فراز5-4
فراز4و5«اللَّهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْيَاكَ، وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِكَ، وَ لَا تَشْغَلْنَا عَنْكَ بِغَيْرِكَ، وَ لَا تَقْطَعْ عَنْ كَافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّكَ، فَإِنَّ الْغَنِيَّ مَنْ أَغْنَيْتَ، وَ إِنَّ السَّالِمَ مَنْ وَقَيْتَ.»( ۴ )
«بارخدایا خشکی زمین‌هایمان را به آبیاری خودت بزدا، وسوسه را از سینه‌هایمان به روزی خودت بیرون فرما، ما را از خودت به غیر خودت مشغول مساز، و سرچشمه‌ی احسان خود را از هیچ یک از ما دریغ مفرما، به راستی بی‌نیاز کسی است که تو بی‌نیازش نمایی و تندرست و سالم کسی است که تو او را بپایی.»
اگر خدا فرد سالم را رها کند، چون مریضی در وجود خود اوست، مریض می‌شود. چه‌طور می‌شود من با این‌که سالم هستم، یک ساعت دیگر مریض می‌شوم؛ در خارج که چیزی نیست؛ پس معلوم می‌شود این مریضی درون من است و خداست که این مریضی را نگه‌داشته و سلامتی داده است.
در مورد رزق هم همین‌طور است، این‌که خدا راه رزق را باز کرده و دارید می‌بینید, اگر خدا رزق شما را ببندد، آن‌وقت می‌فهمید. خدا نکند که خدا باب رزق را به روی کسی ببندد؛ فرد برای صد تا یک تومانی برای خرید یک نان می‌ماند.
یک آقایی می‌خندید و تعریف می‌کرد که فلان میلیاردر برای صد هزار تومان مانده بود؛ من به او گفتم که نخند، چون سر خودت می‌آید؛ سال بعد همین فرد برای ۳۴ هزارتومان مانده بود و از من قرض می‌خواست. الان که رزق در مجرای خودش باز است ، جای تبلیغات درست می‌شود و خیلی گشایش‌های دیگر شاکر باش، (اگر خدا باب رزق را ببندد, می‌بینید که همه راه‌ها بسته می‌شود).
«مَا عِنْدَ أَحَدٍ دُونَكَ دِفَاعٌ، وَ لا بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِكَ امْتِنَاعٌ، تَحْكُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضِى بِمَا أَرَدْتَ فِيمَنْ أَرَدْتَ» ( ۵ )
«هیچ کس در برابر قدرتت دفاع و احدی در برابر سطوتت پایداری نتواند کرد. هر حکمی بخواهی بر هر که بخواهی جاری می‌کنی و به آن‌چه اراده نمایی در حق هر که اراده کنی فرمان می‌رانی.»
( تَحْكُمُ بِمَا شِئْتَ عَلَى مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضِى بِمَا أَرَدْتَ فِيمَنْ أَرَدْتَ )：
خدا برای هر کس که بخواهد حکمش را می‌راند. الان مثلا در بحث مذاکرات هسته‌ای، خدا می‌داند که چه می‌خواهد بشود، شاید مانند صلح حدیبیه باشد که سال بعدش فتح مکه انجام شد.
این‌که مثلا در یک تصادف یک گاو با ماشین برخورد می‌کند اتفاقی نیست!