فراز ۲اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لا تَفْتِنِّى بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ، وَ لا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِى فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ، وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ.(۲)
بارخدایا بر محمد و آل او درود فرست و مرا به آنچه به ایشان داده‌ای میازما و آنان را با آنچه از من بازداشته‌ای آزمایش مکن تا مبادا بر آن رشک برم و حکم تو را سبک شمارم.
(اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَفْتِنِّی بِمَا أَعْطَیْتَهُمْ):
خدایا کمک کن اگر به کسی یک چیزی دادی، این باعث نشود که از توی خدا برگردم یا به عدل تو شک و تردید کنم. این قضیه برای من فتنه نشود، که بگویم چرا خدا به او داده ولی به من نداده.
دیگران هم مانند فتنه نباشند که بیایند و بگویند این که خدا به او نداده به خاطر گناهی بوده که انجام داده، گناه من را بشویند.
(وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِی فَأَحْسُدَ خَلْقَکَ):
و این باعث نشود که من حسادت کنم و بگویم خدایا چرا به او دادی ولی به من ندادی!
این چه حرفی است! خدا به تو هم داده؛
این فصاحت زبان چیست که در ذهنت است؟ این جایگاه و آبرو چیست که خدا به تو داده؟ این منزلت را از کجا آوردی؟ این زن خوب را چه کسی نصیب تو کرده که مثل یک کلفت در خانه‌ی شما کار می‌کند؟ ببین چه زن خوبی به تو داده؟ تو زن دریده ندیدی! زن بدجنس ندیدی! که هر روز صبح که بیدار شد، همه‌جوره بیدارت کند، بعد هم که می‌خواهی بخوابی فلان‌جور….
یک زن عفیفه‌ی محبوب داری که بچه‌هایت را تروخشک می‌کند، زندگی‌ات را دارد اداره می‌کند، چه چیزی دلت را زده؟ مقدرات را گم کردی؟
(وَ أَغْمَطَ حُکْمَکَ):
آن چیزی که از من بازداشتی و به دیگری دادی باعث نشود که من حسادت کنم و حکم تو را سبک بشمارم و حکمت را زیر پا بگذارم.
و‌صلی‌الله‌علی‌محمد‌و‌آله.