نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

فراز28

فراز ۲۸
«وَ أَسْأَلُكَ فِى أَنْ تُسَهِّلَ إِلَى رِزْقِى سَبِيلا، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ابْتِدَائِكَ بِالنِّعَمِ الْجِسَامِ، وَ إِلْهَامِكَ الشُّكْرَ عَلَى الْإِحْسَانِ وَ الْإِنْعَامِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ سَهِّلْ عَلَيَّ رِزْقِى، وَ أَنْ تُقَنِّعَنِى بِتَقْدِيرِكَ لِى، وَ أَنْ تُرْضِيَنِى بِحِصَّتِى فِيمَا قَسَمْتَ لِى، وَ أَنْ تَجْعَلَ مَا ذَهَبَ مِنْ جِسْمِى وَ عُمُرِى فِى سَبِيلِ طَاعَتِكَ، إِنَّكَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ.»( ۲۸ )
«و‌از درگاه تو می‌خواهم که راهی آسان برای کسب روزی فرا رویم نهی، پس سپاس تو راست که بخشیدن نعمت‌های بزرگ را آغاز کردی و شکرگذاری بر آن را به من الهام فرمودی. پس بر محمد و آل او درود فرست و روزی‌ام را بر من سهل فرما، مرا به مقداری که برایم مقدر فرمودی قانع گردان و به سهم خود در آن‌چه برایم قسمت نمودی خرسندساز.»

( وَ أَسْأَلُكَ فِي أَنْ تُسَهِّلَ إِلَى رِزْقِي سَبِيلًا، فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى ابْتِدَائِكَ بِالنِّعَمِ الْجِسَام )：
ببین مقدمه‌اش این شد. نحوه این‌که یک رزق آسان می‌شود این هست. خدارا شکر کن به خاطر نعماتی که داده است. تو می‌فهمی نعمت چی هست. فرق نعمت و نقمت را می‌دانی، اول این را باید بفهمی، خدا نعمت به شما داده، نعمت جمهوری اسلامی، آقا ما بیدار می‌شدیم می‌دیدیم شاه حاکم ما است، شاهی که شراب‌خوار بود. شاهی که هر آن ممکن بود یک کاری خلاف اسلام انجام دهد.
( وَ إِلْهَامِكَ الشُّكْرَ عَلَى الْإِحْسَانِ وَ الْإِنْعَام )：
به آن الهامی که در شکرگزاری بر نعمت و احسان تو به من دادی. گوش کنید؛ فرق حیوان با انسان فقط در شکر و ناشکری است. تعلیل که معصوم-علیه‌السلام- می‌آورد این هست. حضرت می‌فرماید: اگر شکر را به ما یاد نمی‌داد ما هم کالبهائم می‌شدیم. هیچ فرقی بین انسان و حیوان نیست، هیچ فرقی؟ هرچیزی که شما می‌گویی بر انسان مترتب است، بر حیوان هم مترتب است. در انسان اگر شما می‌گویی فکر هست، آن حیوان احتیاج به فکر ندارد، خلاصه یک جور دیگر در حس و غریزه‌اش این فکر گذاشته شده است. اگر می‌گویی کمال ندارد، چرا کمال به اندازه خودش دارد. این‌جا قرآن وقتی که می‌خواهد توهین کند یا کسی را مذمت کند می‌فرماید: ( اولئِکَ کَالْأنْعام بَلْ هُمْ اَضَل ) اگر برای حیوان یک چیزی نباشد، نمی‌گوید ( بل هم اضل ) معلوم است خدا برای حیوان یک چیزی قائل است که می‌گوید ( بل هم اضل ) می‌خواهد این جزو حیوانات هم نباشد.
( فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ )：
این چی هست؟ این رزق است، صلوات رزق است. اگر دیدی موفق به صلوات هستی این رزق است. رزق این نیست که شما می‌خوری. ببین مثل اعتبار است، شما الان نمی‌دانی که کارت را شارژ کردی، اگر این کارت نبود و این شماره‌ها نبود چه‌جوری شارژ می‌کردند؟ چون شما ولایت را داری، این صلوات را داری، بقیه‌اش هم دارد می‌آید. روزی شما غیر از روزی کفار است. روزی شیعه امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- است، ببین سگ باید چه‌قدر برود درندگی کند تا یک چیزی گیر بیاورد، گرگ این‌طور است ولی گوسفند نه. غذایش را می‌آورند و به او می‌دهند تا بخورد. آن وقت چیز طیب و طاهر هم می‌خورد. آن گرگ چی می‌خورد؟ لاشه می‌خورد، تعفن می‌خورد، خون می‌خورد. الان داعش را ببینید، حضرت فرمود: میوه به دعای ما، برای شما زیاد است پس ( فصل علی محمد و آله ) خودش رزق است. اگر دیدی شما را موفق کردند به کثرت صلوات، بدان رزق شما را دارند باز می‌کنند. همان‌طور که فرمودند: اگر دیدید دعا به شما دادند، بدانید اجابت هم می دهند.
( فَصَلِّ علی مُحَمّدٍ وَ آله وَ سَهِّلْ عَلَيَّ رِزْقِي )：
و آسان کن برای من رزق و روزی‌ام را ولی تا صلوات را فرستاد ( و سَهِّلْ )
( وَ أَنْ تُقَنِّعَنِي بِتَقْدِيرِكَ لِي )：
آقا! خود قنوع هم رزق است. همه قانع نیستند. ببین شما الان سر سفره‌ات هر چی هست، شما قانع بشوی این بهترین غذا است، بالاترین غذا است، حلال‌ترین غذا است، کیف می‌کنی به خاطر قنوع است. این چیه؟ اگر گفت این چی هست، زهرش می‌شود و همان را هم از دست می‌دهد چون قنوع در وجود او نیست.
( وَ أَنْ تُرْضِيَنِي بِحِصَّتِي فِيمَا قَسَمْتَ لِي )：
چشمم به دست کسی نباشد. رفقای طلبه بهترین پول را از دست مبارک امام زمان-علیه‌اسلام- دارند می‌گیرند، پول خود آقا است، خود حضرت دارد عنایت می‌کند. حضرت فرمود با ما بده و بستان داشته باشید. بده و بستان با حضرت است.
( وَ أَنْ تَجْعَلَ مَا ذَهَبَ مِنْ جِسْمِي وَ عُمُرِي فِي سَبِيلِ طَاعَتِكَ، إِنَّكَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ. )：
خدایا تو می توانی این را برای من قرار بدهی که همه آن‌چه را که از عمر من و بدن من می‌گذرد را در راه طاعت تو خرج کنم. این هم رزق است. یک نفر وجودش برای شیطان است، دارد بار برای شیطان می‌کشد. یک نفر هم نه، درس اهل‌بیت-علیهم‌السلام- می‌خواند. تبلیغ می‌رود، اهل‌بیت را معرفی می‌کند، در اعتقاداتش با اهل‌بیت است، با کسانی که می‌نشیند و پا می‌شود، دوستان اهل‌بیت-علیهم‌السلام- هستند.

و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین.