نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

موسیقی

سوال: با توجه به این که در حال حاضر موسیقی یک امر لاینفک از زندگی‌ها شده است و فرزندان‌مان هم به موسیقی علاقه دارند؛ به این معنا که گاهی گوش می‌دهند و گاهی نه، و این که عروسی در پیش دارند، ما به عنوان والدین چه کنیم که عروسی را آلوده به گناه نکنند و موسیقی در آن نباشد؟

جواب: معلوم است که این خانواده خیلی متدین نیستند که این طور حرف می‌زنند؛ لاینفک است یعنی چی؟ الان در خانه‌ی ‌ما اصلا موسیقی نیست،  اصلاً در هیچ‌کدام از مجالس عروسی‌ بچه‌های ما موسیقی نبوده است، بلکه برعکس نماز جماعت خوانده‌ایم، مولودی خوانده شد، مدح اهل‌بیت-علیهم‌السلام- بود.

این حرف‌ها چیست؟! همین مرز تدین است. من در یک مجلس عروسی حضور داشتم، ایشان آقایان علماء را دعوت کرده بودند، همین که شروع کردند به دست زدن یکی از آقایان مراجع از جلسه بیرون رفت، گفت من حرام می‌دانم. وقتی او حرام می‌داند دیگر دست هم نمی‌زند، حالا بقیه حرام نمی‌دانند.

ما یا دین را قبول کرده‌ایم یا نکرده‌ایم؛ نمی‌شود که« نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْض‏»؛ بخشی از دین را قبول کنیم و بخشی را رد!  چرا این‌طور تعریف کرده‌اند که شادی در موسیقی است؟ ما این تعریف را قبول نکردیم، قبل از انقلاب هم این‌ امور را رعایت کردیم، آن زمان واقعا لاینفک بود، الان که کسی اجبار نمی‌کند. بله موسیقی مثل شراب است، گوش ندادنش بهتر است. اما آن جایی که شما دارید سوال می‌کنید، یک موسیقی حلال و حرام گذاشته‌اند، شما که این مقدار از تدین را دارید، طبق فتوا عمل کنید و آن‌ها می‌خواهند عمل کنند آن موسیقی حلال و حرام کار شما را حل می‌کند، سراغ موسیقی حرام نروید.