نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

۶۱۷* خداوند متعال هدف خلقت را عبادت و بندگی قرار داده است. بندگی خدا امر بسیار مهمی است. انبیای عظام-علیهم‌السلام- هم متوجه این امر شده بودند. حتی یک پیامبر هم با توجه به سرمایه‌ی وجودی‌اش در امر بندگی احساس خسارت می‌کند، یعنی احساس می‌کند نمی‌تواند حق بندگی را آن‌طور که باید به جا آورد. برای همین است که معصومین-علیهم‌السلام- می‌فرمایند: «رَبِّ لَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً» «پروردگارا! ما را به اندازه‌ی چشم بر هم زدنی به خود واگذار مکن»