نشریه ی غدیریه-بیانات استاد الهی

۹۷۴* اگر واقعه‌ی کربلا نبود، چیزی به نام ظهور هم نبود. لذا قضیه‌ی ظهور، می‌خواهد همه چیز را حل کند. انتقام حسین-علیه‌السلام- و تشفّی شیعه در ظهور است. وقتی این قضایا را خوب دیدید معرفت حسینی پیدا کردید.
بعد متوجّه می‌شوید که «هر روز و شب یک پیغمبری و یک ملک مقرّبی کربلا می‌آید و گریه می‌کند» یعنی چه؟ این باور قبول می‌شود که حسین-علیه‌السلام- یک کعبه‌ی تازه‌ای ایجاد کرد، کعبه‌ی دل‌ها را بنا کرد. دیگر دور خانه‌ی خدا اگر کسی می‌چرخد آن نماد اسلام است؛ و اگر کسی کربلا می‌رود نماد ایمان است. لذا کربلایی‌ها کسانی هستند که می‌توانند مکّه را نگه‌ دارند، والّا اگر کربلایی نبود، مکّه‌ای حفظ نمی‌شد.