درس خواندن فرزندان
❓سوال: شوهرم در خانه در امر درس خواندن فرزندان‌مان کوتاهی می‌کند، نمره‌ی بچه‌ها بد نیست ولی من به تنهایی از عهده‌ی این کار برنمی‌آیم و می‌ترسم اُفت تحصیلی پیدا کنند، تکلیف من چیست؟
👈پاسخ: ما در مورد بچه‌هایمان اصلا به این مسائل اهمیت نمی‌دهیم، می‌گوییم درس خواندن آن‌ها به اندازه‌ی استعداد و رغبت‌شان است. ما بچه‌هایمان را به خاطر یکی دو نمره ذبح نمی‌کنیم. از آن‌ها می‌خواهیم که درس بخوانند، این خوب است، ولی خودمان را به خاطر این کار نمی‌کشیم، می‌گوییم بچه‌ها درس بخوانند، بعد هم اگر دیدیم درس نمی‌خوانند می‌گوییم بروید کار کنید.
مگر شما نمی‌خواهید در آخر فرزندان‌تان سر کار بروند؟ خب، از اول بگویید. چرا می‌خواهید بچه‌های‌تان شما را به آرزوهای شما برسند؟ گاهی پدر و مادر، خود موفق نبوده‌اند، حالا می‌خواهند بچه‌ها برای‌شان جبران کنند؛ این‌طور نمی‌شود.
تا جایی به بچه‌ها فشار بیاورید که توان و طاقت دارند. نظام آموزش و پرورش که وحی نیست! خود ما موقع امتحان نهایی و کنکور چه‌قدر فرمول فیزیک و شیمی حفظ کردیم، چهارصد صفحه کتاب تجربی و زمین‌شناسی خواندیم! برای چه؟
اگر بچه‌ای یک سال هم طلبه شود، آن یک سال طلبگی برایش ماندگار است. ولی اگر دانشگاه برود، ده سال این درس‌ها را طی کند، برعکس است، از او چیزی باقی نمی‌ماند. این است که آقای مطهری-رحمه‌الله‌علیه-، آقای بهشتی-رحمه‌الله‌علیه-، آقای مفتح-رحمه‌الله‌علیه-، همه در حوزه بودند. شما از آن طرف شخصیتی مثال بزنید که دانشگاه رفته باشد، انسانیتش هم ثابت باشد، به درد مردم هم خورده باشد! این مهم است.