۶۱۱* کسی‌که به خداوند امید دارد در وجودش یک احساس بهجت و امیدواری برای طی مسیر دارد؛ امید به خداوند نیروی محرکه‌ی ما و امری است که به واسطه‌ی آن بدانیم خدای متعال مسیرش باز است، احساس کنیم که ما به درد مسیر می‌خوریم و می‌توانیم در مسیر قرار بگیریم ولو نفر آخر باشیم.