نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

کم‌خونی

سوال: برای رفع کم‌خونی چه باید کرد؟

پاسخ: کم‌خونی، شدت و ضعف دارد، مینور و ماژور دارد؛ حال از کجا متوجه شویم که کسی کم‌خون است؟ یکی از روش‌های آن این است که فرد با چشم بسته در یک مسیر صاف قدم بردارد؛ اگر زمین خورد، کم‌خون است. البته ممکن است کسی زمین بخورد ولی علائم دیگر کم‌خونی را نداشته باشد، این‌جا معلوم می‌شود که مشکل دیگری دارند. از دیگر علامت‌های کم‌خونی این است که فرد سرگیجه دارد، بدنش حالت سستی پیدا می‌کند، انگار که هیچ نیرویی در بدنش نیست.

داروی کم خونی عُناب است. عُناب مثل سنجد است، ولی سنجد نیست. در بحارالانوار روایتی دیدم که حضرت-علیه‌السلام-  فرمود: فضیلت عناب به سایر میوه‌ها، مثل فضیلت ما ائمه است به شما. خوردن عناب روشی دارد؛ ۲۱عدد عناب را خورد کنید و با ۳ لیوان آب بجوشانید تا به ۲ لیوان برسد؛ این عصاره را بخورید که خونساز است. در اواخر عمر آیت‌الله مرعشی نجفی-رحمه‌الله‌علیه- به واسطه‌ی یکی از دوستان به خدمت ایشان رفتیم تا درمانی برای رقّت خون ایشان انجام دهیم. من به ایشان عرض کردم که دو چیز برای شما خوب است؛ خرما و عَناب. ما تا آن روز می‌گفتیم عَناب؛ ایشان هم بالاخره یک مرجع تقلید بود، گمان نمی‌کردیم اهل شوخی باشند، سرشان را بلند کردند و فرمودند: آقا نفرمایید عَناب، بفرمایید عُناب. ما حواس‌مان نبود، در توضیحات بعدی هم گفتیم عَناب؛ ایشان فرمودند: آقا جان خدا پدر و مادرت را بیامرزد، حالا که آدم قرار است یک چیز ناب بخورد باید به سراغ این برود! از آن به بعد دیگر گفتیم عُناب، شما هم بگویید عُناب. یادی از ایشان کردیم، ان‌شاءالله روحشان شاد باشد.