فراز7-1
فراز 7-1«اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ.»( ۱ )
«بارخدایا، پیروان پیامبران و کسانی از مردم اهل زمین که پیامبران را زمانی با دل تصدیق کردند که دشمنان به تکذیب پیامبران به مخالفت با ایشان برخاستند، اما مؤمنان در اثر حقایق ایمانی با اشتیاق به انبیا گرویدند.»
( عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيب )：
با اینکه پیامبر-صلیاللهعلیهواله- ،پادشاهی و مال و متاع دنیوی نداشت و به رغم شبههها و تکذیبهای مخالفین، به او ایمان آوردند. اگر این فضا برای ما باز نشود که حقایق امور را با چشم دل ببینیم، در این فتنههای روزگار، کم میآوریم. صبح میگفتند درود بر مصدق و عصر میگفتند مرگ بر مصدق.
امام خمینی وقتی دید که شهید بهشتی بخاطر هجمههای علیه او ناراحت است، فرمود: اگر این مردم همه بگویند مرگ بر خمینی، یک سر سوزن بر من تاثیر ندارد.
الان ما را متهم میکنند که به مطالب کهنه و قدیمی یعنی روایات و آیات مشغولند؛ و باید الان مطالب جدید فلسفی و روانشناسی و … بخوانید. زمانی شده که پانزده جلد کتاب مناهلالابرار که خلاصه بحارالانوار است، دو سال در انبار مانده بود و کسی حاضر نبود حتی هر دوره آن را ده هزار تومان بخرد. در حالیکه فلان کتاب، در سال چندین بار چاپ میشود. بفهم که عالَم چقدر تاریک است!
به ما میگویند که چرا هر روز روضه میخوانید، این همه غم روی غم میآورید؛ برنامهی خندوانه را ببینید، الان میهمانان این برنامه بر هم سبقت میگیرند که در آن برنامه حضور پیدا کنند.
وقتی حقایق ایمان برای شما روشن نشود، هر روز به شکلی میخواهند شما را مشغول کنند؛ یک روز میخواهند شما را سیاسی کنند؛ یک روز بازاری و … درعالم یک غوغایی است.
آن آقایی که همراه ما به مشهد آمده بود، از نشاط رفقا تعجب میکرد و میگفت، حمالیاش برای ماست که پول درآوریم، اما نشاط برای این جمع طلبههاست.
( بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ )：
بحقایق الایمان مهم است.
آراستگی لباس و ظاهر خیلی خوب است، اما نه برای مردم؛ حداقل برای مومنین باشد؛ اگر صدایت به جایی میرسد، حقایق را برای مردم بگو؛ نه اینکه هر روز به شکلی آنها را مشغول کنی.
«فِى كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ – مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلامُ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ.»( ۲ )
«در هر روزگار و زمانی پیامبری را فرستادی و برای مردم آن روزگار نشانهای قرار دادی، بارپروردگارا تمام آنها را از آدم تا محمد که درود خدا بر او و آلش باد از پیشوایان هدایت و رهبران پارسیان که بر همگی آنان سلام باد، از سوی خود با آمرزش و خشنودی یاد فرما.»
«اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ، وَ كَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاتِهِ.» ( ۳ )
«بارخدایا، به ویژه یاران و همراهان محمد، آنان که حق مصاحبت را بهجای آوردند و کسانی که در یاری کردن او تلاشی شایسته از خود نشان دادند و یاور او بودند و برای رسیدن به حضورش شتاب نمودند و در پذیرش دعوتش از یکدیگر پیشی جستند و هر کجا که حجت رسالتهایش را شنیدند ، اجابت کردند.»
اگر آن چهل پنجاه نفر اطراف پیامبر نبودند، از دین هیچ چیزی به ما نمیرسید.
با خانوادههایشان خداحافظی کردند و آواره بودند تا دین خدا اظهار شود؛ حالا شما دو روز هیأت میآیید، سر و صدا بلند میشود که هر روز هیات میروید و … .
«وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ.» ( ۴ )
«و در راه آشکار کردن دعوت او، از همسران و فرزندان خویش دوری گزیدند و با پدران و فرزندان خود در راه استقرار نبوتش جنگیدند و به برکت وجود او پیروز گشتند.»
«وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ فِي مَوَدَّتِهِ.»(۵)
«و آنان که محبت او در عمق جانشان نفوذ کرده و در راه عشق به او به تجارتی که کسادی و زیان در آن نبود امید داشتند.»
«وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قرابَتِهِ.» ( ۶ )
«و یاورانی که وقتی به ریسمان مهر او دل بستند، عشیرههایشان از آنان دوری گزیدند و زمانی که در سایه قرابت او آرمیدند، خاندانشان ریشهی خویشاوندی خود را بریدند.»
«فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَل ْقَ عَلَيْكَ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ.» (۷)
«پس بارخدایا، آنچه آنان برای تو و در راه تو نثار کردند فراموش مفرما و آنان را با خشنودی خود خرسند ساز و نیز به خاطر آنکه حقایق را گرد ( دین ) تو جمع کردند و همراه فرستادهی تو، مردم را به سوی تو فراخواندند، به آنان پاداش عنایت فرما.»
آنها با پیامبر محشور بودند و دیگر قبیله و عشیره برایشان مهم نبود. خدایا حق زحماتشان را به آنها بده .
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین.