نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

فراز8

فراز ۸ اللَّهُمَّ وَ كَمَا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّدا عَلَما لِلدَّلالَةِ عَلَيْكَ، وَ أَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرِّضَا إِلَيْكَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِيلَةً لَنَا إِلَى أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ، وَ سُلَّما نَعْرُجُ فِيهِ إِلَى مَحَلِّ السَّلامَةِ، وَ سَبَبا نُجْزَى بِهِ النَّجَاةَ فِى عَرْصَةِ الْقِيَامَةِ، وَ ذَرِيعَةً نَقْدَمُ بِهَا عَلَى نَعِيمِ دَارِ الْمُقَامَةِ.(8)
بارخدایا، همان گونه که محمد را با آن نشانه ای برای دلالت برخودت قرار دادی، و با خاندان او راه های خشنودی خویش را روشن ساختی، پس بر محمد و آل او درود فرست، و قرآن را برای ما وسیله ای قرار ده به سوی شریف ترین منازل کرامت، و نردبانی که با آن به جایگاه سلامت صعود کنیم، و سببی که با آن در صحنه ی قیامت رهایی یابیم، و وسیله ای که با آن بر نعمت های خانه ی اقامت همیشگی وارد شویم.

( اللَّهُمَّ وَ كَمَا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّدا عَلَما لِلدَّلالَةِ عَلَيْكَ، وَ أَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرِّضَا إِلَيْكَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِه )：
خدایا رسولت را نشانه و پرچم قرار دادی، و با علمِ به اینکه اوصیای گرامش( که ما محبت آنها را پذیرفتیم و رضایت ِتو هم در این پذیرفتن است)، راه را به ما نشان بدهند، ساختمان وجودی ما را کامل کردی
(حالا ربطش را به قرآن ببینید)
( وَ اجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِيلَةً لَنَا إِلَى أَشْرَفِ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ )：
خدایا، حالا که اصل آن ساختمان درست شد، یک آسانسوری برای ما قرار بده که با زدن یک دکمه از تمام این ساختمان که در آن منازل کرامت نیز هست بهره ببریم و استفاده کنیم.
ببینید در هر طبقه از پنجاه طبقه، صد طبقه‌ی دین یک چیزی هست که اگر شما بخواهید از این صد طبقه بالا و بهره ببرید، باید با قرآن بروید و الا این صد طبقه برای شما نیست!
لذا ببینید خود رسول خدا صلی الله علیه و آله حامل قرآن است، خود امیرالمؤمنین علیه السلام حامل قرآن است و همین باعث بهره برداری آنها از ساختمان و کاخ دین می‌شود.
( وَ اجْعَلِ الْقُرْآن ) ؛
وسیله است ؛ یعنی اگر شما قرآن خواندی قلبت نورانی می‌شود.
(إقرأ و إرقع)：
بخوان و بالا برو.لذا به هر میزان که قرآن بخوانی در قیامت جلوه میکنی. همین الان بخوان و از این طبقات بالا برو. در هر طبقه به تو آن عجایب و غرایب را نشان می‌دهند، میبینی این صد طبقه چقدر جالب است. اگر قرآن نخوانی تو را بالا نمی برند!
( وَ سُلَّما نَعْرُجُ فِيهِ إِلَى مَحَلِّ السَّلامَةِ، وَ سَبَبا نُجْزَى بِهِ النَّجَاةَ فِى عَرْصَةِ الْقِيَامَةِ، وَ ذَرِيعَةً نَقْدَمُ بِهَا عَلَى نَعِيمِ دَارِ الْمُقَامَة ِ)：
با همین آسانسور که قرآن است میتوانی به آخرین قسمت این ساختمان که محل سلامت است دست پیدا کنی. نه تنها شما به آخرین طبقه‌ی ساختمان می‌روی بلکه از این ساختمان هم به قیامت عروج پیدا می‌کنی و آنجا هم راحت هستی. بعد از اینکه شما این درجات را طی کردی، بعد آسمان است، بعد مراحل بالاترست.
پس قرآن وسیله‌ای است که اگر همراه ما باشد، می‌تواند به من و شما کمک بکند تا بتوانیم این طبقات، این مراحل و این مسیر را طی بکنیم.

و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین.