نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

فراز17

فراز ۱۷ «اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِمَا عَمِلْتُ فَاغْفِرْ لِى مَا عَلِمْتَ، وَ اصْرِفْنِى بِقُدْرَتِكَ إِلَى مَا أَحْبَبْتَ.»( ۱۷ )
«بارخدایا تو به کرده‌هایم داناتری، پس آن‌چه را می‌دانی ببخشای و مرا با نیروی خود به سوی آن‌چه دوست داری بگردان.»

(اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِمَا عَمِلْتُ فَاغْفِرْ لِي مَا عَلِمْتَ)：
خدایا علم تو به آن اعمالی که من انجام می‌دهم خیلی بیشتر از خود آن اعمال است.
( فَاغْفِرْ لي ما عَلِمْتَ )：
پس من را به آن علمی که داری ببخش.
دیشب دعایی از امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- می‌خواندم، می‌فرمود: خدایا راضی شو از من، اگر راضی نمی‌شوی غفران که می‌توانی بکنی، من را ببخش؛ بعد حضرت می‌گوید مگر می‌شود کسی را ببخشی و از او راضی نباشی.
(وَ اصْرِفْنِي بِقُدْرَتِكَ إِلَى مَا أَحْبَبْتَ)：
گاهی شما یک کار خیری انجام می‌دهی خدا یک رذیله‌ات را به یک حسنه تبدیل می‌کند، چشمی که دنبال شهوت می‌رفت الان دنبال تقوا می‌رود. خدا او را به سمت دین برمی‌گرداند. چه‌طور شما داخل ماشین‌تان یک دکمه را می‌زنید بخاری است، همان را می‌چرخانید کولر است. خدا هم همین‌طور رفتار می‌کند، چشمت را می‌چرخانی یک سمت شهوت است، آن سمت دیگر رحمت است.

و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین.