qadiriye.ir

نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

فراز6-5

فراز 6و5وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّى مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِى فِى خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ.( ۵ )
و آنچه از متاع ناپایدار دنیا از من گرفتی در خزانه های پایدارت برایم ذخیره گردان.

خدایا هر چیزی که از من کم شده و گرفته شده ، یا به خاطر نااهلی من است یا به خاطر بلا یا به حکمت خداوندی خودت ، که بخواهی در روز قیامت به من پس بدهی.
می دانید که ذکر ( سبحان الله و الحمدلله و لا اله الله و الله اکبر )
از باقیات و صالحات است، شما یک بار این ذکر را بگویی بلافاصله ، سر جایش قرار می گیرد و ذخیره آخرت شما می شود. فردا هم که آنجا رفتی ، به درد شما می خورد. یک روز و دو روز که نیست؛ طولانیه. اونجا هم دیگر کاسبی ندارد که شما اضافه یا کم کنی. هر چی از اینجا بفرستی همان است. لذا شما می‌تونید چیزای خوب و با ارزشی بفرستید. مثلا شما میتونید توی فلان روستای دور افتاده کشور یک مسجد بسازید. زمین آنجا قیمت زیادی ندارد ، کارگر هم نمیخواد ، مردم آنجا خودشون می‌سازند. فرض کنید ، دسته جمعی تو یک سفر چند روزه ، ده ، بیست نفر از رفقا بروند و یک مسجد را شروع به ساختن کنند. فقط یک مقدار برای مصالحش پول بدهند، تمام می شود. کار به این سادگی را می توانی انجام بدهی. یا جایی می‌خواهند چاه بزنند ، میتوانی یک بخشی از پول چاه را بدهی. سالها از آن چاه استفاده می کنند. می توانید یک درخت بکارید. الحمدلله از این کارها فراوان است. فقط همت میخواد تا باب توفیق به روی آدم باز بشود و آثار برکاتش اینطوری باقی بماند.

وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِى مِنْ حُطَامِهَا، وَ عَجَّلْتَ لِى مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وََرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ، إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ. ( ۶ )
و آن توشه ی نا چیز دعا که به من داده ای و متاعی که در این دنیا ارزانیم داشته ای، وسیله رسیدن به جوار خود و پیوستن به مقام قرب و رسیدن به بهشت قرار ده. به راستی که تو داری فضل عظیم و بخشنده کریمی.

آنچه که از دنیا به من دادی ، همه اینها را طوری قرار بده که در آخرت به درد من بخورد. وسیله باشد برای رسیدن به جوار تو ؛
( إِلَى جِوَارِكَ ) ؛
وصله باشد به قرب تو و رسیدن به بهشت ؛
( قُرْبِكَ وََرِيعَة إِلَى جَنَّتِكَ ):
یک پل به سمت بهشت بشود. در روایت دارد که گاهی مومن ، در آن عالم منزلی ، به اندازه کره زمین دارد. این چطوری میشود؟! آنجا وجود آدم وسیع است. کار خداست. الان شما روی لپ تابتون عکس یک زمین را بکشید ، بعد ابعاد این را بزرگتر کنید ، مثلا دو هزار متر ، بعد این را بکن یک میلیون هکتار، کاری داری؟! برا خدا هم همین است. خدا خالق است، یک متر را هزار متر می کند. هزار متر را صدهکتار میکند ، صدهکتار را یک میلیون هکتار می کند. برای خدا کاری ندارد. همینطور که در خلقت مورچه به این کوچکی همه چیز قرار میدهد. گوارش و هضم و دفع قرار میدهد. حرکت ، بینایی ، شنوایی و فکر قرار میدهد. برای یک مورچه، آن هم در همین عالم هستی و این دنیا با این محدودیت هایی که دارد!!
( إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيم ):
ما تو را صاحب فضل عظیم می‌دانیم ؛
( وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيم )

وصل الله علی محمد و آله الطاهرین.