نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

فضل خدا

سوال؛ حضرتعالی در بیانات‌تان مکرر فرموده‌اید که خدای متعال غیر از عدل، فضل هم دارد. درباره فضل خداوند بیشتر توضیح بفرمایید.؟

جواب: این‌طور نیست که شما فکر کنید فقط با لیاقت، شأنیت و زحمت به جایی می‌رسیم. اگر بخواهی با این چیزها جلو بروی، مثل چاه کندن با سوزن است. یک دفعه خدا لطف می‌کند، و شما طلبه می‌شوید. مگر شما تعیین کردی که پسر رضاخان بشوی یا نشوی. لطف و فضل خدا بوده است. به جای این‌که به منطقه‌ای بروید که همه‌اش فساد است، یک دفعه شما را به قم می‌آورند.
ایمان را به خورد شما دادند؛ « حَبَّب الیکم الایمان »؛ این از فضل پروردگار است؛ نه این که من لایق هستم، من کار کردم. مگر من چه کار کردم؟ حالا که این حرف درست است، همیشه منتظر باش که از طرف خداوند چیزی به شما برسد که لایق آن نیستی. ببینید این کارمندها چرا فقیرند، قشر کارمند فقیرترین قشر هستند، حتی از کارگرها هم فقیرتر هستند، چرا قشر کارمند از نظر مالی پیشرفت نمی کنند؟ چون نگاهشان به همان حقوق ماهیانه است. تصور نمی‌کنند که از جای دیگری چیزی به آنها برسد. حضرت فرمود از خداوند روزی مِن حیثُ لایحتسب بخواهید. اگر همین فردی که کارمند است، حواسش به این باشد که نه، این حقوق ماهیانه یک پول دم دستی است، خداست که رزق می‌دهد، ما هم نمی‌دانیم از کجا می‌دهد، همین که به پروردگارش خوش گمان بودی از جاییکه گمان ندارد روزی اش عوض می شود.
من آقایی را دیدم که می‌فرمود من هنوز روزیِ یَحتسب نخورده‌ام. پس لطف است. این باران یحتسب بود یا لایحتسب؟ لایحتسب بود. آن آقا با آن قد و قواره‌اش وزیر نیرو است، یک بار نگفت مردم خدا را شکر کنید بقدری باران آمده که سدها پر شده است. هر دفعه مصاحبه کرده، طوری صحبت کرده است که انگار اصلاً خدا را نمی‌شناسد و اصلاً نمی‌داند خدا کیست. همه‌اش چسبیده به این که فلان جا یک قطره باران آمد یا نیامد. مگر می‌شود این جوری با قطره‌ چکان آب داد. خداست، خدا به تو کار ندارد که وزیر نیرو هستی، یک حکمی به تو داده‌اند و فردا از تو می‌گیرند. خدا روزی رسان است، به‌خاطر مورچه‌ها می‌دهد نه به‌خاطر ما، به‌خاطر حیوانات آب می‌دهد، حیوانات پیش خدا تضرع کردند و گفتند خدایا باران بفرست، او هم فرستاد.
پس ما باید بدانیم که فضل پروردگار بالای سر ما است. وما داریم با فضل خداوند زندگی می‌کنیم. رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمودند که همه با فضل خدا به بهشت می‌روند. عرض کرد یا رسول الله(صلی الله علیه و آله) شما چطور؟ در روایت دارد که حضرت دستهایش را روی سرش گذاشت و به اعلی صوته (با صدای بلند ) فرمود؛ من هم با فضل خداوند به بهشت می‌روم. یعنی اگر خدا بخواهد از منِ پیغمبر هم حسابرسی کند، با نعمت‌هایی که به من داده، با فضل او باید به آن جایگاهی که دارم برسم. پس همیشه منتظر فضل پرودگار باش.