فراز26-29
«حَمْدا يَفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ كَفَضْلِ رَبِّنَا عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ»(دعای1/فراز۲۶ )
«سپاسی که به میزان برتری پروردگارمان بر تمام آفریدگانش از دیگر سپاس‌ها برتر و بالاتر باشد.»
حمد مثل خودِ خداست؛ حمدی که به اندازه‌ی برتری خدا بر بقیه‌ی مردم تفضل داشته باشد.
«ثُمَّ لَهُ الْحَمْدُ مَكَانَ كُلِّ نِعْمَةٍ لَهُ عَلَيْنَا وَ عَلَى جَمِيعِ عِبَادِهِ الْمَاضِينَ وَ الْبَاقِينَ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ مِنْ جَمِيعِ الْأَشْيَاءِ، وَ مَكَانَ كُلِّ وَاحِدَةٍ مِنْهَا عَدَدُهَا أَضْعَافا مُضَاعَفَةً أَبَدا سَرْمَدا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ» (دعای1/فراز۲۷ )
«و آنگاه خداوند را سپاس، در برابر تمامی نعمت‌هایی که به ما و به بندگان گذشته و حال و آینده‌اش عطا می‌کند، سپاسی به عدد همه‌ی چیزهایی که علم او بر آن احاطه دارد، و چندین برابر هر یک از آن‌ها برای همیشه و به طور جاودان، تا روز رستاخیز.»
حمدی که به جای همه‌ی نعمت‌هایی که خدا تا الان به هر کس داده، قرار بگیرد، آن مقداری که فقط خدا می‌داند چه‌قدر نعمت به موجودات داده است. حمدی که ما هر چه تا قیامت حساب کتاب کنیم به آن نرسیم.
«حَمْدا لا مُنْتَهَى لِحَدِّهِ، وَ لا حِسَابَ لِعَدَدِهِ، وَ لا مَبْلَغَ لِغَايَتِهِ، وَ لا انْقِطَاعَ لِأَمَدِه» ( دعای1/فراز28 )
«سپاسی که حد آن را سرانجام، و عدد آن را حساب و پایان آن را نهایت، و زمان آن را گسستگی نباشد.»
حمدی که ما متوجه نشویم انتهای آن چه‌قدر است. حمدی که ما را به طاعت خدا برساند. این‌قدر خدا را حمد کنیم که خدا بپذیرد و ما را جز مطیعین قرار دهد.
«حَمْدا يَكُونُ وُصْلَةً إِلَى طَاعَتِهِ وَ عَفْوِهِ، وَ سَبَبا إِلَى رِضْوَانِهِ، وَ ذَرِيعَةً إِلَى مَغْفِرَتِهِ، وَ طَرِيقا إِلَى جَنَّتِهِ، وَ خَفِيرا مِنْ نَقِمَتِهِ، وَ أَمْنا مِنْ غَضَبِهِ، وَ ظَهِيرا عَلَى طَاعَتِهِ، وَ حَاجِزا عَنْ مَعْصِيَتِهِ، وَ عَوْنا عَلَى تَأْدِيَةِ حَقِّهِ وَ وَظَائِفِهِ»(دعای1/فراز29)
«سپاسی که مایه‌ی رسیدن به طاعت و بخشایش خداوند و سبب خشنودی او و وسیله‌ی دستیابی به آمرزش او و راهی به سوی بهشت او و پناهگاهی از انتقام او و ایمنی از خشم او، و پشت گرمی بر فرمانبرداری او، و مانع نافرمانی او و کمکی برای ادای حق و انجام وظایف محوله‌ی از جانب او باشد.»
حمدی که دست آویزی شود تا ما را به سمت رضوان ببرد. حمدی که با این حمد ما را از نقمتش نگه دارد، و غضبش به ما نرسد. حمدی که پشت گرمی ما بر طاعت خدا باشد. حمدی که در معصیت کردن مانع ما باشد. حمدی که کمک ما باشد تا بتوانیم حقوق خدا را رعایت کنیم.