ما به تاخیر می‌افتد، نباید مایوس شویم، چرا که خداوند مصلحت ما را بهتر از خود ما می‌داند. خداوند است که به ما چشم و گوش داده است، از زمانی که ما به چشم و گوش احتیاجی نداشتیم. انسان باید قدر نعمت‌های الهی را بداند. اگر یک تکه استخوان را جلوی سگ بندازیم، این حیوان دیگر از در خانه‌ی ما دور نمی‌شود؛ آیا رواست که ما در مقابل نعمت‌ها کوتاهی کنیم؟
در هیچ حالی نباید خدا را فراموش کنیم. همیشه نعمت‌های خدا را یاد کنیم. به بدن انسان توجه کنید، اگر یک عضو آن دچار مشکل شود، کل سیستم بدن مختل می‌شود.
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ ثَنَائِي عَلَيْكَ وَ مَدْحِي إِيَّاكَ وَ حَمْدِي لَكَ فِي كُلِّ حَالاَتِي حَتَّى لاَ أَفْرَحَ بِمَا آتَيْتَنِي مِنَ الدُّنْيَا وَ لاَ أَحْزَنَ عَلَى مَا مَنَع ْتَنِي فِيهَا وَ أَشْعِرْ قَلْبِي تَقْوَاكَ وَ اسْتَعْمِلْ بَدَنِي فِيمَا تَقْبَلُهُ مِنِّي وَ اشْغَلْ بِطَاعَتِكَ نَفْسِي عَنْ كُلِّ مَا يَرِدُ عَلَيَّ حَتَّى لاَ أُحِبَّ شَيْئًا مِنْ سُخْطِكَ وَ لاَ أَسْخَطَ شَيْئًا مِنْ رِضَاك»(9)
«پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و چنان كن كه سپاس و ستايشم ويژه‌ی تو باشد و تنها تو را نيايش كنم و تنها به سپاسگزارى تو در همه‌ی احوالم لب بگشايم، تا به آن‌چه از دنيا به من دادهاى شاد نشوم و بر آن‌چه از آن بازم داشتهاى و از كف دادهام اندوهگين نگردم، در دلم پرهيزكارى از خودت را الهام كن و بدنم را در آن‌چه مقبول تو است به كار گمار و نفس مرا از هر چه به من رو آورد به طاعت خويش مشغول ساز تا آن‌چه تو را به خشم مىافكند دوست نداشته باشم و آن‌چه رضاى تو را تأمين كند منفور ندارم.»
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ ثَنَائِي عَلَيْكَ وَ مَدْحِي إِيَّاكَ وَ حَمْدِي لَكَ فِي كُلِّ حَالاَتِي» هر دعایی که داریم ابتدا ائمه-علیهم‌السلام- را مدح کنید که راه خدا را نشان می‌دهند. اگر کسی به ما محبت کند، چه‌قدر از او تشکر می‌کنیم؟ حداقل همان مقدار از خدا تشکر کنیم.
«حَتَّى لاَ أَفْرَحَ بِمَا آتَيْتَنِي مِنَ الدُّنْيَا وَ لاَ أَحْزَنَ عَلَى مَا مَنَعْتَنِي فِيهَا وَ أَشْعِرْ قَلْبِي تَقْوَاكَ» همیشه از خدا بخواهید که خوشی‌تان به خاطر او باشد. خدایا! مرا به کاری مشغول کن که آن را از من می‌خواهی؛ مذاکره‌ی علمی، آن هم علم اهل‌بیت-علیهم‌السلام- ، خدمت به جلسات اهل‌بیت-علیهم‌السلام- و …
«وَ اسْتَعْمِلْ بَدَنِي فِيمَا تَقْبَلُهُ مِنِّي وَ اشْغَلْ بِطَاعَتِكَ نَفْسِي عَنْ كُلِّ مَا يَرِدُ عَلَيَّ حَتَّى لاَ أُحِبَّ شَيْئًا مِنْ سُخْطِكَ وَ لاَ أَسْخَطَ شَيْئًا مِنْ رِضَاك» همه‌ی رضایت خداوند در قال الباقر-علیه‌السلام- و قال الصادق-علیه‌السلام- است. خدایا! کاری کن از مسیر رضایت تو بیرون نروم. کاری کن که شیطان مرا مشغول کاری نکند که تو نمی‌‌پسندی. گاهی انسان کاری انجام می‌دهد که گمان می‌کند درست است ولی رضایت خدا در آن کار نیست؛ خدایا! ما را از این کارها دور کن.