نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

فراز18

فراز18«يَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ وَ الْفَضْلِ، وَ غَمَرَهُمْ بِالْمَنِّ وَ الطَّوْلِ، مَا أَفْشَى فِينَا نِعْمَتَكَ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْنَا مِنَّتَكَ، وَ أَخَصَّنَا بِبِرِّك.» ( ۱۸ )
«ای که بندگان را با نیکویی و تفضلت به سپاس خود فرا خوانده‌ای و آنان را در عطا و احسانت غرق نموده‌ای، چقدر نعمت تو در میان ما گسترده است و چقدر احسانت بر ما فراوان است و چقدر نیکی خود را مخصوص ما می‌گردانی.»

( يَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ وَ الْفَضْل )：
خدایا مردم و بندگانت را به سپاس‌گزاری خواندی، به خاطر احسان و فضلی که به آن‌ها دادی. یعنی مومن واجب است که خدا را حمد کند و خدا هم با احسانش شرایط انجام این واجب را فراهم کرده که بندگان آن را ادا کنند.
( وَ غَمَرَهُمْ بِالْمَنِّ وَ الطَّوْل )：
خدای متعال آن‌قدر نعمت به مومن داده که ناشکری نکند.
( مَا أَفْشَى فِينَا نِعْمَتَك )：
نعمات خدا چقدر زیاد و فراوان است، حالا اگر ما نعمتی را که خدا و امام سجاد-علیه‌السلام- می‌فرمایند زیاد است، کم می‌دانیم یا اصلا نعمت نمی‌دانیم اشکال از ماست.
( وَ أَسْبَغَ عَلَيْنَا مِنَّتَكَ، وَ أَخَصَّنَا بِبِرِّكَ )：
ما هستیم که مخصوص شدیم بر نیکی و برّ خداوند، زهرای مرضیه-سلام‌الله‌علیها- را دعاگوی ما قرارداد، مادر ما قرار داد، علی-علیه‌السلام- را به ما عطا کرد و پدر و مربی ما قرار داد، عالم و ولی نعمت ما قرارداد، ایمان را برای ما در نظر گرفت، بهشت را برای ما ذخیره کرد، رحمتش را برای ما فرستاد. ببینید این چقدر منّت است!