فراز۷
وَ حَتَّى لاَ نَبْسُطَ أَيْدِيَنَا إِلَى مَحْظُورٍ وَ لاَ نَخْطُوَ بِأَقْدَامِنَا إِلَى مَحْجُورٍ وَ حَتَّى لاَ تَعِيَ بُطُونُنَا إِلاَّ مَا أَحْلَلْتَ وَ لاَ تَنْطِقَ أَلْسِنَتُنَا إِلاَّ بِمَا مَثَّلْتَ وَ لاَ نَتَكَلَّفَ إِلاَّ مَا يُدْنِي مِنْ ثَوَابِكَ وَ لاَ نَتَعَاطَى إِلاَّ الَّذِي يَقِي مِنْ عِقَابِكَ ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَائِينَ وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ لاَ نَشْرَكُ فِيهِ أَحَداً دُونَكَ وَ لاَ نَبْتَغِي فِيهِ مُرَاداً سِوَاكَ(۷)
و دست به حرام دراز نکنیم و به سوی حرام گام برنداریم، و شکمهایمان جز با آنچه تو حلال نمودی پر نشود و زبانمان جز به آنچه تو گفتهای گویا نگردد و جز در کاری که ما را به پاداش تو نزدیک میکند تلاش نکنیم، و جز به کاری که ما را از عقاب تو حفظ نماید نپردازیم، انگاه همهی این کارها را از خودنمایی ریاکاران و شهرتطلبی شهرتخواهان پاک گردان، آنسان که غیر تو را در آن با تو شریک نسازیم وهدفی جز تو نداشته باشیم.
دستمان كج نشود، قدمهایمان جایی قرار نگیرد که خدا نمیخواهد. فقط حلال وارد شکمهایمان کنیم. زبانمان را با توجه به هدفی که برای آن خلق شده به کار ببریم؛ خلق شده که راست بگوییم، حکمتها را بیان کنیم. به چیزی مشغول باشیم که ما را به ثواب نزدیک میکند نه چیزی که ما را به عقاب نزدیک میکند.
خداوندا! ما را از ریا رها کن! ریا بسیار خطرناک است. منشاء ریا این است که فرد میخواهد جایگاهی برای خود ایجاد کند. این امر به خطاهای بسیاری منجر میشود. ریا به مهندسی نیاز دارد، فرد باید چهرهی دروغینی از خود به نمایش بگذارد، طوری وانمود کند که انسان باتقوایی است.
خدايا! طوری شود که كسى را در کاری که برای تو انجام میدهیم شريک نكنيم.
وصلیاللهعلیمحمدوآله.