نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

هدایت و ضلالت در قرآن

❓سوال: خداوند متعال در ابتدای سوره‌ی بقره می‌فرماید این کتاب، کتاب هدایت است، اما در جای دیگری می‌فرماید دارای متشابهات هم هست! چه طور کتاب هدایت چنین نقصی دارد؟

👈پاسخ: منافاتی ندارد. اول سوره‌ی بقره می‌فرماید: «هدی للمتقین». علامه طباطبای-رحمه‌الله‌علیه- «هدی للمتقین» را این‌گونه بیان می‌کند که باید ظرفیتی از تقوا در وجود فرد باشد تا هدایت شود. بنابراین کسی که این را داراست به محکمات می‌پردازد، اما کسی که این را ندارد به متشابهات می‌پردازد، چون نمی‌خواهد هدایت شود. قرآن دو پهلو دارد، یک پهلوی خیر برای مؤمن و یک پهلوی شر برای منافق: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً »(سوره‌ی اسرا/آیه‌‌ی82). منافق هم قرآن می‌خواند، اما قرار نیست قرآن برای منافق هم نفعی داشته باشد! منافق باید ضرر کند! باید ‌گمراه شود و آیات را طور دیگری بفهمد و از این رو سراغ متشابهات می‌رود. آدمی که اهل مکر است به دنبال تقلب است و لازم است تقلبی باشد تا او دنبال تقلب رود. انسانی که سالم است و می‌خواهد هدایت شود به دنبال امور محکم است، پس به آیات محکم می‌پردازد. بنابراین این زمینه برای همه هست.