نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

کافر و مومن

سوال: چرا بعضی از غیرمسلمانان-مثل جرج جرداق مسیحی- با این که در مورد ائمه-علیهم‌السلام- کتاب نوشته، فرمایشات ایشان را تفسیر کرده‌اند، به ائمه و اسلام ایمان نیاورده‌اند؟ آیا حرف‌های آن‌ها [درباره اعتقادشان به فضائل ائمه] را می‌توان باور کرد؟

پاسخ: خدا یک ذره از گِل مؤمن در گِل کافر ریخته و از گِل کافر هم مقداری در گِل مؤمن قرار داده است. این کار حکمتی دارد. این گِلی که از مومن در کافر هست، باعث می‌شود او درباره فضائل امیرالمؤمنین-علیه‌السلام- کتاب بنویسد. گِلی هم که از کافر و منافق در وجود مومن هست، موجب می‌شود او گناه کند. در روایت دارد که این گِل کافر در وجود مومن و گناهان ناشی از آن، چون متعلق به کافر بوده است، به خود کافر برمی‌گردد و به حساب مؤمن نوشته نمی‌شود. در مقابل، کارهای خوب کافر هم به مؤمن برمی‌گردد؛ چون کافر اصلاً نمی‌خواست کار خوب انجام دهد. در روایتی از اصول کافی بیان شده است که این اختلاط طین‌ها، براساس مصالحی بوده است؛ از جمله این که اگر مقداری از گل مؤمن در وجود کافر نمی‌بود، کافر مثل گرگ مؤمن را پاره می‌کرد؛ اما می‌بینیم کافر مؤمن را می‌بیند و آزاری به او نمی‌رساند. حالا چرا از گِل کافر در وجود مؤمن هست؟ این برای امتحان مومن است؛ مثلا مومن نمی‌خواهد دروغ بگوید، نمی‌خواهد غیبت کند، نمی‌خواهد به ناموس مردم نگاه کند، اما همین نگاه کردن  و … امتحان او می‌شود؛ یعنی به خاطر آن گناهان سختی می‌کشد و اذیت می‌شود؛ می‌خواهد نگاه حرام نکند، ولی گاهی می‌بیند که از اختیارش خارج است. همین امتحان باعث می‌شود که مؤمن بماند.