بسم الله الرحمن الرحیم
به مناسبت ولادت امام حسن عسکری-علیه‌السلام-
ولادت پرخیر و برکت امام حسن عسکری-علیه‌السلام- که پدر بزرگوار امام زمان-علیه‌السلام- است بر ما و شما مبارک باشد.
امامی که واسطه‌ی فیض الهی بوده و خداوند متعال به خاطر وجود ایشان، تمام خیر را برای بشریت خواسته و هدایت و نور توسط امام حسن عسگری-علیه‌السلام- پراکنده می‌شود.
خداوند متعال، چهارده معصوم-علیهم‌السلام- را در بین ما قرار داده لذا شیعه نباید کاهلی کند، باید سرش را پایین بیندازد و در همه‌ی زوایای زندگیاش با این چهارده نور آشنا شود.
الان به دقت‌ها و مشغولیت‌هایی که در امور زندگی و دنیایی می‌شود توجه کنید؛ شخصی موقع خرید یک جفت کفش، یک جوراب، یک دست مبل، یک دست لباس و یک سرویس طلا چه دقت‌هایی می‌کند؟
چقدر به این امور اهمیت داده می‌شود! زندگی‌مان چه‌طور باشد! غذا چه بخوریم! کجا برویم! شادی‌مان چه باشد! استراحتمان کجا باشد!
اگر مقداری از این حوصله‌ها و وقت‌ها را برای شناخت چهارده معصوم-علیهم‌السلام- می‌گذاشتیم و می‌فهمیدیم این حضرات-علیهم‌السلام- چه کسانی هستند و چه چیزی برای ما آورده‌اند و غرضشان چه بوده، قطعاً راه برای ما واضح می‌شد؛ مثلاً زیارت امام حسن عسگری-علیه‌السلام- صلوات خاصه و نماز ایشان را بخوانیم و دقت کنیم.
راننده‌ای که با سرعت زیاد می‌رود، از تابلوی کوچکی که در جاده نصب شده تمام تکلیفش را می‌فهمد، با اینکه فقط یک شکل است؛ اما چه‌طور است که من از رفتار امامم که به مراتب واضح‌تر است، چیزی نمی‌فهمم؟
حضرت-علیه‌السلام- فرمودند: اگر کسی موالات و معاداتش را درست کند زندگی و عیشش کامل است؛ اما ما در این امر مشکل داریم و چقدر در زندگی درگیر هستیم و به فرمایش حضرت-علیه‌السلام- ، موالات و معادات ما مشکل دارد.
ما معاداتمان را در دشمنی با همدیگر قرار داده‌ایم و دوستی و محبتمان را با اهل‌سنت کامل کردیم! هرچند بخاطر ضرورت، این کار درست است؛ اما آیا هیچ فکر کردیم که بین خودمان چقدر دشمنی هست؟ پس ما باید این دشمنی‌ها را کنار بگذاریم و بیشتر مواظب همدیگر باشیم.
تابلوی زندگی ما باید چهارده معصوم-علیهم‌السلام- باشد، معصوم-علیه‌السلام- که حجت خدا روی زمین است با اینکه یک بشر است و همین قد و قواره‌ی انسان‌های متعارف را دارد اما تمام خدایی خدا در وجودش است و تمام آن‌چه برای اداره‌ی عالم لازم است، در وجود این حجت قرار دارد حتی امور ابر، باران، برف، زاد و ولد، مرگ و حیات، مریضی و سلامتی، پول و فقر، غصه و خوشی همه در وجود حجت خدا قرار دارد. حتی یک پشه برای حیات و رزقش به امام زمان-علیه السلام- متصل است.
وقتی حضرت سلیمان-علیه‌السلام- با مورچه روبه‌رو شد و دید که مورچه آن حرف‌ها را می‌زند؛ یعنی سلیمان-علیه‌السلام- باید تکلیف این مورچه را هم معلوم کند.
اینکه الان باران نمی‌آید، مربوط به ابر نیست؛ در آمریکا سه متر برف آمده است! اما آن‌جا باید برف بیاید و این‌جا نباید بیاید.
قرآن می‌گوید: اگر مؤمنین تحمل داشتند، خداوند خانه‌ی کفار را از طلا درست می‌کرد و در روایت آمده که اگر مؤمنین طاقت می‌آوردند ما سر منافق را از فولاد قرار می‌دادیم که اصلاً ضربه نخورد اما ما طاقت نداریم؛ خداوند بنا دارد در دنیا آن‌قدر به کافر بدهد تا بدهکارش نباشد؛ ولی در مورد مؤمن این‌طور نیست و قرار است به مؤمن آخرت داده شود و از دنیا هم به اندازه‌ای که زندگیاش را بگذراند، داده شود.
اگر من یقین پیدا می‌کردم که باران به دست امام زمان-علیه‌السلام- است، دیگر نیاز به نماز باران هم نبود، حتی نیاز نیست که به جمکران هم بروید؛ بلکه اگر مؤمنین در خانه‌هایشان گریه کنند و به امام زمانشان بگویند باران می‌خواهیم، حضرت-علیه‌السلام- به شما ثابت می‌کند که باران دست من است اگر امروز نداد فردا هم دوباره بگو.
شما درباره‌ی رزق خانه‌ات هم به امام زمان-علیه‌السلام- بگو که چرا رزق خانه‌ام این طوری است؟ این مطلب را بگو تا معلوم شود که رزق شما به دست امام زمان-علیه‌السلام- است، اما اگر این را معلوم نکردی که روزی تو به دست امام زمان-علیه‌السلام- است، حضرت-علیه‌السلام- برای چه این رزق اضافه را به شما بدهد؟ برای رزق ویژه هم باید چنین معرفتی حاصل شود و گرنه رزق معمولی که می‌رسد.
به سجده برو و گریه کن و بگو: یا امام زمان! من بدهکارم.
بنده سال ۷۶ یک بدهی داشتم و در این فکر بودم که این بدهی را چه‌طوری بدهم؟ لذا توسل به امام حسن عسگری-علیه‌السلام- پیدا کردم و به ایشان گفتم بدهی سنگینی دارم؛ اتفاقا آقایی به منزل ما آمد و چند کتاب قدیمی نزد من امانت گذاشت، یکی از کتاب‌ها را باز کردم، دیدم دعایی از امام حسن عسگری-علیه السلام- هست که حضرت-علیه‌السلام- فرموده‌اند: هر کس مشکل مالی پیدا کرد این دعا را بخواند تا از ناحیه‌ی ما برایش گشایش شود من هم آن دعا را خواندم و برایم گشایش حاصل شد.
ائمه-علیهم‌السلام- به ما توجه دارند یک دلیلش این همه مریضی است که خوب می‌شود. ما زندگی با آدم‌های معمولی را بلدیم اما زندگی با معصوم-علیه‌السلام- را بلد نیستیم، زندگی با خدا این است که دست‌هایت در حالت قنوت باشد. اگر مشکلت زیاد بود باید دست‌هایت را بالاتر بیاوری؛ اگر خیلی مشکلت بیشتر بود باید دست‌هایت را برگردانی به گونه‌ای که پشت دست‌ها رو به آسمان باشد.
اگر مشکلی در نظام پیدا شد، دعا کن. آقایی، امام زمان-علیه السلام- را در خواب می‌بیند که می‌فرمایند: فلانی ما شما را در صف جمکران نمی‌بینیم. شما یک‌بار تا جمکران پیاده رفتی که مشکلت را حل بکنی؟!
اگر می‌خواهی مشکلت را با امام زمان-علیه‌السلام- حل کنی باید عریضه بنویسی؛ کدام یک از شماها عریضه می‌نویسید؟ نزدیک‌ترین راه ارتباط با امام زمان-علیه‌السلام- عریضه نوشتن است. عریضه بنویس و در باغچه‌ی خانه‌ات یا جای دیگر دفن کن؛ همان موقع به دست امام زمان-علیه‌السلام- می‌رسد. حضرت-علیه‌السلام- خوشحال می‌شود از اینکه یک نفر به فکر ایشان باشد چون ایشان خیلی سرش خلوت است. مرحوم آیت الله بهجت-رحمة‌الله‌علیه- قبل از اینکه از دنیا بروند فرمود امام زمان-علیه‌السلام- فرموده‌اند: «با این که فرج دست من است، اما شیعیان به من توسل پیدا نمی‌کنند». (در محضر آیت‌الله بهجت-رحمة‌الله‌علیه- /ج۱/ص۲۱۰)
ما که بی‌صاحب نیستیم؛ ولی الان مثل بی‌صاحب‌ها زندگی می‌کنیم! مؤمن تا مشکلی برایش پیدا می‌شود، باید حواسش فوری به طرف ائمه-علیهم‌السلام- برود، به طرف امام حسین-علیه‌السلام- و امام زمان-ارواحنا فداه- برود.
از حضرت-علیه‌السلام- پرسید: چرا دعاهای ما مستجاب نمی‌شود؟ فرمود: چون شما چشمتان به دست مردم است؛ چشمتان به دست دکتر و نسخه‌اش است؛ اگر چشمتان به دست ما بود، دعایتان مستجاب می‌شد. حضرت-علیه‌السلام- فرمود: شما هر چیزی را فقط زباناً از خدا و ما می‌خواهید نه قلباً.
برای مشکلت یک ماه وقت بگذار بی‌جهت شکایت هم نکن؛ تقصیر خودت را بپذیر و عذرخواهی کن هر چه دعا هست بخوان، دعای جوشن کبیر را بخوان، چه کسی گفته جوشن کبیر فقط برای ماه رمضان است؟!
اولین مشکلت خودت هستی اگر دعا کردی قبل از این که مشکلت حل بشود، خودت سبک می‌شوی.
نماز هزار قل هوالله بخوان؛ دو رکعت است: رکعت اول بعد از حمد، هزار «قل هو الله» رکعت دوم بعد از حمد، یک «قل هو الله». در حالت نشسته یا دراز کش هم می‌توانی بخوانی. اگر این نماز را خواندی و مشکلت حل نشد، بنده را لعن کن.
من چیزی از نماز هزار قل هو الله می‌دانم که یقین دارم این را برای مشکلات ما گفته‌اند.
مردم! زیاد صدقه بدهید، به نیت فقرا در جیبتان پول بگذارید. چند تا ساندویچ آماده کن و به بچه شیعه‌ها بده تا بخورند، بعد ببین چه طوری برایت گشایش می‌شود. امام زمان-علیه‌السلام- محل پول است و به هر کس که بخواهد می‌دهد.
پس باید ملازم این دستگاه باشید، و به حرف‌هایی که دیگران می‌زنند توجه نکنید.
رفقا! مشکلات ما با دعا حل می‌شود؛ «قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَآؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا» «بگو اگر دعایتان نباشد پروردگارم به شما ارجی ننهد» (فرقان/۷۷)
یک مدت وقت بگذار، به کسی هم چیزی نگو سرت را پایین بینداز و دعاهای مفاتیح را بخوان؛ عالیة المضامین، آل یاسین، جوشن کبیر، جوشن صغیر، حدیث کساء، دعای کمیل و دعای ندبه را بخوان.
کتابی برای سیدبن‌طاووس-رحمة‌الله‌علیه- است به نام «المجتنی» البته «المجتبی» هم گفته‌اند، نرم افزارش هم آمده است لذا دعاهای عجیبی در این کتاب است.
آقایی می‌گفت: من سی سال در زندان بودم و خواب امام زمان-ارواحنا فداه- را دیدم که فرمود این دعا را بخوان: « اللّهُمَّ اِنّی اَسْألُکَ العَفْوَ وَ العافِیَةَ وَ المُعافاةَ بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرین» و من آن را خواندم و آزاد شدم.
این دعا را بخوان«اسأل الله مِنْ فَضْلِه» (کافی/ج۵/ص۵۵۹) یعنی خدایا از فضلت، از تو درخواست می‌کنم.
حضرت-علیه السلام- فرمود: سنتِ واجب برای شیعیان ما این است که شب و روز جمعه هزار صلوات بفرستند، یعنی اگر هزار صلوات نفرستادی، یک واجب را ترک کردی، یک سنت را ترک کردی و به همین مقدار در زندگی‌ات کسری پیدا کرده‌ای.
ما چقدر با تلفن حرف می‌زنیم و در مقابل چیزی هم به ما نمی‌دهند! اما اگر بجای این حرف‌ها هزار صلوات بفرستیم در زندگی‌مان تغییر و تحول را خواهیم دید.
سجده برو و در حالت گریه به حضرت-علیه‌السلام- شکایت کن و بگو شما حجت خدا روی زمین هستید، مشکلات ما به دست شما حل می‌شود، عالم به دست شما اداره می‌شود، من هم مشکل دارم آقا مشکل من را حل کن؛ فردا هم بگو، پس فردا هم بگو؛ بعد هم که مشکلت هم حل شد باز بیا و تشکر کن.
این چیز‌ها را به ما یاد دادند که این‌طور زندگی کنیم و چشممان به دست کسی نباشد و از هیچ کس درخواست نکنیم؛ فقط از اهلبیت-علیهم‌السلام- بخواهیم تا آن‌‌ها مشکل ما را در مسیری که خودشان می‌خواهند قرار دهند و حل کنند.
و‌صَلَی‌الله‌عَلیٰ‌مُحَمَّدٍ‌وآلِه.