نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

فراز18

فراز18
«اللَّهُمَّ وَ عَلَيَّ تَبِعَاتٌ قَدْ حَفِظْتُهُنَّ، وَ تَبِعَاتٌ قَدْ نَسِيتُهُنَّ، وَ كُلُّهُنَّ بِعَيْنِكَ الَّتِى لا تَنَامُ، وَ عِلْمِكَ الَّذِى لا يَنْسَى، فَعَوِّضْ مِنْهَا أَهْلَهَا، وَ احْطُطْ عَنِّى وِزْرَهَا، وَ خَفِّفْ عَنِّى ثِقْلَهَا، وَ اعْصِمْنِى مِنْ أَنْ أُقَارِفَ مِثْلَهَا.»(18)
«بار خدایا، پیامدهای گناهانم را برخی به یاد دارم و برخی فراموش کرده‌ام، و همه‌ی آن‌ها در برابر دیده‌ی توست که هرگز به خواب نرود و در حضور علم توست که هرگز فراموش نکند، پس عوض آن‌ها را به صاحبانش بده، و وبال آن را از دوش من وا نِه، و از سنگینی آن بر دوشم بکاه، و مرا از ارتکاب همانند آن باز دار.»

امام معصوم خودش را جای یک گنهکار می‌گذارد و با خدا صحبت می‌کند, ولی ما خودمان را جای معصوم گذاشته و بی‌گناه نشان می‌دهیم!