فراز11
فراز ۱۱ «مَا أَنَا بِأَعْصَی مَنْ عَصَاک فَغَفَرْتَ لَهُ، وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَیک فَقَبِلْتَ مِنْهُ، وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَیک فَعُدْتَ عَلَیهِ.»(۱۱)
«من گناه‌کارتر از کسی که تو را معصیت کرده و او را آمرزیده‌ای نیستم و نکوهیده‌تر از آن‌که به پیشگاهت عذر تقصیر آورده و عذرش را پذیرفته‌ای نیستم و ستمکارتر از آن‌که به آستانت توبه آورده و با لطف خود به سوی او بازگشت نموده‌ای نیستم.»
(مَا أَنَا بِأَعْصَى مَنْ عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ)：
خدایا من گناه‌کارتر از کسانی نیستم که گناهت را کردند، با تو مخالفت کردند ؛
( فَغَفَرتَ لَه )：
و بخشیدی‌شان.
گاهی من روی منبر می‌گویم، کسانی هستند که خدا بخواهد یقه‌شان را بگیرد. این‌طور فکر نکن که حالا یقه تو را می‌خواهد بگیرد. خدا یقیه‌گیر نیست، بخواهد بگیرد فرعون هست، نه شما جوجه‌ی معصیت‌کار؛ شما استغفارت را بکن، طلب آمرزش بکن خدا می‌بخشد.
(وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ)：
خدایا من بد رفتارتر از آن‌هایی نیستم که کارهای عجیب و غریب کردند و آمدند معذرت‌خواهی کردند، آدم کشتند ولی تو آنها را بخشیدی، عذرشان را پذیرفتی.
( وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ عَلَيْهِ)：
من از آن‌هایی نیستم که ظلم‌های بزرگ کردند ولی توبه آنها را قبول کردی. پس من را هم ببخش.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین.