نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

۹۲۴* ما در یک سفر با دوستان، کنار ضریح امام رضا-علیه‌السلام – نشسته بودیم؛ گفتم این مردم را نگاه کنید، خود آن‌ها هم می‌دانند در این صف فشرده می‌آیند و دور ضریح می‌چرخند، امّا نمی‌دانند این باب حطّه است. این چارچوبی که عتبه امام رضا-علیه‌السلام- است و آن را می‌بوسند باب حطّه است. از این‌که وقتی برمی‌گردد هیچ چیز از گناه، از جهالت و از خرافات او نمی‌ماند، همه را اسکن و پاک می‌کنند؛ دوباره او را منظم می‌کنند و به او می‌گویند که برود زندگی کند و حیات طیبه خودش را پیدا کند.