تفکر پیرامون خدا
سؤال: از این که درباره خدای متعال یا صفات خدا فکر و غور بشود، نهی شده است. آیا راجع به تفکر درباره صفات و کُنه اهلبیت(علیهم السلام) هم نهی داریم یا نه؟
پاسخ: بله، حضرت فرمود شما کنه یک مؤمن را نمیشناسید. کنه و ذات یک مؤمن را نمیشود شناخت، این قدر عظمت دارد، اعظم حرمةً من الکعبة است (یعنی عظمت مومن از خانه خدا بالاتر است). راجع به معصوم(علیه السلام) هم همینطور است. در این دنیای کوچک اگر مثلا بخواهیم به قدرت خداوند پی ببریم تا چه اندازه می توانیم موفق باشیم؟ بصیر بودن خداوند را تا چه اندازه میتوان درک کرد؟ حضرت به این آیه استناد کرد که خدای متعال در قرآن کریم میفرماید؛ «وَ أَنَّ إِلى رَبِّكَ الْمُنْتَهى» (نجم:42) به خداوند که رسیدید حرف زیادی نزنید و سکوت کنید. ـ اگر من میتوانستم یک تعبیر تندتر هم میگفتم ـ راجع به خدا و صفات خدا حرف نزنید. «أَنَّ إِلى رَبِّكَ الْمُنْتَهى»؛ به خدا که رسید، المنتهی؛ ساکت باشید. هر چه ما گفتیم شما هم بگویید. هر صفت از خدا که ما گفتیم یا خود قرآن گفت، شما همان را بگویید، کم و زیاد نکنید.